Var olmayanı beslemek…
“Buraya kadarmış demenin” gücü de ne güzelmiş öyle... Tüketilenleri fark etmek ve sonrası sana öylece yol vermek.
Pardon da, şöyle bir silkelenseydin aslında kibrinin bize ne kadar zarar verdiğinin farkına varırdın. Kendini özel sanıyor olman bendendir, senden değil…
Aslında ben izin verdiğim sürece de öyle hissedebilirdin.
Senin kendi içinde savunmaya aldığın kibrin değil insana olan güvensizliğindi. Ben bununla savaşmaktan yoruldum.
Üstelik sadece sen olabilmenin bana yeteceğini defalarca sana anlatmıştım.
Vazgeçilmiş sevgiliyi bir kenara bırakıp, o bir türlü kendi olamayanlar…
Başka bir kimlikle kendinizi hiç ait olmadığınız insan yapmanın ruhsal sıkıntısını fark edemiyor musunuz?
O kendinize yaratmaya çalıştığınız dünyada tek sizin nefes alıp verdiğinizi, hayaller kuran tek başrol olduğunuzu… İşin en tehlikeli yanı bir de bu dünyaya inanmış olmak.
Sizden başka herkesin fark ettiği, kendinizi kandırıyor olma halinizin rezilliği.
Evet, sevgili belki de kendine özgüvensizliği, insana olan güvensizliği ile bu yanlışa girebilir. Ama birey olarak hayata dair güvensizlik ve özgüven sorunu ile hiç olmadığınız biri gibi davranıyor olmak yanlışı, hayatınızın bir parçası haline gelebilir.
Tanınmış olmakla, gerçekten ünlü olmak arasındaki farkı bilemeyenler, ne acılar çekerler… Çünkü bu tarz insan öyleymiş gibi davranır ve buna inanmak ister, ama karşıdan gelen tavırdan tatminsiz kalır.
Kendine bunu itiraf edemeyecek kibir ise işte o zaman onu yıpratmaya başlar.
Hiç olamayacağın kadar alçakgönüllü görünmekte bir çeşit kendini kandırmaktır. Öyle tanınmış isimler var ki, içinde beslediği egodan başka bir kişi yaratmış, ama dilinde hep samimi olmayan alçak gönüllü cümlelerden bıkmamış usanmamış.
Kendimizi tanıyamamakla mı, kendimizi hiç var olmayana yakıştırmakla mı sorunumuz var bilmiyorum.
Bence artık kimseyi kandıramayacağımız kadar tecrübeye sahip bir toplum halini aldık. Buna rağmen ısrarlar kendinden başka bir kimliği tercih etmek ruhsal bir sorun.
Bu özel ilişkilerinizde, yaşamınızda ki kurduğunuz ilişkilerde de çözümlemeniz gereken bir durum.
Kendin olabilmek o kadar da zor olmasa gerek.
Kendini sevmek, hayatına verebileceğin en güzel hediye…
Dönelim bu yüzden vazgeçilmiş sevgiliye…
Hiç kimse kusursuz değildir, zaten mükemmel sevgilinin peşine düşmek kendini kandırmaktır. Birlikteliklerde cevaplarının sorumluluğunu alabilmek ise asıl olgunluktur. Dolayısı ile eğer karşındaki bir türlü yanlışlarının farkına varamadığı gibi bir de senden daha iyisine layıkmış duygusunu hissettiriyor ise kendisini bitirmek ile yükümlüdür.
Bu yüzden senin bende artık bir şansın kalmadıysa da, benden sonrakilere verilecek bir örneğin var.
*******
Bana sizde biriken her ne ise yazın…
Ben de kalbimin, ruhumun ve hatta bedenimin biriktirdikleri ile sizlere cümleler kurayım.
