Menajer numaraları
Atilla Türker yazdı
Hatırlatmakta büyük yarar var:
- “Piyasadaki bazı taklacı menajerler, bazı cambaz yöneticilerle el ele vererek... Kulüplerin içini boşaltıyorlar. Ve bu müthiş soygun, hiç hız kaybetmeden, tüm ahlaksızlığı ile devam ediyor. Kontrol mekanizması işlemediği taktirde... Bu inanılmaz soygun, yarınlarda, çok daha büyük boyutlara ulaşacak...”
Şu da ayrı bir gerçek: Ülke futbolunun merkezinde bulunan 1000 kişinin 1000’i de... Bu acı gerçeği çok iyi biliyor.
Geçen hafta... Süper Lig’de takımı bulunan bir kulübümüzün çok önde gelen bir yöneticisi aradı. “Güzel güzel yazıyorsun ama... Menajerlerin atraksiyonları konusunda niye detaya girmiyorsun” dedi.
Sonra da devam etti:
- Azınlıkta da kalsa dürüst menajerleri tenzih ediyorum ama... Genel olarak şunu söyleyebilirim, ülke futbolunda söz sahibi olan cambaz menajerler, şeytanın aklına gelmeyecek uygulamalara imza atıyorlar.
Tüm hızı ile devam etti:
- Geçen sezon başı... Bir menajer geldi, elinde müthiş bir futbolcu olduğunu söyledi. Bu futbolcunun özelliklerini de sıraladı. Fiyatının her şey dahil 1 milyon Euro olduğunu belirtti. İnandım. Yine de... Canım çok yandığı için, zaman istedim. Ertesi günü... Başka bir menajer geldi. Aynı futbolcuyu bize çok ucuza getirebileceğini ifade etti. Fiyatını sordum. 800 bin Euro, dedi. Şaşırdım. Alacağımız futbolcunun maliyeti 1 günde tam 200 bin Euro düşmüştü. Hafif işkillendim. Bu menajerden de zaman istedim. İşi garantiye almam gerekiyordu. Belli ki bir şeyler dönüyordu. Aradan 1 hafta geçti. Bu süre içinde ilk 2 menajer sürekli arayarak beni iknaya çalıştı. Hep geçiştirdim. Sonrasında... 3. bir menajer geldi. Aynı futbolcuyu çok iyi tanıdığını ve 700 bin Euro’ya bize getirebileceğini vurguladı. Ne diyeceğimi bilemedim. Haliyle... Geç de olsa... 3. menajerin teklifini kabul ettim. 700 bin Euro’ya o futbolcuyu transfer ettim.”
Doğal olarak... Kutladım bu yönetici arkadaşımı... “Helal olsun sana... Kulübün parasını cambazlara kaptırmamışsın” dedim... Dedim ama... Şu karşılığı aldım:
- “Öyle değil işte... Sonradan öğrendim ki... Bu 3 menajer, birlikte çalışıyormuş... Yani bildiğin çete... İlk gelen menajer, ya tutarsa diye fiyatı yüksek tutuyormuş.
2. gelen menajer, bu futbolcunun cilalamasını yapıyormuş. Haliyle 3. gelenin işi kolaylaşıyormuş. Sonra da bize attıkları kazığı, kendi aralarında paylaşıyorlarmış... Zaten... Futbolcu inanılmaz kötü çıktı. 100 bin Euro bile etmezmiş... Doğru dürüst oynayamadı. Yok pahasına elden çıkarttık. Bugünlerde... Aynı menajerler, aynı futbolcuyu, işi bilmeyen yöneticilere itelemeye çalışıyorlar.”
Ülkemizde son 10 yılda kaç yıldız futbolcu yetişti?
Yok denecek kadar az... Niye peki? İlk neden elbette ki, altyapılara gerekli önemin verilmeyişi... Peki başka... Bunu da isterseniz, yıllardır altyapılarda görev yapan çok değerli bazı dostlardan öğrenelim:
- Ülkemizde genç takımlarda top koşturan öyle yetenekli çocuklar var ki, görseniz şaşarsınız. Hayran kalırsınız. Şans tanınsa her biri yıldız olur. Ama tamamına yakınının bugüne kadar hep önü kesildi. Halen de kesiliyor. Çünkü... Transferden sorumlu bazı kulüp yöneticileri ya da kulüp menajerleri, kendi menfaatleri uğruna bu genç çocukların önüne set çekiyor. Yükselmelerine izin verilmiyor. Hep dış transfer yapılıyor. Niye mi? Bu transferler sayesinde, belli kişilerin cebine komisyon ve avanta giriyor. Kazananlar bazı kulüp yöneticileri ve menajerler oluyor. Oluyor ama... Ülke futbolu kaybediyor. Ve bu çarpık düzen... Tüm acımasızlığı ile devam ediyor. Sorumlu olması gereken kişiler de... Seyirci kalıyor.”
Son söz: Transfer işi, ciddi iştir. Eğitim işi, çok daha ciddi bir iştir. Her adama bırakılmaz. Ahlak ve zeka gerektirir. İşi iyi yapanla... Parayı cebe atanı... Doğru ayırmak gerekiyor.
