Erkekler en çok eşlerini sever...
Bakmayın siz erkeklerin ufak flörtlerine, sizden ilgileri eksilmiş gibi tavırlarına. Bakmayın arkadaşlarıyla eğlenmek istemelerine, yalnız tatil arayışlarına. Bakmayın, en çok size öfkelenmelerine, en az sizinle ilgileniyormuş gibi davranmalarına. Parmakla sayılacak kadarları dışında, ya da kötü niyetli bir kadının pençesine düşmüş olanlar hariç en çok eşlerini sever erkekler.
ERKEKLER DAHA SADIK
Hata yapsalar da, kalp kırsalar da, olur da aşktan kafayı üşütüp evi terk etmeyi bile düşünseler yine de en çok eşlerini severler. Bir arkadaşımın annesi demişti zamanında "Bir erkeğin aklı yatağındakinde değil, kalbindekindedir" diye. Çoğu zaman biz kadınlar kadar fedakâr olamasalar da, sanki dünyayı biz onlara dar etmişiz gibi davransalar da, içlerinde bilirler sevildiklerini. Ve hiçbir erkek gerçek bir sevgiden vazgeçemez, vazgeçmez. Biz kadınlar ilişki ciddileştikçe onlara anne muamelesi yapsak da, onların çocuk gibi oflayıp poflamalarına maruz kalsak da, bu hayatta her erkeğin aradığı şey aynı biz kadınlarda olduğu gibi sıcak bir yuvadır. Kapıdan çıktığında her ne olursa olsun, aklında evi ve eşi vardır. Bu yüzden, aslında kadınlardan daha sadıktır erkekler. Çünkü onlar sevgilerinde sadıktırlar.
ARSIZ ÇOCUKLAR GİBİDİRLER
Biz kadınlar gibi sevgilerini satmazlar onlar. Aldatsalar da, incitseler de sevgilerinden bir şey eksilmez. Biz kadınlar gibi aldatmaz çünkü onlar, biz kadınlar kadar gaddar olamazlar. Ben erkekleri kadınlardan çok daha naif ve sevgi dolu bulmuşumdur hep. Arsız çocuklar gibi görmüşümdür onları. Kadınların sandığı gibi palavracı ve düzenbaz olduklarını düşünmem. En azından bir kadın kadar fesat olabileceklerine inanmam. Bu yüzden huysuzlandıklarında onlara kızmakta zorlanırım. Annelik etmekten nefret ederim ama kollamaktan, korumaktan alamam kendimi. Biz kadınlar onların aptallıklarına kızarız zaten. Hata yapmaya eğilimleri olduğunda, en çok onlarının canının yanacağını bildiğimizden kızarız. Bunu belli etmek istemeyiz. Belli edersek yanarız. Bırakın öyle kalsınlar. Bırakın, hatalarını kendileri yapıp, sonradan farkına varsınlar. Çünkü varırlar. Biz kadınlar gibi sonuna kadar haklı olduklarını savunmazlar. Onların düşünceleri barışçıldır. Biz kadınların ki ise savaşçıl. Bizler hep bir şeylerin mücadelesini verdiğimizi sanarken, onlar sürekli anlaşabilmenin peşindedir.
ERKEKLERİN YANINDAYIM
Ben erkeklerin her zaman zayıf taraf olduğuna inandım. İyi kalpli ve yürekli bir kadının korumasına muhtaçlar gibi gördüm onları. Bu yüzden erkeklerin kadınlarla bu denli soğuk davrandığına inandım. Ve yine bu yüzden bazı erkeklerin kadınlara bir ilişkiye yanaşmadığı kanaatine vardım. Kadının yanında acizleşiyor çünkü erkek. Ben erkek olsam, kadınlardan çok korkardım. Onlar en azından dürüst ve samimiler. Ne istedikleri ortada. Ne yapıp, ne yapmayacakları da ortada. Ya biz kadınlar? Bir kadını, bir kadından başkası anlayamaz. Bu konuda erkeklerin yanındayım. Onların sevgilerinin bizlerinkinden daha derin olabileceği inancındayım. Her ne yaparlarsa yapsınlar, eşlerinden vazgeçmenin onlar için neredeyse imkânsız olduğu inancındayım. Bu sanıldığı gibi düzenimi bozmayayım meselesi de değil. Bu tamamen sevgi meselesi, saygı meselesi. Yapılmış onca fedakârlığa duyulan bir özveri. Onlar döner dolaşır tilki gibi kürkçü dükkânına dönerler. Gittikleri yer sadece kendilerini ispatlamak için gittikleri bir yerden ibarettir. Erkek adamın erkekliğini gösterdiği, özgürlüğünü savunduğu bir yer denir oraya. Düz mantık bir ergen hareketi. Ve aslında bilinçsizce yine sevdiği kadına yapılmış bir hareket. Sevilmeyecek gibi değilsiniz vallahi...
