Habertürk
    Takipde Kalın!
      Günlük gelişmeleri takip edebilmek için habertürk uygulamasını indirin

        Şu fotoğrafa bakar mısınız?

        Gerçekten bakarken yüreğim sıkıştı.

        İçim acıdı.

        Öyle ki, “Ölsem de görmesem” dediğim bir görüntü bu benim için.

        Şehidimizin başında olan insanların ellerinde telefonlar.

        -Neyi çekiyorsun?

        -Neyin peşindesin?

        -Neyi kaçırmama derdindesin?

        -Neyi kaydetmek istiyorsun?

        Neden, neden neden!

        Evet ünlülerin cenazelerinde çok gördüm böyle görüntülere.

        Hatta bu konuyla ilgili çok kez yazı yazdım.

        Çok kez isyan ettim.

        “Kaybettiklerimize saygı” diye feryat ettim.

        Ama olmadı.

        Düzelmedi.

        Daha da beter oldu.

        Cenazeye gelen ünlülerle “Selfie” yapma derdinde olan insanlara “Hadi” dedim fakat cenazeyle “Selfie” yapan insanları gördü bu gözler.

        Gerçekten onlar adına utandım.

        Defalarca utandım.

        Onlar adına kahroldum.

        Çok kez “Yer yarılsa da içine girsem” dedim.

        Ama artık bu görüntü olur mu hanımlar beyler?

        Olacak iş mi?

        Allah aşkına iyice bakın lütfen.

        Uzun uzun bakın.

        Hatta başınızı iki eliniz arasına alın ve derin derin düşünün!

        Nereye gittiğimizi, nasıl yozlaştığımızı, nasıl bir çürümeye doğru yol aldığımızı bir görün!

        Canını bu vatan için vermiş, genç yaşta hayatını kaybetmiş.

        Geride ailesini, sevgilisini, karısını, çocuklarını, sevenlerini bırakmış şehidimizin başındakilere bakar mısınız?

        Nedir bu biri bana anlatsın?

        Kim bunu ifade edecek?

        Nasıl geldik bu noktaya!

        Neden geldik?

        Niye geldik?

        Kahroluyorum….

        *

        Evet acımız büyük

        Çok ama acımız çok büyük.

        İçim acıyor. Midemde bir yumruk var. Boğazım düğüm düğüm.

        Gülmeyi bırak uyumaya, yemek yemeye bile utanıyorum.

        36 can, evlat.

        Mehmetçiğimiz.

        Analar, babalar, kardeşler, eşler, oğullar, kızlar.

        Sevgililer.

        Acımız gerçekten çok ama büyük.

        Lütfen bu son bulsun… Canlarımız yitip gitmesin.

        *

        Eğlence dünyası yasta

        Bu kaçıncı iptal.

        Bu kaçıncı sessizlik.

        Artık hatırlamıyorum.

        Çoğu insanın işleri bu hafta iptal oldu.

        Eğlence dünyası kepenk indirdi.

        Ki indirmesi de gerekiyordu.

        Bu üzüntüyle hiç kimse şarkı söyleyemez.

        Hiç kimse birilerini oynatmak için uğraşamaz.

        Kimse bu durumda eğlenmeyi bırak başka bir düşünceye bile giremez.

        Ancak unutmayın ki!

        O mekanlarda çalışan garsondan tutun, komiye kadar. Mutfakta ki, insandan kapıya kadar. Hatta o sanatçıların arkasında çalışıp enstrümançalan birçok kişi evine para götürmek için uğraşıyor.

        Kirasını ödemek, çocuklarının okul masraflarını ödemek için sabahlara kadar çalışıyor.

        Üç kuruş paraya çalışan çok kişi var.

        Tabii ki, bir günden, üç günden, beş günden hiç bir şey olmaz.

        Herkes idare edecek elbet.

        Biz güçlü bir toplumuz. Ancak bir an önce ülkemize barış gelsin istiyorum.

        Çünkü bu ülke olarak biz bunu ve daha fazlasını hak ediyoruz.

        Diğer Yazılar