Mutsuz gençlerimiz

Önceki gün işsizlik oranı açıklandı.

Ve işsizliğin sosyal gruplar içinde dağılımını da gösteriyordu rakamlar.

Kendinizin başına gelmediyse bile haberlerden duymuşunuzdur mutlaka, işsizlik nedeniyle büyük bir sosyal felaket yaşanmakta.

Geçenlerde yazdığım bir yazıda ülkede üniversite sayısının planlı programlı bir şekilde kapatılması gerektiğini çünkü kapısına üniversite yazılan bazı binalarda ‘eğitim’ verildiği iddia edilen genç insanlarımızın oralarda ellerinden geleceklerinin çalınmakta olduğunu düşündüğümü yazmıştı.

Önceki gün o yazdıklarımın gerçek yaşamdaki sonucunu çok acı bir haberde maalesef gördüm, üzüntüden kahroldum.

İşçi alacağı söylenen belediye binasının önüne binlerce kişi kuyruğa girmek için gelmiş. Bir çoğunun elinde üniversite diplomaları da vardı.

Gülecek, eğlenecek, güzel gelecek üzerine düşünme yaşlarında insanları soğukta ellerinde diploma ile bekletiyoruz bizler.

Yanlarında bazılarının anne babaları da vardı.

İş için mülakata giren çocukların kapıda dua ederken bekleyen anneleri de gördüm.

Aynı anneler dört-beş yıl önce üniversiteye giriş imtihanlarının yapıldığı binaların kapısında dua etmişlerdi.

Şimdi de diplomalı çocuklarının belirsiz geleceği için dua ediyorlar.

İçimi çok acıttı bu görüntü.