Bir cinayet, bir ölüm, bir patlama

ACER: Ben önce Number 1 TV’de başladım. Ama bir buçuk sene boyunca radyoya demo’lar verdim, Emre Kuytu sonradan Power FM’e gidince bir kişilik yer açıldı. Ömer Karacan saati bana verdi, epey de destekledi. Benim mesaimin bir kısmı Number 1’da çalışmak, bir kısmı da Power ne yapıyor diye takip etmekti. Aynı saatte Akşamüstü Partisi’yle Emre vardı, onu çektiriyordum, dinliyordum, onu yapamıyorum bunu yapamıyorum diye kendime kızıyorum.

YURCHAK: Emre Kuytu ve ben kuşağımızın star’larıydık. Hatta Blue Jean dergisi onu birinci, beni ikinci seçmişti. Radyoda erkek sesi hep daha sempatik gelir.

Bir cinayetle katledilen Emre Kuytu dönemin en iyi radyocusu olarak kabul ediliyor.

“GELMİŞ GEÇMİŞ EN İYİ DJ”

ŞEN: Emre Kuytu bence gelmiş geçmiş en iyi DJ. Beni çıldırtırdı Number 1’dayken. ‘Bu çocuğu alacağız başka yolu yok,’ derdim. Onda da bir ilk çalma hastalığı vardı. ‘Mariah Carey’i çalacağım, şimdi ambalajını yırtıyorum,’ dedikçe çıldırıyorum. Sony’i arıyorum nereden aldı bu çocuk diye,’ ‘Abi kapıda yatıyordu,’ diyorlar. Öyle sinir ederdi. Abi sinir oluyor musun, derdi. Sonunda transfer ettik rahatladık.

ACER: Bir ara Ömer Karacan’la Emre Kuytu’yu çok karıştırırdık, çok benzer tonları. Bize çok rahat bir tarzda ve tonda çok yoğun bir bilgiyi verebilme özelliğini gösterdi. Ömer Karacan da öyleydi. Birçok dinleyiciyi bağlayan sıcak bir sesti. İşine çok hakimdi. Tanıyınca anladım zaten, bir manyaktı müzik konusunda. Çok da benzerinin geldiğini düşünmüyorum süreç içinde.

DJ FUNKY ‘C’: Burçin hep rakipti. Centilmenlik anlaşmaları yapıldı, o radyodan ayrılanı o alamaz falandı.

YURCHAK: Radyo 2019’dan bana teklif geldi. Çok büyük kavgalar oldu. Karşılıklı tehditleşmeler. Bırakmam, gidemezsin, alırım gidemezsin diye… Bir-iki ay Power FM’den çıktım, 2019’un açılmasını bekledim.

GEVEZE: Kiss FM’in yöneticisiyim, Ali Karacan çağırdı. ‘Zeynep’i almanı istiyoruz,’ dedi. Love Zeynep… Power FM deyince insanın aklına Cem Ceminay’dan daha fazla geliyordu. Benim aldığım maaşın iki buçuk mislini falan vereceğiz. Zeynep beni sonuna kadar dinledi telefonda, hiç ağzını açmadı. ‘Cem Bey benim için çok özel biri, bugüne kadar onlarca şey yaptı, böyle bir şey için Cem Bey’i terk edemem,’ dedi.

ACER: Emre ilk büyük transferdi. Futboldaki gibi iyi insanların iki-üç radyo içerisinde transferleri başladı. O zaman için hem verilen paralar, hem şartlar bayağı bayağı ekstra bir durumdu. Şimdi yanına bile yaklaşamayız.

“ÇİLİNGİR ÇAĞIRDIK, EVİNE GİRDİK”

EVERİ: 2003 yılında [oğlum] Caner’i 25. yaş doğum gününde [kalp spazmından] kaybettim. Amerika’dan dönmüştü, milli sporcuydu. Evlat kaybetmek çok zor. Toparlayamıyorsunuz önce; çok yıprandım. Psikolojik durumum çok bozulmuştu, ölmeyi düşündüm, beceremedim. O an oğlumla olmak istedim. Ama öyle olmuyor işte. Onu atlatmak mesleğimle oldu. Hatta Bay Vitali aradı, bana çok güzel destek cümleleri söyledi. ‘Biliyorum çok zor ama çalış çalış çalış,’ dedi. ‘O seni hayata döndürecek.’ Bir hafta 10 gün sonra gittim, yaptım işimi. Ama ağladım, zırladım, oralarda beni yerden kazıdılar ama yine müzik tedavi etti. Radyo bir sevgili gibiydi, bana bir parça izin vermiş orada beni beklemeye devam ediyordu.

