Google ve Safiye Ayla
Google’ın Safiye Ayla “doodle”ı.
İNTERNET’in arama motoru Google, önceki gün ana sayfasında Safiye Ayla’ya yer verdi. Safiye Hanım’ın 107. doğum günü münasebeti ile hazırlanan ve “doodle” denen özel tasarımlı logoda, sanatçının hoş bir çizimi yeralıyordu. Google’ın “doodle” ında Safiye Ayla’nın kullanılması Türkçe’de “vefa” denen ve artık maalesef unuttuğumuz hareketin çok güzel bir örneğidir! Safiye Ayla, Türkiye’nin her bakımdan en önemli hanım ses sanatçısıdır. Musikideki yeri doldurulmaz büyüklüğünü bir tarafa bırakalım; halkın önüne ilk çıkan okuyuculardan biri olmuş, sahnede senelerce rakipsiz şekilde kalabilmiş, sanat hayatı yeni kurulmuş Cumhuriyet ile beraber yürümüş ve “Safiye Ayla”nın sembolleşen ismi devletin tarihi ile yanyana gitmiştir.
Safiye Hanım’ın“doodle”a ilham veren fotoğrafı.
KASTEN Mİ ÖĞRETİLMİYOR?
Şimdi şöyle bir düşünün! Cumhuriyet döneminin en önemli sanatçılarından birinin yüz küsuruncu doğum günü geliyor ama o günü ne alaturka eğitimi veren konservatuvarlar hatırlıyor, ne devlete yahut özel sektöre ait yayın kuruluşları ve ne de senelerden buyana “Millî musikimiiiiiz!”, “Özenti müziklere kapılmayııın, bizim dünyaya bedel kendi musikimiz vaaaar!” diye haykıranlar! Safiye Hanım sadece merkezi Amerika’da olan bir şirketin hatırına geliyor, “doodle” yapıyor ve bizlerin de hatırlamasına imkân sağlıyor, daha doğrusu güzel bir vefa dersi veriyorlar. Google ve Safiye Ayla konusu, Türkiye’de son senelerde yaşanan bir tuhaflığın sanal dünyaya aksetmiş mükemmel bir örneğidir; tuhaflık ise geçmişte sanata, özellikle de alaturka musikiye büyük hizmetlerde bulunmuş kişilerin artık bahislerinin bile geçmemesi ve hattâ unutturulmaya çalışılmasıdır. Münir Nureddin, Safiye Ayla, Necmi Rıza, Fikriye Hanım yahut Kâni Karaca gibi müziğin önemli isimlerinden bugün alaturka konservatuvarlarda bahsedilmemekte, müfredatta “eski kayıtları dinleme” dersi mevcut olmadığı için öğrenci bu sesleri ve icraları hiçbir şekilde dinleyememekte, dinleyenler sadece birkaç meraklıdan ibaret kalmaktadır.
MÜKEMMEL BİR VEFA DERSİ
Ama, meselenin çok daha acı bir tarafı daha var: Geçmişin önemli sanatçılarının icralarına burun kıvırmak, beğenmemek ve kasten unutturmaya çalışmak, bugünün hocaları arasında pek bir modadır, modanın sebebi ise eskiler ile aynı âyarda sanat yapamamaları, o kalitenin yanına bile yaklaşamamaları ve dolayısı ile eskileri yok sayarak kendilerini ve zamâne üstadlarını yüceltme çabası gibisinden bir zavallılık içerisine girmeleridir. Google’ın Safiye Ayla’yı hatırlayarak “doodle” yapması, işte sadece bu sebeple de olsa bazı çevreler ve kişiler için mükemmel bir vefa dersi mahiyetindedir! Sırası gelmişken, ufak bir hatırlatma yapayım: Rahmetli Safiye Hanım’ı yakından tanıyanlar onun yaşını küçültmeye nasıl meraklı olduğunu ve iddia ettiği gibi 1917’de değil, 1907’de doğduğunu gayet iyi bilirler. Dolayısı ile bu sene Safiye Hanım’ın 107. değil, 117. doğum yıldönümüdür! Google’ın “doodle”ı ile Safiye Hanım’ın 1940’lı senelerin başında çektirdiği ve o “doodle”a ilham veren fotoğrafını burada birarada kullanıyor ve bu büyük sanatkârın doğum gününü merkezi tâââ Kaliforniya’daki bir Amerikan şirketi sayesinde hatırlamamış olmamızdan dolayı utanmamız gerektiğini söylemekle yetiniyorum.
