Yerel Haber Hattı 0536 266 79 69
KONUŞMAYI BAŞLAT
Günlük gelişmeleri takip edebilmek için habertürk uygulamasını indirin

LEVH-İ MAHFÜZDA OLANLARI GÖRME İDDİASI

Gülen, aşağıda alıntılarına yer verilen iki eserinde “Levh-i Mahfuz” ile ilgili şu ifadeleri
kullanmaktadır:

“O, insanın mahiyetindeki latife-i Rabbâniyye’nin doğrudan
doğruya âlem-i gayba açılan bir kapı bulması, o açık kapıdan
vukua gelmeye hazırlanan hadiselere bakması ve levh-i
mahfuzun cilvelerinden ya da kader mektuplarının misallerinden
birini görmesi şeklinde ortaya çıkar.”

“Levh-i mahfuz-i hakikati müşâhede edebilen ve nazarı oraya
ulaşan her veli, Kur’ân’ı orada bütünüyle görüp mütalâa
edebilir.”

Bu pasajlarda şu iki noktaya vurgu yapmaktadır:

1. Bazı insanların Levh-i Mahfûza ve kadere muttali olması mümkündür.

2. Bir kısım insanlar, gayba dair bilgilere ulaşabilir.

Levh-i Mahfûz gayb âlemine ait bir husus olup mahiyeti tam olarak bilinmemektedir. İslam
âlimleri, onun bütün nesne ve olayların ilâhî kalemle yazıldığı Allah’ın tabii ve içtimai
kanunlarını ihtiva eden bir kitap olduğu görüşündedir. Kur’an-ı Kerim’de Levh-i Mahfûz
yerine “kitâb” (En‘âm, 6/38; Kâf, 50/4), “kitâb-ı mübîn” (Yûnus, 10/61; Sebe’, 34/3), “kitâb-ı meknûn”
(Vâkıa, 56/78), “kitâb-ı mestûr” (İsrâ, 17/58; Ahzâb, 33/6), “ümmü’l-kitâb” (er-Ra‘d, 13/39;
ez-Zuhruf, 43/4) terkipleri de kullanılır. Müfessirlere göre Kur’an’da bunlarla kastedilen
şey Levh-i Mahfûzdur. (İbnü’l-Cevzî, V, 450; VI, 189, 481; Fahreddin er-Râzî, XXIX, 237) Söz konusu
âyetlerin genel muhtevasından anlaşıldığı üzere kâinatta meydana gelecek bütün varlık
ve olaylar bu kitapta yazılmıştır. Gökte ve yerde küçük büyük ne varsa, insanların
ecelleri, fertlerin ve milletlerin başına gelecek musibetlerin tamamı Allah’ın ilminde yer
almış ve Levh-i Mahfûza kaydedilmiştir.

Bütün bunlardan anlaşılacağı üzere Levh-i Mahfûz, Allah’ın uluhiyet sınırları içerisinde
bulunan gayb bilgisini içermektedir. Dolayısıyla Levh-i Mahfûzun muttali olunabilecek
bir kitap olarak kabul edilmesi, mutlak gayb bilgisinin birtakım insanlara açık olduğu
anlamına gelir ki böyle bir iddianın dinî bir dayanağı yoktur. Zira âyet-i kerimede “Ana
kitap (Levh-i Mahfûz) O’nun yanındadır.” (Ra’d, 13/39) buyurulmaktadır.