Siyasi aklın yitimi

İktidarın trolleri olur da, muhalefet trolleri olmaz mı!

Olur elbet.

İktidar trolleri deli saçmasından daha saçma şeyler yazar da, muhalefet trolleri onlarla yarışacak düzeyde şeyler yazmaz mı?

Yazar elbet.

İktidarı destekleyenler arasında kendi trollerinin bu saçmalıklarına inanan çıkar da, muhalefeti destekleyenler arasında kendi saçmalıklarına inananlar çıkmaz mı?

Çıkar elbet.

Bu troll meselesi öyle bir hal aldı ki, artık desteklediklerini zannettikleri ya da desteklemek için yemlendikleri taraf hangisi olursa olsun o tarafa daha büyük zarar veriyorlar.

Birkaç gündür sosyal medyada dolaşan bir zırvalık var mesela.

“Cumhurbaşkanı Erdoğan, ABD Fort Knox’taki 29 ton altınını çekip İngiltere’de ve Basel’deki Dünya Bankası’na yatırmış.”

Bu bilgi dolaşıyor ve yanında bir de İsviçre gazetesinin kupürü.

Kazık kadar adamlar, bilgi sahibi olduğuna inandığım kadınlar bile buna inanıp, birbirlerine yolluyorlar.

Yahu arkadaşlar, iktidarın trollerinden umudu kestim ama muhalefetin trolleri bari siz yapmayın.

Yaydığınız haber 3 yıllık.

Ama içeriği söylediğiniz gibi değil.

Doğru, Türkiye ABD'de sakladığı altın rezervinin önemli bir bölümünü ABD dışına çıkardı.

Bunun nedeni büyük olasılıkla sürmekte olan Halk Bank davası idi.

Ama bu altınlar Erdoğan’ın şahsi altınları falan değil.

Bunlar Türkiye Cumhuriyeti Hazinesi’nin altınları.

O zaman ABD’den çıkarılan bu altınların bir bölümü İngiltere’de Royal Bank of Scotland’a, bir bölümü de İsviçre’de Basel’deki UluslararasıÖdemeler Bankası’na yatırıldı.

Trollerin iddia ettiği gibi Dünya Bankası’na değil.

Zaten zır cahil olmayan biri bilir ki, Dünya Bankası’na para ya da altın yatıramazsınız. Böyle bir hizmeti yoktur.

Trollerin yaydığı sosyal medya yalanına koyulan İsviçre gazetesindeki haber de zaten böyle ve 2018 yılına ait bir haber.

Yani orada yalan uydurma bir şey yok.

Haberin çevirisi ise uydurma.

Dediğim gibi ahmak trollerin yandaş veya muhalif olması fark etmiyor.

Hepsi aynı oranda ahmak ve hepsi aynı oranda ahmaklara hitap ediyor.

Boğaziçi Üniversitesi Rektörü Melih Bulu, iktidar oyununa çok sonradan dahil olan bir isim.

Kendi küçük hesapları içinde biri olduğu çok belli.

Bir yere rektör olayım da, nereye olursa olsun diye başladığı yolculuğunda hiçbir somut başarı elde edemeden, verdiği sözlerin hiçbirini tutamadan ve büyük hedeflerle oturduğu son rektörlük koltuğundan Boğaziçi hedefiyle kalkan ve o hedefe de ulaştırılan bir kişilik. (Kişilik kelimesini yerine koyacak başka bir kelime bulamadığım için kullanmak zorunda kaldım.)

Belli ki, bir süre o koltukta debelenecek.

Otururmuş gibi olacak.

Ancak bilsin ki, hiç ama hiç hayırla yad edilmeyecek.

Çocuklarına hiç iyi bir isim bırakmayacak.

Evlatları arkadaşlarına “O bizim babamız” diye göğüslerini gere gere söyleyemeyecekler.

Yakınları ona yakın olmakla övünemeyecekler.

Tanıdıkları onu tanıdıklarını itiraf etmeye utanacaklar.

Sevenleri sevdiklerini haykıramayacaklar. Belki çekinerek “Aslında ben de onu severdim” falan diye gevelemek zorunda kalacaklar.

Arkasında hiç ama hiç iyi bir şey bırakmayacak.

Tüm bunlara değeceğini düşünüyorsa o koltukta oturmaya devam etsin.

Üç beş günlük bir koltuk için tüm bir hayatı rezil etmeyi sürdürsün.

Bugün yine çok komik bir fıkra öğrendim.

Yazarken yazım hataları varsa eğer gülmekten ellerim titrediği içindir.

Fıkra o kadar komik ki.

Hazırsanız anlatıyorum:

“Eski futbolcu AK Parti Milletvekili Alpay Özalan Kızılderili Soykırımını anlatan bir kitap yazıyormuş”

Rezil olmadan gitmeyi becerdiğimiz zaman.