Esra Şaşmaz ile Masal Zamanı: Parmak Çocuk

Çok eskiden, ailesiyle birlikte yaşayan bir çocuk varmış. Bu çocuk o kadar küçükmüş ki, herkes onu Parmak çocuk diye çağırırmış. Parmak çocuğun ailesi çok fakir olduğu için hiçbir şeyleri yokmuş. Ne oyuncağı ne giyebileceği güzel elbiseleri varmış. Tek arkadaşı evlerinin yakınındaki ceviz ağacında oturan ince yapmış.

Bir gün annesi ve babasını konuşurlarken duymuş parmak çocuk. "Artık paramız hiçbir şeye yetmiyor." demiş annesi. "Ne yapacağız bilemiyorum." Bu sözleri duyan parmak çocuk çok üzülmüş. Duyduklarını hemen sincaba anlatmış.

"Kendi başımın çaresine bakmalıyım ." demiş. Hem annemi ve babamı zor durumda bırakmamış olurum. Böylece iki arkadaş yakınlardaki ormanın yolunu tutmuşlar. Uzun bir yürüyüşten sonra hava kararmaya başlamış.

Açlıktan ve yürümekten yorgun düşen Parmak Çocuk ve sincap uzakta ışık yanan bir el görmüşler. Hemen o yöne doğru koşmuşlar. Ancak karşılarına hiç beklenmedik biri çıkmış. Koskoca devi karşılarında görünce çok korkmuşlar.

Sincap öyle hızla kaçmış ki dev, bir kahkaha atmış. "Hadi gir bakalım içeri." demiş. "Gecenin bu vakti ne işiniz var ormanda?"

"Kaybolduk." demiş Parmak Çocuk. Dev de "Hemen sana bir yatak hazırlıyım. Sen dinlenirken ben de yemek hazırlarım." demiş. Ama parmak çocuk, devin kendisine hazırladığı yatağı görünce başına gelecekleri anlamış.

Parmak Çocuk, devi lafa tutmuş. Saat gece yarısını gösterdiğinde dev oturduğu yerde uyuyakalmış. Parmak çocuk kaçarken sessiz olmaya çalışsa da devi uyandırıvermişler.

Ormanda saklanan sincap ortaya çakıp Parmak Çocuğu almış sırtına, onlar önde dev arkada başlamış bir kovalamaca, ancak koca dev çok fazla dayanamamış bu hızlı koşuya ve bir ağaca yaslanıp dinleneyim derken uyuyakalmış.

Parmak çocuk hemen devin yanına gitmiş. Devin kendilerini kovalamasını engellemek için çizmelerinin bağlarını çözüp devin ayakkabılarını bağlamış ancak bilmeden yaptığı bu iş kötü bir büyünün bozulmasını sağlamış.

Koca dev bir anda bir prense dönüşüvermiş. Yıllardır etkisinde olduğu büyüden kurtulmak çok sevindirmiş prensi. "Dileyin benden ne dilerseniz!" diye bağırmış prens sevinçle. "Bizler fakiriz efendim." demiş Parmak Çocuk. "Ailem ve biz çok zor yaşıyoruz." Prens hemen bir kese altın uzatmış çocuğa. Parmak Çocuk ve sincap ise neşe içinde evlerinin yolunu tutmuş.

Gökten üç elma düşmüş; biri bu masalın başına, biri bu masalı dinleyenin başına, biri de bu masalı seslendirenin başına hoşça kalın.