Osmanlı padişahlarının ölüm nedenleri
Osmanlı padişahları 1299'dan 1922'ye kadar geniş kıtalara hükmettiler, onlarca Avrupa ülkesini fethettiler, güçlerinin zirve yaptığı 16. ve 17. yüzyıllarda Güneydoğu Avrupa, Orta Doğu ve Kuzey Afrika'nın büyük bölümünü hüküm altında tuttular… Peki Osmanlı padişahlarının hayatları nasıl sonlandı?
Abdülmecid
Doğum: 25 Nisan 1823 / Ölüm: 25 Haziran 1861 / Tahta çıktığı tarih: 1839
31. Osmanlı padişahıdır. Tanzimat Dönemi’ni başlatan sultan 25 Haziran 1861′de babası İkinci Mahmud gibi veremden öldü.
V. Murad
Doğum: 21 Eylül 1840 / Ölüm: 29 Ağustos 1904 / Tahta çıktığı tarih: 1876
33. Osmanlı padişahıdır. Tahtta en kısa süre duran Osmanlı padişahıdır. Müzmin şeker hastasydı. Bu hastalığın vücudunda meydana getirdiği tahribatın neticesinde 29 Ağustos 1904′te öldü.
II. Abdülhamid
Doğum: 21 Eylül 1842 / Ölüm: 10 Şubat 1918 Tahta çıktığı: 1876
34. Osmanlı padişahıdır. “Kızıl Sultan mı, Ulu Hakan mı” diye Osmanlı tarihinin en çok tartışılan padişahı olan İkinci Abdülhamid, 10 Şubat 1918′de Beylerbeyi Sarayı’nda 76 yaşındayken yakalandığı zatürrenin ilerlemesi sonucu veremden öldü.
V. Mehmed Reşat
Doğum: 2 Kasım 1844 / Ölüm: 3 Temmuz 1918 / Tahta çıktığı tarih: 1909
35. Osmanlı padişahıdır. Müzmin şeker hastasıydı ve şekerin vücudunda yaptığı tahribat sonucunda 3 Temmuz 1918′de öldü.
VI. Mehmed Vahideddin
Doğum: 2 Şubat 1861 / Ölüm: 15 Mayıs 1926 / Tahta çıktığı tarih: 1918
36. ve son Osmanlı padişahı. Vahdettin San-Remo’da 16 Mayıs 1926′da kalp krizinden öldü.
