Sahiplenmek ya da vazgeçmek…
Hayatımıza dair bazı zamanlarda kendimize yakıştırdığımız rollerimiz ve o rolleri destekleyen hayallerimiz oluşur. Kaderini çizebilecekmişsin inancı ile kendinden ve hayattan istediklerini kurguları ile biçimlendirmeye başlarsın.
Bunun nedeni, uzun zamandır bedenini ve ruhunu barındırdığın yaşam alanının artık seni mutlu etmediğini ya da yetmediğini fark etmekten geçer.
En önemlisi böyle bir gerçek ile kendini beslemeye başlamışsan, değişim için seçimlerinde de gerçekçi ve olurabiliştesini değerlendirebilir bir sen bulmalısın.
Elbette herkesin hayalleri vardır… Hayallerinin kaderin ile örtüşebilmesi için kendini çok iyi tanımalı ve seçimlerin sonrası oluşabilecekleri kabullenir hal almalısın.
Hayattan istediğin her ne ise akışına bırakmayı da deneyebilirsin.
Kimi insanlar teslimiyetçidir. Hayat ona ne veriyor ise onunla yetinmeyi tercih ederler. Bu olumsuz anlamda eleştirilecek bir seçimde değildir bana göre…
Sonuç itibari ile daha çok ve daha iyinin peşine düşmeyen insanları suçlamak yersiz. Var olan düzeni sağlamakta onlara göre aslında bir çabadır.
Peki, var olan kurulu düzeni değiştirmek ve kendimize bambaşka bir hayat kurmak isteme aşamasında, geçmişte bırakmayı planladığınız düzenimizi yeniden sevme şansımız var mıdır?
Bunun yanıtını mutlak kendimizde netleştirmeliyiz ki alınacak kararlarımızdan pişmanlıklar duymayalım.
Geriye dönüp baktığınızda iş, aşk, ev, hatta ve hatta arkadaşlıklar…
Neyi değiştirmek istiyorsanız bunlar için ne kadar emek sarf ettiğiniz ve sonrasında sizde nerede yer aldıklarını tartmak da çok önemli. Bunu değerlendirmeyi sağlıklı yapabildiğinize inandığınız anda, işte o kararlılığın gerçekten güçlü bir anlamı olur ve sonrasında attığınız her adımın netlikleri size geride pişmanlık bırakmaz.
Olumsuz kurgulardan uzaklaşıp dönüp geriye baktığınızda hala sizin için anlamı olan ve aslında kaybetmek yerine tekrardan sahip olduklarınıza tüm gücünüzle sahip çıkmanızı gerektiren şeylerinizin farkına varmakta, yenilenmenin başka bir şeklidir. Ve bu farkındalıkta size başka türlü iyi gelir…
Böyle bir ruh halindeyken, ikilemlerin içerisinde çaresiz kalmış hissediyorken en güçlü silahınız kendinizi sevmekten geçer…
Öncelikle kendini sevmek konusunda eğitebilmiş ise insan…
Yeniden elindekilere sımsıkı tutunabilmeyi ya da vazgeçerek yeni sayfalar açabilmeyi kendine yakıştırdığı gibi bunu başarabilir.
*******
Bana sizde biriken her ne ise yazın…
Ben de kalbimin, ruhumun ve hatta bedenimin biriktirdikleri ile sizlere cümleler kurayım.fkazanci@haberturk.com
