Ayşe Özek Karasu: Basketbolun kadınlara yakışmadığı palavra

Sabah kızların antrenmanı bitince onlar da sahaya iniyor. Driplingler, turnikeler filan. Torun torba sahibi hâlâ döktürüyorlar. Bir gece önce de dans pistinde döktürüyorlar; rumbalar, limbolar... Federasyon Başkanı Harun Erdenay’ı hep bir ağızdan slogan ve alkışlarla sıkıştırıyorlar; “Başkan, bizi Rio’ya götür...”

Kızlar, hazirandaki grup elemelerini geçip ağustosta 2016 Rio Olimpiyatları’na gidecekler ya, “Biz de gelelim” diyorlar. Çünkü Basketbol Federasyonu harika bir iş çıkarıyor. 2017 Avrupa Şampiyonası’nın Romanya grup eleme maçına, gelmiş geçmiş bütün kadın basketçileri getiriyor.

Daha doğrusu 97 kadına davet gidiyor, 55 kadarı gelebiliyor. Daha önce erkek sporcularla çok yapılmış ama kadınlarla bir ilk. Veteran kızlarla konuştukça milli forma onurunun nasıl bir şey olduğunu anlıyor insan. Ya da o formadan men edilmesinin ne olduğunu, 1967- 1987 yıllarında mahrum bırakılıyor kadınlar o onurdan. Milli takım yok!

1967 öncesi milli formayı taşımış İzmirsporlu Aynur Korgun gururla anlatıyor. Gerçi kulüp olanakları kısıtlı. Pamuklu formalarını filan evde yıkıyor, lastik pabuçlarla oynuyorlar. Amerikan pazarından yanı yıldızlı “kes” bulabilenler şanslı o dönem.

Voleybol da oynamış, ciritte Türkiye ikincisi olmuş Aynur, tam teşekküllü. Ama bir sonraki kuşaktan DSİ’li Aliye Açıkgöz tadamamış o gururu. 1984’te bırakmış basketi, milli olamadan.

OTOBÜSTEN OLİMPİYATA

A Milli Kadın Basketbol Takımı, bu haziranda Nantes’da yapılacak elemelerde Arjantin ve Kamerun’u geçip Rio biletini alırsa, üst üste 2 olimpiyata giden takım sporlarındaki ilk Türk ekibi olacak. Malum 2012 Londra’da 5’inci oldular. Ayrıca kızların başarı hanesinde yok yok.

2011’de Avrupa Şampiyonası’nda gümüş; 2013’te bronz ve 2014’te Dünya Şampiyonası’nda 4’üncülük. Ama kadınların mücadelesi sadece pota altında olmamış. Milli erkeklerden ribaunt’u almak için 20 yıl uğraşmışlar. Kulüplerde para olmadığı için dış maçlara üç gün boyunca otobüsle yol teperek gidecek kadar.

Ha bu arada erkekler uçuyormuş! Pota altında uçuş değil, bildiğiniz havayoluyla uçuş. Baskete Ankara Koleji’nde başlayıp, DSİ’den Beşiktaş’a kadar uzanan Fügen Kansak anlatıyor o çetin mücadeleyi: “67’den 87’ye kadar milli takım yok. Bütün kaynaklar erkeklere aktarılıyor. Genel olarak bize söylenen, kadınlara pek basketbol yakışmıyor.

İşte pota yüksek, top büyük... Biz de diyoruz ki, erkek basketboluna bakıyoruz, yabancılar, siyahlar geliyor onlarda da arada fark var. Kadınlar fizik olarak erkekler gibi oynamayabilir. Ama milli takım kurulmalı, diğer kızlara da itici güç olmalı. Kulüplerin parası yoktu. Biz ayakkabı, formayı kendimiz temin ediyorduk.

Ancak takımlarda şampiyon olunca dışarıda maç yapabiliyorduk. 1979’da Türkiye şampiyonu olduk, Hollanda takımı çıktı, 3 buçuk günde otobüsle gidip maça çıktık, sonucu hiç söylemeyeyim. Romanya’ya da hep otobüsle geldik. 20 yıl zorladık. 70’lerde gündem yaratmak için basın toplantıları düzenledik, Meclis’te bir milletvekiline konuşma yaptırdık.

Bazı gazeteciler çok destek oldu. 1987’ye kadar ancak ikna edebildik. Ben 2 çocuğum olduğu halde Beşiktaş’ta devam ettim, milli oldum. Altyapı kurmak için de çaba sarf ettim. Maddi olarak da katkıda bulundum. Brisa’da oynarken oyuncular sigortalı oldu.

Kadınlarda lig kurulması için elbirliğiyle takımlar çalıştırdık. Altyapıdan gelen yok dediler, genç takımları kurduk. Milli takım o kadar itici güç ki, o sayede Olimpiyatlara gidebiliyoruz.” EuroBasket 2017 grup maçlarında A Milli Takım Romanya sonrası İsrail’e tek sayı farkla yenildi, namağlup unvanı bozuldu gerçi ama turnuvaya kalacakları hemen hemen kesin.

Türkiye, Romanya, Finlandiya ve İsrail’in ev sahipliği yapacağı turnuvada destekleyeceiz onları. Ama önce ver elini Rio 2016!