Güzelim bir adanın yok oluşu

Bir ülkeyi yönetenler, o ülkenin kendi yönetimleri sona erdikten sonra da binlerce yıl daha insanlara ev sahipliği yapacağını, torunlarının, torunlarının torunlarının ve onların da torunlarının o ülkede insanca yaşama hakkına sahip olduğunu düşünmediği zaman o ülke yaşanmaz hale gelebiliyor, sanki bir işgale uğramış gibi bir duygu yaratabiliyor.

Bu durumun en çirkin örneklerinden biri Marmara Adası.

Marmara Denizi'nin en temiz, en sakin ve en güzel adalarından biri, belki de birincisi olan bu güzel ada, bir süredir yok oluşa doğru sürükleniyor.

Adanın bu talihsizliğinin nedeni ise adadaki mermer.

Güzelim ada birkaç mermer blok için hızla yok ediliyor.

Bu güzelim ada bir süre önce turizm alanı olmaktan çıkarılıp, sanayi alanına çevrildi.

O günden bu yana da hızlı bir yok oluş başladı.

5 yıl önce 41 olan mermer ocağı sayısı 5 yılda neredeyse 2’ye katlandı ve 74’e çıktı.

“ÇED raporu gerekli değildir” şeklindeki akılalmaz hükümet kararından sonra iş iyice zıvanadan çıktı.

Adadan yılda 250 bin metreküp mermer sökülürken, hedef 1 milyar metreküpe çıkarıldı.

İzinli mermer ocaklarının yanı sıra izinsiz mermer ocakları da üzerine tuz biber ekti.

1 izinle 5 mermer çıkarıldı.

Üstüne bir de çıkan hafriyat, cüruf, artık mermerler tepelerden aşağı döküldü, madenlerde kalan alanlar da tahrip edildi.

Ve Ada’nın “Gözden uzak” tarafı tam bir talan, tam bir doğa enkazı halinde.

Güzelim ada muhtemelen birkaç yıl içinde tamamen bitecek.

Geriye yok edilmiş bir doğa, paramparça olmuş topraklar kalacak.

Bu ülkeyi yönetenler torunlarına paramparça edilmiş, delik deşik olmuş, hasarlı bir ülke yüzeyi bırakacaklar.

Şimdi diyeceksiniz ki, "Sen yazdın diye bir şey değişecek mi?"

Bilemem.

Belki değişir, belki değişmez.

Belki uzun dönemde bir fayda sağlar.

Ama en azından ben herkesin torunlarına karşı vazifemi yerine getirmiş oluyorum.