TÜİK yöneticilerine dava açılmalı

Cübbeli Ahmet Hoca geçen gün kaleme aldığım görüşleri ile ilgili bir açıklama yayınlamış.

“Ben öyle demedim” demiş ve bir düzeltme yapmış.

Hoca “Ben enflasyon miktarı kadar faiz almak caizdir demedim, diyenler var dedim. Benim bahsettiğim İmam Ebu Yusuf’un zararı tazmin fetvasıdır” demiş.

Doğrudur.

Cübbeli Ahmet Ahmet Hoca haklı.

Aynen öyle demişti.

Ben de “El Ezher’in de aynı yönde fetvası var” demiştim.

O da "Evet var" diye onaylamıştı.

Bu ayrıntıyıeklemek boynumun borcu.

Fenerbahçe ile Galatasaray kadın futbol takımları kurmuşlar.

Kadına karşı şiddete, kadın haklarına, cinsiyet eşitliğine dikkat çekmek için ortak bir platform oluşturmaya çalışmışlar.

Bu amaçla bir dostluk maçı tertip etmişler.

İki kulübün başkanları son derece güzel mesajlar vermişler.

Bu maçı da Fenerbahçe Kadın Futbol Takımı 7 farkla kazanmış.

Ve bu “dostluk maçı” sonrası Fenerbahçe yönetimine hasbelkader girmiş, sporla alakasını hiç bilmediğim ve hiç duymadığım Erol Bilecik adlı bir “zavallı” soyunma odasına inip takımı tebrik ederken Galatasaray’a olmadık hakaretler etmiş.

Üzüldüm.

Bir spor kulübü yöneticisinin bu hale düşmesine üzüldüm.

Başarılı olamasa bile kulübü için varını yoğunu ortaya koyan bir Başkan'a herhangi bir desteğini şimdiye kadar kamuoyu önünde göremediğimiz, yöneticilik vasıflarına şahit olamadığımız birisinin, tek amacı dostluk olan bir müsabakaya gölge düşürecek kadar kendini küçülten birine Fenerbahçe gibi bir kulüpte yönetici payesi verilmesine üzüldüm.

Böyle bir kişiye adında spor olan bir kulüpte yöneticilik yaptırılmasına üzüldüm.

Tepkilerin ardından daha da utanç verici bir sosyal medya paylaşımı ile kendini "Yelizleştirmesine" de üzüldüm.

Allah kimseyi Erol Bilecik adlı bu kişinin durumuna düşürmesin.

Daha birkaç gün önce her şeye koyulan yayın yasaklarından bahsettim ve halkın haber alma hakkının yargı yoluyla engellenmesine değindim.

Bazı hukukçu dostlarım, "Bahsettiğin konuda yayın yasağı çok doğru bir karar" dediler.

Emindeğilim. Bana göre doğru değil.

Hadi diyelim ki, işin içinde ensest ve çocuklar olduğu için bu yasak kabul edilsin.

Peki ya bu rezalet ne!

Bu dediğim, dün koyulan bir başka yayın yasağı rezilliği.

Gazeteleri değilse de, televizyonları ilgilendiren bir yasak.

Antalya'da, Akit gazetesine göre amacı "Okul öncesi ve yükseköğretim dahil eğitim sisteminin her kademesinde ve sonrasında ülkesine ve milletine bağlı, milli, manevi, ahlaki ve evrensel değerlere sahip üstün vasıflı bir gençlik yetiştirmek" olan Antalya İlim ve Kültür Derneği'nin öğrenci yurdunda, aşçılık yapan İ.G. adlı kişi yurtta kalan öğrencilerden birine yemek sırasında saldırmış, gencin kafasını satırla kesmiş ve kopuk kafayı öldürdüğü gencin göğsüne koyup, "Deccal'i öldürdüm" dile bağırmış.

Ve bu olayla ilgili olarak mahkemetelevizyon kuruluşlarına ayın yasağı kararı almış.

Bu yasağın hangi mantıkla, hangi gerekçe ile alındığını söyleyebilecek ve bu yasağı normalleştirecek bir tek kişi var mı çok merak ediyorum.

Son zamanların en çok konuşulan kadın sanatçısı hiç kuşkusuz Gülşen.

Bu kadar gündem olmasının nedeni ise sahne kıyafetleri.

Sağlıklı ve sporcu görüntüsünü çok da yakıştırdığı oldukça dekolte kıyafetlerini eleştirenler oldukça fazla.

Ben ise tüm “dik başlı” kadınlar gibi Gülşen’i de kutluyorum.

Açık söylemek gerekirse ne giyip ne giymediği ve hatta giydiklerinin kendisine yakışıp yakışmadığı beni hiç ilgilendirmiyor.

Ama Gülşen’in kendisine yönelik saldırılara hiç ama hiç boyun eğmeden bildiğini okuması üstelik de bunu yalan ve sahte bir muhafazakarlık dayatması ortamında yapıyor olması beni çok etkiliyor.

Gülşen’in bu tavrını her kadın Gülşen gibi giyinsin diye değil, Gülşen gibi giyinmek isteyen kadınlar Gülşen gibi giyinebilsinler diye çok ama çok destekliyorum.

İyi ki Gülşen gibi kadınlar var.

Keşke Gülşen gibi erkeklerimiz de olsa.

Özellikle de medyada.

Bu kadarı da olmaz denilenler olmadığı zaman.