Yeter artık

ŞEHİTLERİMİZİN acısı daha yüreğimizdeyken Van yıkıldı. 7,2. Bu kadar felaketi arka arkaya yaşamak bizi kahrediyor. Şu uğursuz yıl bitsin istiyorum artık. Maçta sessiz ve sakin olmak o kadar normal ki... Değil Kadıköy'de Türkiye'nin her tarafında büyük üzüntü var tabii ki. Bu hafta futbol ikinci planda kaldı. Hatta üç. Biz insanız, içimiz yanıyor. Bu havada başladı maç.

1-Seyirci muhteşemdi. Onurlu, gururlu ve hüzünlü bir insan nasıl tepki gösterirse Kadıköy bunu yaşadı.

2- Fenerbahçe tek paslarla klasik oyununu sergileyerek oyunu rakip sahada oynamaya çalıştı. Ama Samsunspor bu oyun şeklini çok iyi çalıştığı için ilk yarıda iyi kapandı. 26. dakikadan sonra da "Ben de atak yapabilirim. O yeteneğe sahibim" düşüncesini hatırladı.

3- Türk futbolunda en büyük sorun artık hastalık halini aldı. Bu hastalığın adı temposuzluk. Bu sorunu kim halledecek? Ben değilim biliyorum... İş teknik direktörlere bağlı. Bu oyun koşmadan oynanmaz.

4- Özer 25 yaşında. Futbolcunun tam maksimum yaşı. Geçen hafta nefis bir gol attı. Bu maçta ilk yarıda ayağının içini iyi kullandı ama yana... İleri oynayıp risk alma yaşındaki Özer'den daha çok şeyler bekliyorum Türk futbolu adına. Gökhan'da biraz hüzünlü bir ifade gördüm. Umarım yanılıyorumdur ama mutsuz gibi.

5- Stoch ve Özere Aykut Kocaman 64 dakika şans verdi. Stoch kendini hala Hollanda'da oynuyorum zannetmesin. Fenerbahçe forması ağırdır ve her oyuncu bunu bilmek zorundadır. 'Dia ve Bienvenu ne yaparlar' diye düşündüm. Bienvenu kontratak yapan takım için ideal bir oyuncu ama Fenerbahçe kontratak takımı değil ki!

6- Dia sakatlandı, Caner oyuna girdi. Ziegler ve Caner benim çok beğendiğim oyuncular. Keşke baştan oynasalardı. Semih mi? Tabii unutmadım. Çok formsuz bir dönem yaşıyor.

7- Son dakikalarda oyun öyle bir formata girdi ki, iki takım da kazanabilirdi. Olmadı.

Ana fikrim şu; Fenerbahçe iki haftadır iyi oynamıyor.