Kağıt toplayıcısı Kahramanlı: En son 16 yıl önce doğum günümü kutladım
Bir grup genç "Çuvalı doldurabilirsem bugün benim doğum günüm" sözleriyle sosyal medyada yankı uyandıran kağıt toplayıcısı Mehmet Kadir Karamanlı'yı bulup pasta kesti
Öznur KARSLI/İSTANBUL
Yeni yıla saatler kala, sırtında yük arabasıyla kar üstünde İstanbul sokaklarında kâğıt toplarken görüntülenen 49 yaşındaki Mehmet Kadir Karamanlı’nın, ‘yeni yıldan beklentilerini’ anlattığı videosu sosyal medyayada büyük yankı uyandırmıştı.
Karamanlı’nın “Çuvalı doldurabilirsem bugün benim doğum günüm” demesi üzerine harekete geçen ‘İstanbul’da Yapılacak 999 Şey’ isimli Facebook grubu, Karamanlı’ya sürpriz doğum günü düzenlemişti. Mehmet Kadir Karamanlı’yı bulan Habertürk, onun bir gününe tanıklık etti. Sürpriz doğum gününden çok etkilendiğini söyleyen Karamanlı, “En son 16 yıl önce doğum günü kutlamıştım. O gençler beni kâğıt deposunun önünde buldu. Çok ince düşünmüşler, çok güzel çocuklardı. Gözlerim doldu” dedi.
Adana’da dünyaya gelen Karamanlı, Sabancı ailesinin şoförlüğünü yapan babası İzzettin Karamanlı’nın vefatından sonra, ablaları Semiha Gündoğdu ve Belma Karamanlı ile bir başına kalmış. En son doğum gününü 16 yıl önce ablalarıyla kutlayan Karamanlı, o tarihten sonra bir daha onları görmemiş. Çalışmak umuduyla geldiği İstanbul’da balıkçı teknesi ve büfede işçilik yapan Karamanlı, bir aydır da kâğıt topluyor.
EN BÜYÜK HAYALİ ABLASINI BULMAK
Yağmur yağdığı günlerde çok mutlu oluyor, “Çünkü ıslanan kâğıtlar kilo olarak ağır çekiyor” diyor. En büyük hayali, yıllar önce kaybettiği ablası Semiha Gündoğdu’yu bulmak. 3 katlı bir internet kafede kalıyor. Sandalyeler üzerine battaniye sererek yatak yapan Karamanlı, kira vermemek için kafenin 3 katını da temizliyor. Arta kalan zamanlarda ise, internette yeni keşfettiği ‘Çocuklar Duymasın’ dizisini izliyor. “Bu dizi aile özlemimi gideriyor” diyor. En çok çocuklu ailelere özeniyor, çöplerin arasında bulduğu kitapları asla geri dönüşüme göndermiyor. Fransız yazar Henri Charriere’nin ‘Kelebek’ isimli kitabını paramparça halde çöpte bulduğunu, okuyup çok etkilendiğini söylüyor: “Yemek parasından başka paraya ihtiyacım yok. Gelen hediyelere ve paralara hiç dokunmadım. Öldüğümde devlet beni kimsesizler mezarlığına gömsün yeter.”
