Üniforma tartışmasına dair…

Poroşenko ile röportaja gittiğimizde saat beş buçuktu. Hava karardıktan sonra otele dönmek çok riskli olacağı için epey gergindik ve Poroşenko ısrarla dışarıda röportaj vermek istiyordu. Ancak termometre eksi 10 dereceyi gösteriyordu. Ben titremekten konuşamaz hale gelince içeriden termal içlikli bir üniforma getirdiler. Kıyafetimin hikayesi budur. Röportaj bitince hemen çıkardım ve benim eksi 10 derecede kesinlikle yeterli olmayan montumu giyip oradan ayrıldım.

Şunu da not olarak düşeyim: Bir gazeteci olarak haberlerimi ve röportajlarımı objektif yaparım ama ben bu işgal ve istila karşısında asla tarafsız değilim. Tüm kalbimle vatan savunması yapan Ukrayna halkının yanındayım. Ben bugün otobüsümüz Kiev’den ayrılırken kızını bana emanet edip gözyaşları içinde boynuma sarılan annenin yanındayım. Evlerini, hayatlarını bir günde yok eden bombaların yanında olanlar kendi seçimlerini nasıl gerekçelendirirlerse gerekçelendirsinler. Ben yaşam savaşı veren Ukraynalıların yanındayım! Haber yansız, yorum hürdür.

Benim gözümde Amerika’nın Irak işgali ne ise, Rusya’nın Ukrayna işgali odur. Amerikan işgali hakkında bahane yaratanlar nasıl utanç verici bir tutum içindeyse Rusya işgali ile ilgili bahane yaratanlar da aynı utanç verici tutum içinde bugün.

Ukrayna devleti umurumda değil, bir millet, Ukrayna halkı burada kurtuluş savaşı veriyor. Bu savaşı bir bilgisayar oyunu gibi görmek ayıptır. İnsanlar ölüyor!