FARKINDA DEĞİLSİN

İçinde barındırdığın güvensizlik sende ikinci bir insan yaratıyor ve karşındakinin sadakatine bir türlü inanamıyorsan, artık biz olmayı sonlandıracaksın.

Güven duygusunu sonradan kazanmak mümkün müdür sanıyorsun?

Olmuyor…

İşin en acı tarafı hayatımda ilk defa bu kadar sadakati kendime yakıştırdığım seni severken, her ne olursa olsun içinde kurguladığın ikinci güvensiz insan benimle savaşacak bir neden bulabiliyor. Bundan yorulanda ben, kızgınlık ile kırgınlığı harmanlayan da ben.

Hiç düşündün mü sevgili… Sen mutlu ol diye kendini hırpalayan, neden seni en mutsuz edecek yanlışın içinde olmak istesin?

Bu senin ilişkide ki ağır nankörlüğün değil midir?

Sakinleşemediğimi fark ettim. Sadakatsizliği bana yakıştırmanın seni nedenli beden uzaklaştırdığını da…

Ya sen… Bu pamuk ipliğine sarılı göstermelik güveninin asıl seni ne kadar tehlikeli yaptığının farkında mısın?

Hiç sanmıyorum…

Bir süre sonra…

“Nasılsa bana yanlış yapıyordur”

“Canı benden başkasını da çekiyordur”

“Ben neden, yapmayayım ki” ler seni, o hiç güvenemediğin insana dönüştürmeye başlayacak sen farkında bile olmadan.

Bir bakmışsın zorla kafanda kurguladığın ve inanmak istediğin benden aslında SEN çıkarmışsın.

Hem güvenemiyorsan derdin nedir ki benimle…

Sen bana bunu yaşattıkça AZALIYORUM. Farkında değil misin?

Hiç sanmıyorum…

Sonunda yorulduğum için sessizliğimin en kötü yanı, seni özlüyor muyum yoksa unutuyor muyum bir türlü kestiremiyorsun.

******

Bana sizde biriken her ne ise yazın…

Ben de kalbimin, ruhumun ve hatta bedenimin biriktirdikleri ile sizlere cümleler kurayım. fkazanci@haberturk.com