DJ FUNKY ‘C’: İngiltere’ye gitmek için tüm hazırlıklarını yapmıştı Emre. Her şeyini sattı. Sampler’larını ben aldım. Bütün kaydetmiş olduğu CD’leri bana hediye etti.

EVERİ: Ocak ayında Caner’in ardından bir de Emre Kuytu katledildi. Birkaç gün sonra… Vakkorama’daki son senemizdi.

DJ FUNKY ‘C’: Sevgilisi ‘Bugün Emre’yle buluşacaktık, evindeyim, kapıyı çalıyorum açmıyor, niye böyle yapıyor bu adam ben, ben sokakta kaldım,’ diye bana geldi. Sonra Emre Kuytu’nun ortalıkla olmaması üzerine gittik çilingir çağırdık, evine girdik… Çok kötü bir manzarayla karşılaştık. İnanmak istemiyorum hala.

AKAY: İki gün önce oturup çorba içiyorduk Vakkorama’da. Şamata, gırgır yapıyorduk, uzaktan peçeteyi attım çorbasına düşmüştü, eğlencesine takışmıştık. Hep aklımda o var.

ACER: Emre’nin küçük ev partileri olurdu. Getirdiği müzikler olurdu, onları arkadaşlarına çalardı. Bazılarına katılmıştım. Yaşasaydı herhalde şimdi bizden çok ileride, dijital dünyada öncü bir şey yapardı diyorum.

TABANCA: Power FM dediğimde yüreğimdeki ağrı ve sızı odur. Çok çok özel bir çocuktu. Çok da gençti. O kadar gençti ki…

“TAKSİM’DE BOMBANIN PATLADIĞI GÜN”

CUMBUL: Yayından önce ve sonra The Marmara’nın café’sine giderdim, röportaj yapacağım kişilerle önce önden orada buluşurdum. Hem benimle yapılan röportajları orada verirdim, hem ben orada röportaj yapardım. Gitmediğim bir günde The Marmara’da patlama gerçekleşti. Tek gitmediğim gündü. Onu hiçbir zaman unutmam. O olaydan sonra biraz açıkçası Taksim’in tehlikesi, o kadar göz önünde olmamız, bir akvaryumun içindeyiz ama iki adım ötemizde bomba patlaması… Bu kadar ortada olmak, bu kadar el altında olmak… Radyotek’teyken Uğur Mumcu’nun öldürülmesi, sonra Café Marmara’daki bombada Onat Kutlar’ın ölmesi bende artık gerçekten istediğimiz birçok şeyi söyleyemeyeceğimiz bir dönemin başladığını gösterdi.

Burçin ve DJ Funky ‘C’ hala birlikte program yapıyorlar.

HAKKO: Önce Rumeli Caddesi’nde birkaç katlı bir Vakkorama açtık. Sonra alışveriş merkezleri açıldı. Akmerkez’de bambaşka bir mağaza yapmıştık. Artık Taksim’den çıkmak lazımdı. Vakko Gym’i çok erken kapatmış oldum, ona biraz pişmanım.

YÜCE: Vakkorama’nın içinden çıktıktan sonra biraz o büyü kaçtı bende.

GEVEZE: Vakkorama’da bir sene çalıştım. Bu benim hayal ettiğim, Amerikan filmlerinde gördüğüm radyo diyordum. İyi ki o stüdyoda yayın yapmışım diyorum. Bir daha nasıl yaşanabilir Türkiye’de biliyorum. Çok amatördük, çok çok çok amatördük. Hepimiz amatördük, artık çok azımız amatörüz. Ben hep radyo amatörü olarak kalmak istedim.

TABANCA: Radyo Merter’e taşınınca biraz daha zor oldu, daha uzaktı. Hayat onun etrafında planlanıyor. Biraz profesyonelleşti her şey, biraz daha kutulara girdi.

“OĞLUMUN ÖLÜM HABERİNİ ALDIĞIM GÜNKÜ KADAR AĞIRDI”

EVERİ: 2016’da radyoculuk son buldu. Benim kararım değildi bu. Cem Bey isim söylenmeyecek dedi, programları kaldırmaya başladı. Sevgi Dolu Saatler nasıl kalkar diyorum… Nasıl üzülüyorum, ağlıyorum. Bence gereksiz bir bitişti. Caner’in haberini aldığım günkü kadar ağırdı. Cem Bey’e de e-mail’de yazdım bunu. Yollar oraya kadarmış, 25 sene.

YÜCE: 10 yıl Turkcell Türkçe Pop’u yaptıktan sonra öyle bir kütüphane birikti ki bundan radyo olur dedim, ama o da beni bitirdi. Power Türk açılınca artık Power FM’de Türkçe programına gerek yok, dedi. Bitti. Tam o sırada hamileydim, kendi programımı seviyordum ve sırf Türkçe çalan bir radyoda aynı programı sürdürmenin bir manası yoktu. Öyle sonlandı. Çok aşırı bir tepki yağdı bitince; tuğla kadar kalın faks dosyam var.

