Alkollü gecenin sabahında!

Aslı Çalışkan

Reklamcı / 25 Yaşında

"Yaklaşık dört yıl kadar önce, klasik bir cuma gecesi eğlencesi için Taksim'e gitmiştim. Her şey gayet güzel başladı, içkiler söylendi, dans etmeye gidildi. Gecenin ilerleyen saatlerinde biraz yorgun, biraz da öfkeli olmamdan dolayı söylediğim gin fizz'ler beni fena çarptı. Önce barda arkadaşlarımı kaybettim. Kapıdaki görevlilerin yardımıyla taksiye bindirildim. Eve varmadan önce çantamda hiç para kalmadığını fark ettim. Evime beş dakika mesafedeki bankadan para çekmek için son gücümle taksiciye durmasını söyledim. Arabadan indim, ATM'ye doğru ilerlerken önümdeki basamağı görmediğim için düştüm. Yerde yatarken dişimin kırıldığını fark ettim, bu arada taksi şoförü yardıma geldi. Ben zar zor kalkıp paramı çektim ve eve döndüm. Ucuz atlattım diye sevinirken sabah uyandığımda gördüğüm manzara karşısında şok oldum. Sol ön dişim kırık, sol gözüm mosmor ve kapalı, dudağım ise şişti. Sol yanağımın üzerindeki deri soyulmuştu. Neredeyse bir ay boyunca dişsiz ve mor bir suratla kocaman gözlüklerin ardına sığınarak sokağa çıktım. En kötüsü sorulara vermek zorunda kaldım cevaplardı; tercihim yalan söylemek oldu. Merdivenden düşmüş olduğuma kimse inanmasa da!"

Zeynep Güneri

Mimar / 26 Yaşında

"Arkadaşlarımla hafta içi iş çıkışı bir şeyler yapamamaktan yakınırdık hep. Ta ki o geceye kadar! Bundan birkaç ay önce güzel bir plan yaptık. Önce yemek yiyecek, sonra Asmalımescit'te birkaç kadeh içip evimize dönecektik. Tüm gün akşamki planımızı beklemiş olacağız ki yemekten sonra başka bir mekâna gidip üç-dört adet fındık votka shot içtik. Bu bizi kesmemişti. Başka bir yerde, birlikte çalıştığım bir arkadaşımın kuzeninin caz grubu çalacaktı... Alkol açlığımız birkaç kadeh içkinin yanında caz dinleme planımızı rezilliğe dönüştürdü diye özetleyebilirim aslında geceyi. Herkesin son derece sakin bir şekilde caz dinleyip içkisini yudumladığı bir mekânda, merdivenlerden tuvalete dahi çıkarken kelimenin tam anlamıyla 'show girl' havasına bürünmüş, danslarımla göz doldurmuş, insanların tuhaf bakışlarına maruz kalacak kadar çok içmişim. Eve ise nasıl geldiğime dair en ufak bir fikrim yok. Arkadaşımın kuzeni bizi zorla taksiye bindirmiş, Tarlabaşı'nda inip Asmalımescit'e dönmeye çalışmışım. Sabah üstümde elbisemle uyandım. Ne olduğunu anlamadım çünkü aniden bir önceki geceyi hatırladım. En son pijamalarımı giyip yatmışım gibi geldi! Neredeyse hafızamdan silinmişti. Evde kimin olduğunu anlamadığımız bir ceket bulduk. Ceplerini karıştırırken taksiciye ait olduğunu anladık. Arabadan inerken arka koltukta ne varsa topladığımı hatırladım. Eve geldikten sonra birkaç kez zil çalmış ama hiçbirimiz kapıyı açamamışız. Şimdi ne zaman kızlarla hafta içi bir şeyler yapma konusu açılsa o günü hatırlayıp gülüyoruz ve tabii ki normal insanlara dönüşünceye kadar çıkmayacağız diyoruz!"