Yokluğunda…
Sana neden kendimi bir türlü anlatamadım hep bunu sorguladım…
Birbirimize iyi geldiğimize çok inandığım halde, senin benim gibi bir türlü hissedememenin peşine neden düşmediğimi sorguladım…
İçimdeki bana ait seni, bir türlü çözemediğinin farkındayım. Belki de ben sana bunu anlatmayı beceremedim.
Her ilişkinin doğru kişisi sen değilsindir, bu yüzden başarısızlığı zaman zaman kabullenmek gerekir.
Hatayı karşımızdakinde aramaktan yorulduğumuz zamanlarda, asıl yüzleşme için sıra kendimize gelir.
Mesela bazen ilişkilerimizde gerçekten konuşmayı beslemek gerekir…
Beslemek?
Yani aklımızdan ne geçiyorsa, ne hissediyorsak ve nasıl bir ilişki yürütmeyi istiyorsak, seçtiğimiz insana bunu anlatabilecek doygunlukta cümlelerimiz olmalı.
Sevişmekten aldığımız zevk kadar, konuşmaktan alacağımız zevkte aynı olmalı.
Anlaşılmayı karşımızdaki sevgiliye yüklemek.
Bence bu en büyük yanlış…
Kendi adıma fark ettiğim gerçeğim, her ilişkimde benzer hatalarımın olması…
Ve bu hatalarım bende nasır gibi.
Yok ettiğimi sandığım zamanların sonrası, başka bir türlüsü beliriverir.
Dikkat edersin ama asla tekrarlanamayacağına söz veremezsin.
Bu yüzden şu aralar ilişkilerimde biriktiremediğim “ömürsüzlüklerim” var ve ben bundan çok sıkıldım.
“Bunu artık yapmayacağım” dediğim yanlışlarımı, elimde olmadan tekrarladığımı fark ettiğim o anlara kızıyorum.
Nedir bana göre ilişkilerimdeki yanlışlar?
Yeni tanıştığım ve yakıştırdığım insanı kendime empoze etmek doğru bir yaklaşım…
Ama birden sahiplenmek ve bunu dile getirmek yanlış…
Öncesin de sanki üstesinden hiç gelememiş gibi, yükünü hafifletmek derdi ile onun sorunlarını yüklenmek yanlış…
Hissettiğinden daha fazlasını coşku ile harmanlayıp büyük büyük cümleler kurmak yanlış…
Hayatının vazgeçilmez bir parçası olmadan onu kıskanmakta yanlış…
Buna benzer bütün kendinde barındırdığın yanlışları cesaretle seçtiğin insana anlatamamak da yanlış!
Tabi hak veririm ki hepimiz ilişkilerimizde kusursuzu rol seçmiş iken; “farkındayım bazen sana böyle yanlışlar yapıyorum” cümleleri ile kendini savunmakta ciddi cesaret işidir.
Sevgili bu cesaretini ya çok değerli bulur ve seni anlamaya, alttan almaya özen gösterir.
Ya da açık sözlülüğünü suiistimal edip sonra ki tekrarlayacağın hatalarına da beklemediğin kırıcı tepkiler verebilir. ( çünkü sen anlattın o da artık yanlışlarına daha dikkat kesildi ) !
E bu ne şimdi? ( iki ucu boklu değnek mi? ) :)
Ben sadece son ilişkimin YOKLUĞUNDA bunları sorgularken buldum kendimi.
Ortak noktalarımız var mıdır?
Bunların hesabına girmeden ona ANLATMAKTA geç kaldım.
Ben de hepimize anlattım.
*******
Bana sizde biriken her ne ise yazın…
Ben de kalbimin, ruhumun ve hatta bedenimin biriktirdikleri ile sizlere cümleler kurayım.
