Milenyum kuşağı Youtube'suz nasıl yaşar!
İtiraf ediyorum, Youtube sayesinde ben de birkaç el becerisi edindim. Mesela annemin 40 yıldır öğretemediği tığ işini. Youtube sayesinde “hanım dilendi, bey beğendi” yapmayı biliyorum artık. Ama bilmesem de olur. Zaten ortaya çıkmış bir eserim de yok. Teknolojik yardım daha önemli. Diyelim telefonun kilitlendi, “how to…” yazdığın an Youtube’da çözüm karşında. Alman ustaların rögar kapağını asfalta sıfır pozisyonda yerleştirdiği itinalı çalışmayı gösteren 10 dakikalık videoyu da lazım olduğundan değil, sırf ibret uğruna gözümü kırpmadan izledim çocuklarla birlikte.
Ancak kapağı tornavidayla çepeçevre kanırtmak suretiyle boya badana kutusunun nasıl açılacağını gösteren 30 saniyelik bir video bulunabileceği aklımın ucundan geçmezdi. Çünkü biz tornavidayla, kontrol kalemiyle büyüdük; hangi işlere yaradığını biliriz. Otomatik olmadığı zamanlarda sigorta atınca bakır tel sarmayı filan da belledik, başka ufak tefek tamir işlerinin yanında.
Jimmy Kimmel’in ABC’deki şovunda yaptığı deney, tornavida videosunun da ihtiyaç olduğunu kanıtlıyor. Deneyin konusu; “Milenyum kuşağı boya kutusu açabilir mi?” Sokakta bir stand kurulmuş, masada bir adet boyu kutusu, yanında pompa ve konserve açacağından tirbüşon, pense ve tornavidaya çeşitli aletler. Teste katılmayı kabul eden gençler hayli uğraş veriyor bu aletleri kullanarak, pompa bile dahil oluyor. Birinin konserve açacağıyla başlatıp bıraktığı deneyi bir diğeri kapağı penseyle tamamlıyor; fakat artık o kutuyu kapatmaya imkan yok, sonuç başarısız. Gerçi, “O deney kutuyu kapatmaya değil, açmaya yönelikti” şeklinde eleştiriler de var medyada.
BİR KUŞAĞIN “SUÇ”LARI
Kimmel daha önceki bir deneyde de ton konservesi açma testi uygulamış, gençler kutuyla konserve açacağını doğru noktada buluşturmayı başaramamıştı bir türlü. Bu sonuç Wall Street Journal’da yayınlanan bir haberi doğrular nitelikteydi. Çünkü ABD’de hayli geniş pazarı bulunan konserve ton üreticilerinin iddiasına göre “Milenyum kuşağı temsilcilerinin konserve açacağı kullanmayı bilmemesi” sektörü tehdit ediyordu. Adamlar rakamla konuşuyor; 18-34 yaş grubundaki tüketicilerin sadece yüzde 32’si balık konservesi satın alırken, bu rakam 55 yaş ve üstü tüketicilerde yüzde 45’i buluyormuş. Rakam doğru olabilir de, düşük yüzdenin nedeni şüpheli. Saçma bir iddia olduğu kesin, çünkü artık çoğu konservenin açma halkası var. Halka koparsa, o ayrı bir mücadele konusu.
Y kuşağı da denilen “Millenial”ler, 1981-1997 yılları arasında dünyaya gelen tüketici grubunu oluşturuyor ve özellikle ABD’de pek çok “suç” isnat ediliyor kendilerine. Örneğin el sabunu üreticileri de “Milenyum kuşağı sabunu öldürüyor” diye şikayetçi, çünkü gençler bir takım hijyenik çekinceler nedeniyle el sabunundan uzaklaşıp likit sabuna yöneliyormuş. Son 15 yılda çamaşır yumuşatıcı satışlarının düşmesinden de onlar sorumlu tutuluyor. (Milenyum kuşağından değilim ama lüzumsuz masraf olduğu için o yapay mis kokuya ben de tav olmuyorum). ABD’nin Milenyum gençleri için, belirli tür yeme içme mekanlarının, hatta öğle yemeği kültürünün ve daha da öte J.Crew markasının ölümüne neden oldukları suçlamaları da mevcut.
İngiltere’de yapılan taze bir araştırma da, temel beceriler sayesinde profesyonel yardım gerektirmeyen bazı işlerin gençleri “paniğe” sevkettiğini ortaya koymuş. 23-38 yaş grubundan 2 bin kişi arasında yapılan araştırmaya konu olan icraat, duvara raf monte etmek, kapı kolu takmak, priz değiştirmek, duvar ya da çit boyamak gibi işler. Deneklerin yüzde 45’i bu gibi işlerde direkt yetişkinlerden yardım istiyor, yüzde 32’si “Yaparım ama beceremem” korkusu yaşıyormuş; beşte biri tamirci çağırmayı düşünürmüş, 10’da biri eline hiç tornavida, çekiç ya da boya fırçası almamış, 10’da üçü hayatında hiç ampul değiştirmemiş. Milenyum kuşağına mensup her 10 kişiden altısı da bu becerileri öğretmediği gerekçesiyle babasını suçluyormuş.
Yetişkin menşeli suçlamalarda ise iddia sahiplerine dair subliminal bir ipucu da var; Jimmy Kimmel’in de boyu kutusu deneyinde zikrettiği gibi “Milenyum gençleri selfie paylaşmakta pek becerikli ama…” diye başlayan cümleleri, insanlığın evrensel el becerileriyle ilgili farklı beceriksizlik örnekleri tamamlıyor. Dijital kıvraklığa yönelik bir kıskançlık olmasın sakın! Kaldı ki, evrim de böyle bir şey zaten, alet kullanan parmaklar tuş üzerinde gezinmeye göre evrim geçirecek belki.
