Dogoların anası

Ona “Dogoların anası” demeleri boşa değil. Kedisi öldükten sonra çok üzülen Elif Ural, köpek dövüşlerini ve barınağa giren pitbulların çıkamadığını bildiği için nişanlısı ile pitbull kurtarma kararı alıyor. O sırada Cihangir’de zincirli halde bulunan Arjantin dogo cinsi köpeğin ilanını görüyor. Ve başta geçici yuva olma fikriyle hayatlarına Nova’yı alıyorlar. 14 Şubat’ta başlıyor onların hikâyesi. Ve sonra kendini dogoları kurtarmaya adıyor. Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler mezunu Ural, çeviriler ve fotoğraf çekimleri yapıyor, nişanlısıyla yönettiği bir de Uzakdoğu dövüş sanatları salonu bulunuyor. Oradan elde ettikleri gelirin çoğunu hayvan kurtarmaya ayırıyorlar. HT Cumartesi'nden Ekin Türkantos'un haberi...

Hayvanlarla iletişimin hep iyi miydi?

Çocukluğumdan beri hep bir köpeğim olmasını isterdim. Babam “Kendi evine çıkınca” derdi. Sonra sokaktaki kedileri kurtarıp tedavi ettirmeye başladım. İlk kedim Yeşil’in FIP hastalığı vardı, elimden geldiğince yaşattım. Anneme de hayvan sevgisini böyle aşılamış olduk. Şu anda 15 sokak köpeği var ve bu zamana kadar da 40’a yakın sokak kedisine ev olduk.

Arjantin dogo cinsi bir köpek besliyorsun. Onu sokaktan mı buldun?

Nişanlım Egemen ile kedimiz öldüğünde çok üzüldük. Köpek dövüşlerini ve barınağa giren pitbull’ların çıkamadığını bildiğimiz için pitbull kurtarma kararı aldık. Nova’nın ilanını gördüğümde âşık oldum. Nova zincirli halde bulunmuş. İlanı Egemen’e göstere göstere, “Geçici yuva olalım” lafını duyduğum an aradım. 14 Şubat’ta bize geldi ve hikâyemiz başladı.

Köpeğin psikolojisini nasıl düzelttin?

Nova belli ki çok şiddet görmüş bir hayvan. Kulakları dibinden kesilmiş, yara izleri var. Kedilerden nefret ediyor, sudan korkuyor. İlk 6-7 ayımız çok zor geçti. Bizim otoritemizi sorgulamak, kendini korumak ve bizi yıldırmak için köşeye sıkıştırma, havlayarak pıstırma denemeleri yaptı. Enerjisini kontrol edemiyor, bizimle inatlaşıyordu. Bütün koltukları yedi. Kulağına dokundurtmuyordu. Büyük sabır gerekiyor. Günlerce ağladım. Bazen yapamayacağımı düşünüp “Onu yine terk edemem, ona bunu yaşatamayız” dedim. Sürekli pozitif eğitim üzerine videolar izledik, bir eğitmen arkadaşımdan fikirler aldım, okuduk, uyguladık. Sosyalleştirmek için her yere götürdüm, köpek dostlar edindik. Şu anda ayrılma anksiyetesi azaldı ama devam ediyor. Biz gittiğimizde dünyası başına yıkılıyor sanki sürekli uluyup bizi çağırıyor.

Dogo cinsi köpeklerden bahseder misiniz?

Dogo ve pitbull ırkları maalesef en güçlü ırklar arasında. Yasal olarak üretmek yasak olsa da merdiven altı üretim ve satışı çok fazla olan köpekler. Gündüz gözüyle yapılan dövüşler var. Çok büyük paralar dönüyor. Bir zamanlar revaçta olan pitbull’ların yerini heybetli bembeyaz dogolar aldı. Yurtdışında ise bebek bakıcısı olarak nitelendiriliyorlar. Her köpek gibi onlar da müthiş. Nova her şeyi anlıyor, bazı oturtamadığımız şeyler var ama çok söz dinliyor.

‘Dogo ve pitbull’lar üretim, satış mağduru’

Çalınan dogo cinslerine karşı büyük çaba gösteriyorsun. Kaç köpek kurtardın, sahiplendirdin?

Elimizden geldiğince çalınan, dövüştürülen ve şiddet görmüş köpeklere yoğunlaştık. İnsanlar bizden yardım istemeye başladı, bize “Dogoların anası” demeye başladılar. Şu ana kadar 30 köpeği tedavi ettirip önce bizim eve Nova’yla rehabilite olmaya sonra da yeni yuvasına koyduk.

Sence neden dogolar çok fazla zarar görüyor?

Dogo ve pitbull’lar üretim ve satış mağdurları. Gerçi bu golden’larda da var. İnsanlar kısırlaştırmanın önemini kavrayamadı. Satıcı, üretici çiftlikler kapanmadı. İstanbul’da kayıtlı 130 bin tane sokak köpeği var. Kan revan içinde bulduğumuz köpekler oldu. Çoğu safkan, bakılamayınca sokağa atılmış veya dövüştürülmüş.

Kurtardığın hayvanların hikâyelerine baktığında daha çok neler görüyorsun?

Üstüne tarım ilacı döküldüğü için yakılan, tel geçirildiği için boynu yara içinde kalan, kafasına aldığı darbeden kör olan, sokakta işkencelere, tacize uğrayan, kulakları dibinden kesilip çöplüğe atılan birçok köpek gördük. Yardım edemediğimiz birçoğu kalbimizde büyük yaralar açtı.