Habertürk
    Takipde Kalın!
      Günlük gelişmeleri takip edebilmek için habertürk uygulamasını indirin

        AMERİKAN İntihar Çalışmaları Birliği (American Association of Suicidology) Başkanı Michelle Cornette, intihara eğilimli insanların yüzde 3 ile 5’inde, uçağı düşüren pilotta olduğu gibi ölürken başkalarını da öldürme eğilimi olabildiğini açıkladı.

        Bu hayli yüksek bir oran ve bunun neden olduğu yolunda sadece teoriler var, bilimsel bir nedensellik açıklaması bulunmuyor.

        Aynı kaynak, 1970’ten bu yana pilotların yol açtığı başkalarını da kendiyle götürme intiharlarının 9 adet olduğunu söyledi.

        Bu da hayli yüksek bir oran ve üstelik bunların nasıl önleneceği de kesin olarak bilinmiyor. Yani “başkalarını da öldürmeli intihar eğilimi” bulunan insanlar, bu sabit fikirleri ve hedefe kilitlenme eğilimleri nedeniyle eylem öncesinde duygularını gizleyebiliyor...

        Bu açıdan pilotun yol açtığı son korkunç olay, birçok yönden bir intihar bombacısının davranışlarına benziyor.

        İntihar bombacıları da eylemleri öncesinde duygularını gizleyebiliyor ve hatta üzerlerine bir sakinlik bile çökebiliyor.

        Girişte dediğim gibi bu insanların neden böyle davrandıklarını yani kendilerini öldürürken neden başkalarını da öldürmeyi seçtiklerini açıklayan ve yaygın kabul görmüş bilimsel bir teori yok, sadece tartışmalı bazı teoriler var:

        Örneğin cinayetli intiharı planlayan kişiler, toplumda bazı insanların kendilerine acı verecek düzeyde haksızlık yaptıklarını düşünüyor. Bu insanlar için ideal intihar biçimi o haksızlığı yapan insanları da öldürerek ölmeye çalışmak. Ancak bunu başarmak ve haksızlığı yapanları aynı yerde bir arada bulmak mümkün olmayabiliyor; o zaman onlar da, o grubu temsil ettiklerini düşündükleri insanlardan oluşan başka bir gruptan çıkarmaya çalışıyorlar hınçlarını.

        Bir başka teori de şu: İntiharı planlayan kişi aslında intihar ediyor olmaktan utanıyor ve intihar eylemini ikinci plana indirgeyip unutturmak için aynı anda öldürmeyi de tercih ediyor. Asıl amacının öldürme olduğu düşünülürse intiharının unutulacağını sanıyor.

        “Önceden yapılacak bir şey yok” dedik ya, bu da her şeyin bittiği anlamına gelmiyor tabii ki. Bu şekilde düşünen insanlar ne kadar gizlemeye çalışsalar da mutlaka bazı ruhsal bozukluk sendromları gösteriyor. Öldürmeli intihara giden kişiyi tam eylemi öncesinde tanımlayıp durdurmak imkânsız da olsa bunları uzun dönemli bir tanıma takip programıyla tespit edip tıbbi takip altına almak imkânı var ve eğer her şeye rağmen öldürmeli intihar eylemi arzusuna yol açan ruhsal dengesizlikte azalma olmuyorsa o zaman da hastayı tecrit etme yoluna gidilebilir.

        İntihar araştırmacısı bilim insanları, bu son olaydan sonra daha kapsamlı ve uzun vadeli bazı yeni planlar yapmaya başlayacak ve özellikle uçak şirketlerinin bu planların ilk ve en önemli uygulayıcıları olacağını söyleyebilirim.

        Diğer Yazılar