Beteri olmasın da...

Bugün 2017 ile de vedalaşıyoruz... Bir yaş daha büyüdük mü desek, bir yıl daha yaşandık mı desek?... Her neyse... Kişisel olarak halimize şükretsek de, bu ülkede yüzlerce binlerce insan, bitmek tükenmek bilmeyen yıllar, aylar, günler yaşıyor... Kan, acı ve göz yaşları arasında... Mezarlıklarda, hapisane odalarında, hapisane kapılarında, hasta yataklarında.

Haksızlığın karşısında, haklının yanında olmak erdemdir. Ancak bunun çeşitli ağırlıkta bedeli var... Onun ödeyebiliyorsan, o erdem gelir seni bulur... Bir yıla daha veda ederken, saf ve temiz kalplerden beyinlerden yükselmiş milyonlarca dilek havada uçuşuyor. Benim gibi realistlerin isteği ise ancak “bu yıl geçen yıldan daha kötü olmasın” da kalıyor... Maalesef hiç bir özgür akıl ve mantık, ülkemiz ve insanları için 2018’in 2017’den daha iyi olacağını söyleyemiyor... Hatta ülkeyi yönetenler bile...

Beteri olmasın yeter...

Dr. Menekay “4”ledi...

Lafı uzatmadan başka bir konu... Bilenler bilir; dünyada hiç bir insan topluluğu, Kırım Türk’ü kadar ağır, milli-dini mücadele ve eğitim, eşitlik, özgürlük mücadelesi vermemiştir. Katledilmiş, mezarı bile olmamış 100 binlerin yanında, kovulmuş, kaçmış, canını kurtarmış yüz binler dünyanın dört bir yanında hala “milli ses” vermeye devam ediyor...

Bir ara kitap yazmak için uzman doktorluğu bırakan Serra Menekay, “Aluşta’dan Esen Yeller”in hüzün dolu esintileri devam ederken, bir Kırım Belgeseli daha yazdı... Dünyanın bir çok köşesinde eğitim ve varlık mücadelesi veren Anıt Adam İsmail Gaspıralı ve Kızı Anıt Kadın Şefika’nın kahramanlık destanı gibi biyografisini yazdı. Kendisine özgü akıcı dili ve mükemmel mantık yapısının yanında günümüz şartlarına da dokunduran sıra dışı kurgusuyla...

Hepinize sağlık sağlık ve huzur içinde bir yıl dilerim...