TABANCA: Seda Sayan’la aynı saatte program yapıyordum. O televizyonda, ben radyoda. Bir gün hastayken radyoya gitmedim. Birisi televizyonda ev hediye etti Seda Sayan’a. Bana da birisi Merter’e dolma getirmişti. O çok garibime gitmişti. Seda Sayan’a ne dolmalar, ne börekler gidiyordur kim bilir, diye düşünmüştüm. Zamanla lafım bitti. Gerçekten söyleyecek lafım kalmamış gibi düşündüm. Kitaplarım arabada çalınmıştı; oralardan laflar, hikayeler, ilham verecek sözler buluyordum. İki tane de çocuk büyüttüm bu arada. Kendime göre iyi bir anneydim. Zaman hepsi… Sanki o zaman daha fazla zaman vardı.

BAY J: Müthiş bir aşk, müthiş bir sevgi… Ama nefretim, öfkem de var. Power FM’den nefret ediyorum deyip nokta koyamayız. Oradaki başarımız ve kazancımızın büyüsüyle ne kadar kısıtlandığımızı fark etmedik. Bana gelen reklamlarda oynama tekliflerini reddettim. Senelerce dublajdan çok iyi bir gelirim ve tanınırlığı olabilirdi, onu teptim. Power FM’den ayrılırken Cem Hakko’nun yanına gittim. ‘Gitme, bir şekilde çözeriz,’ dedi. ‘10 senedir yaptırmadığınız işlerin telafisi nasıl olacak?’ dedim. ‘O kadar istiyorsan yapsaydın,’ dedi. Bir bakıma doğru söylüyor. O kadar istiyorsam yapsaydım… Ama o da keşke izin verseydi. İçime attığım çok şey var. Neyse devamını anılarımda yazarım artık.

Çocukluk arkadaşları Bay J ve Geveze’yi bir zamanlar ayrı düşünmek mümkün değildi.

“REAL MADRID’DE OYNAMAK GİBİ”

GEVEZE: Dokuz senenin sonunda Power FM’de bir yöneticiyle anlaşamadım. Ben pasif agresif bir adamım. Dertlerimi söyleyemem. Cem Bey önce kabul etmedi, bir daha istifa ettim ve başka bir radyoya gittim. Onurlu geri çekilmeler vardır. Çok seviyordum Cem Hakko’yu, kişisel ilişkim bambaşka. Diğer taraftan da hayatımı idame ettiremiyorum, sürekli birini patrona şikayet etmek de bana uygun değildi. Başka bir radyoya geçtim. Dokuz sene sonra geri geldim.

BAY J: Zeki Alasya-Metin Akpınar gibi olmuştuk ama Geveze’yle artık görüşmüyoruz. 52 yaşındayım, artık geçmişimdeki tüm arkadaşlarımla hala görüşüyor olmam sürpriz olur. Araya mesafeler giriyor, olaylar giriyor. Çocukluk arkadaşım; çok uzun süre hayat arkadaşlığı yaptı bana. Çok vakit geçirdik, çok eğlendik; o açıdan müteşekkiriz. Dedikoduluk bir durum da yok, çok ilginç bir durum da yok. Sadece yeni arkadaşlıklarımız var.

ACER: Power FM’de çalışmak benim için Real Madrid’de oynamak gibiydi. Bir gün olsun ayağım geri geriye gitmedi. İçeri girerken sahaya çıkan futbolcu gibi hissederim. Bir tek gün olsun bugün de yayın yapıyorum demedim. Bu çok acayip bir şey, çünkü bunu dediğim yerler oldu. Sesim elverdikçe ve hafızam bana izin verdiği sürece ve ifade güçlüğüm olmazsa sonuna kadar devam etmek istiyorum. Hiç sıkılmıyorum.

HAKKO: Burçin ne kadar izin verirse ben de o kadar devam ederim. (Gülüyor)

CUMBUL: Bugün Power FM’de yayında olsaydım ne çalardım… Niye bir tane ama? Harry Styles’dan ‘Cinema.’ İkinci şarkı yine Birleşik Krallık listelerinden: LF System’dan ‘Afraid to Feel.’ Bir tane daha: Elton John ve Britney Spears, ‘Hold Me Closer.’ Hadi Top 5 yapalım… Bir tane da Türkçe: Mustafa Sandal’dan ‘Aya Benzer.’ Ve son olarak da tabii ki Kate Bush ve ‘Running Up That Hill.’