Yalvarıyoruz açın şu üniversiteleri
Depremden sonra alınan ilk kararlardan biri de yurtların boşaltılarak depremzedelere tahsis edilmesi ve üniversitelerin kapatılarak uzaktan eğitime geçilmesi oldu.
Alelacele, önü arkası düşünülmeden alınmış kararlardan biriydi.
Deprem bölgesinde ayakta kalmış yurtlar belki depremzedelere tahsis edilebilir, aynı bölgedeki okullardan hasar görenler elbette kapatılırdı ama ülke genelinde böyle bir uygulamanın akılla, mantıkla uzak yakın alakası yoktu.
Tamamen yanlış bir karardı ve iktidara yakın kişiler bile bu kararın hatalı olduğunu hemen fark ettiler.
“Merak etmeyin, üniversiteleri açacağız ama hemen açarsak yanlış yaptığımız çok belli olur. Bir süre verin” mesajları iletildi el altından.
Ancak 1 ay geçti okullar hala kapalı.
Öğrenciler isyanda.
Pandemi nedeniyle zaten 2 eğitim yılı kaybeden bir kuşak, şimdi bir iktidarın hatası ve yanlıştan dönmedeki yavaşlığı nedeniyle 1 dönemi daha kaybettiriyor.
Öğrenciler ve aileleri ise isyanda.
Gençlerin bin bir zorlukla girdikleri üniversiteleri kapalı, büyük fedakarlıklarla eğitim almalarını sağladıkları çocukları okulda değil, evlerde, sokaklarda.
Pek çok eğitim alanında uzaktan eğitimin imkansız olduğu biline biline okulların bir türlü açılmıyor olması bu dönem mezunlarının değerini, hak etmeseler bile, bir ömür boyu düşürecek bir unsur üstelik.
Şimdi “Nisan’da açarız” demeye başlamışlar.
Niye Nisan belli değil.
Bugün ile Nisan arasında okullar açısından hiçbir fark yok.
Yapmayın beyler.
Ne kadar erken o kadar iyi.
Önümüzdeki pazartesiden daha iyi tarih yok.
Açın bir an önce okulları.
Deprem bölgesinde yer alan ve eğitim vermesi, verilmesi mümkün olmayan yerlerdeki üniversitelerin öğrencilerini de, gittikleri illerdeki üniversitelerde “misafir öğrenci” statüsü ile yerleştirin.
Gerekirse özel üniversiteler ile de anlaşın, bedelini kamu ödeyerek bir kısım öğrenciyi de özel üniversitelere geçici olarak yerleştirin.
Bunları yapmak gerçekten zor değil.
Atadığınız liyakatsiz yöneticiler bile bunu yapabilir.
Bir nesli heba etmeyin.
Gençleri sokağa atmayın.
Açın şu okulları.
Yalvarıyorum.
Açın.
