Sadece adı büyüktü
1- Maç başlamadı daha ama iki konu var günlerdir kafamı meşgul eden. İki milli mesele; Fransa'nın 'sözde Ermeni soykırımı'nı bahane ederek ülkemizi sıkıştırmak istemesi ve bizim gösterdiğimiz birliktelik. Herkes bir bütün oldu, bu gurur verici bir tablo. Aynı birlikteliği UEFA karşısında da göstermeliyiz. Başbakan futbolu çok iyi bilen bir şahsiyet olduğu için UEFA olayının vehametini çok iyi biliyordu. UEFA cephesinden gelen yeni açıklamalar, gelecek günler için endişeye sevk etti beni. Yoğun temas ve ince diplomasi hemen başlamalı. Yoksa Türk futbolu göçük altında kalacak.
2- 3 Temmuz'da başlayan malum kriz, bu maçı nasıl etkileyecekti. Bir gün Fenerbahçe bir gün Trabzonspor demeç üstüne demeç vermişlerdi. Herkes konuşmuştu. Sanki bir daha maç yapmayacaklarmış gibi. O gün geldi merak içindeyim.
3- Fenerbahçe'den çok iştahlı bir başlangıç bekliyordum. Yanıldım. Tek forvet Burak'la gol arayan Trabzon, Lille maçının taktiği ile karşılaşmaya yön vermek istedi. Trabzon, bu anlayışla oynayamıyor. Burak, Agüero değil. Ona iyi top atılmazsa gölge gibi. Tam bir kayıp oyuncu.
4- Fenerbahçe'nin duran top mimarı Alex, Topuz'a golü attırdığında, aklıma Daum'lu ve Zico'lu yıllar geldi. Trabzonlu 4 oyuncu bu pozisyonda, göz markajı yaparken, Mehmet Topuz'un golü atması hiçte zor değildi. Trabzon savunması, golde sanki sürmenaja yakalanmıştı.
5- Emre Belözoğlu, birçok şeyi bir anda yapmak isteyince vasatın üstüne çıkamadı. Semih, istekli ama etkisizdi. Savunmada Serdar, sakallarını inceltince biraz daha çabuklaşmıştı sanki! Demek ki sakal bile ağırlık yapıyormuş.
6- Lig TV sorusu var ya 'Taraftar gözü ile oyuna kim girmeli kim çıkmalı?' diye... Bence oyuna Kadıköy'deki muhteşem taraftar girip çıkmalıydı. 90 dakikanın büyük bölümünde gözüm ve kulağım taraftarda kaldı.
7- Maçın geneli bana şunu gösterdi; Devre arasında yapılacak 2 iyi transferle Fenerbahçe, şampiyonluğu sonuna kadar kovalar. Trabzon ise bu kadrosu ile Play-Off'u bile zor görür. Dar kadro, kötü dizayn, Şenol Güneş'in işi çok zor. İkinci yarıda gözlerim beni yanıltmadı. Süper Lig maçı izliyorum, topu ayağına alan orta sahayı parkta gezercesine çok rahat geçiyor. Avrupa'da artık böyle bir oyun yok. Aykut kırmızıyı erken görünce maç tamamen Fenerbahçe'ye döndü mü diye düşünürken, 10 dakika Trabzon saldırdı. Bunun sebebi netti: Fenerbahçe orta sahası oyundan düşmüştü.
8- Baroni-Semih değişikliği çok iyi düşünülmüş bir hamle oldu. Orta saha yine kendine geldi.
9- Fenerbahçe, çok iyi oynamasa da kazandı. Trabzonspor, son 15 dakikayı final maçı gibi oynadı, karşılaşmayı kaybetti. Gökhan, Stoch ve Ziegler arkadaşlarından bir adım önde bitirdiler maçı. Gökhan Gönül, maçın en iyi oyuncusuydu.
