2009

çocukların her biriyle gurur duydum. Hepsi çok olgunlardı. Seslendirdiğimiz ikinci parçadan hemen sonra dinlemiş oldukları eserin kendilerine neler

hissettirdiğini sorduğumda, içlerinden birisi hiç tereddütsüz “Aşk”, diğeri “Sevgi”, bir başkası ise “Duygu” diye yanıtladılar bu soruyu. Samimiyeti, yaşamı ve geleceği temsil eden minik dinleyicilerden duymayı düşündüğümden daha fazlasını en yalın şekliyle işitmiştim. Burada hep birlikte paylaşılan duygu, heyecan ve mutlu alkışların, ruhumuzu adeta arındırdığını bir kez daha vurgulamaktan sevinç

ve gurur duyuyorum.. Gelecek konusunda beni heyecanlandıran ve çok mutlu kılan iki ayrı büyük projeye de altını çizerek değinmek istiyorum. 20 yaşımda Ankara’da solist olarak CSO eşliğinde verdiğim ilk konserimi yöneten büyük orkestra şefi Rengim Gökmen‘in sanat yaşamımdaki yeri benim için kuşkusuz ki özeldir. Sayın Gökmen’in Doğuş Grubu’nun himayesinde “Doğuş Çocuk Senfoni Orkestrası”nı çalıştırarak son derece başarılı konserlerle bu müthiş topluluğu ülkemize kazandırmış olması, gelişen toplumumuz ve geleceğe atılan çok önemli bir adımın göstergesi olmuştur. Başka bir örnek ise, değerli orkestra şefi Cem Mansur’un inanılmaz özverilerle yaratmış olduğu “Ulusal Gençlik Senfoni Orkestrası”nın başarısı ve ülkeye kazanımıdır. Dilerim, bu ve benzeri yapıdaki faaliyetler ülkemiz

Türkiye’nin parlak istikbali açısından, 2010 yılından itibaren, daha da fazla desteklenir ve süreklilikle geliştirilirler. Berlin’de dinlediğim ve başarısına bire bir tanık olduğum -son yıllarda dünya çapında haklı bir üne ve popülerliğe kavuşan- “Venezüella Gençlik Senfoni Orkestrası”, bizim oluşumlarımıza da