"Kendimi kaptanlığa hazırlıyorum"

Semih Kaya, memleketi Bergama’da evinin kapılarını açtı... GSTV'ye konuşan Semih Kaya ve ailesi çok samimi açıklamalar yaptı.

İşte o açıklamalar;

Semih Kaya: "Bu ev benim ilk göz ağrım. Dünyaya burada gözümü açtım. Burada doğdum, büyüdüm ve burada nasıl kişilikli olunması gerektiğini öğrendim. Bende inanılmaz bir yeri var bu evin. Evin sadece dış cephesini yeniliyorum. İç cepheye yalnızca tadilat yapıyorum nerede yetiştiğimi anlayabilmek, görebilmek için böylesi daha iyi oluyor. Dört buçuk aydır evime gelemiyorum. İstanbul'da da bir evim var ama memleketimdekinin yerini tutmuyor. Çok özlüyorum köyümü. Her yaz tatilimde buraya geliyorum. Tatilimin hemen her gününü burada geçiriyorum. 12 yaşında evimden ayrıldım. Buranın yeri benim için çok farklı. Yer yatağımız vardı 3 kardeş birlikte yerde yatıyorduk. Buraya geldiğimde yine aynı şekilde anneme yer yatağı yaptırıp yerde yatıyorum."

"KAPTANLIK YAPMAK İSTİYORUM"

"Fatih hoca geldiği zamanki ilk hazırlık maçında bana kaptanlık görevini verdi. Fatih hoca ilerisini görebildi ki bana bu görevi verdi. Yavaş yavaş kendimi kaptanlığa hazırlıyorum. Zamanı geldiğinde her Galatasaraylı’nın olmak istediği gibi ben de en iyi şekilde kaptanlık yapmak istiyorum. Her maç başladığında biliyorum ki babaannem evde ağlıyor. Yere düşmesem bile maç başladığında babaannem başlıyor ağlamaya. En küçük torunuyum."

"ŞU AN ÇOK MUTLUYUZ"

"Her başarılı erkeğin arkasında bir kadın vardır. Benim arkamda önce babaannem ve annem oldu şimdi yavaş yavaş görevi nişanlım İdil'e devrediyorlar. İlerleyen yıllarda evlilik hayalimiz var. Şu an çok mutluyuz. Bir arkadaş ortamında tanıştık İdil'le. İki buçuk yıl arkadaşlığımız sürdü. Ondan sonra bir flört yaşandı. Bir buçuk yıl sonra da nişanlandık. Ailemle birlikte tatil yaptığım için mutluyum. Tatilimin çoğunu burada geçireceğim. İki yıl üst üste şampiyonluğumuz var. İki yıldır bu yüzden çok keyifli tatil geçiriyorum. Sezon iyi geçince moral olarak yaz tatiline en iyi şekilde yansıyor. Bir haftalığına da Akdeniz’i gezeceğim."

Memiş Kaya (Babası): "Semih'in İstanbul'da sürekli yanındayım. Sezon sonuna kadar birlikte oluyoruz bittiğinde dönüyoruz. Bir baba için en büyük mutluluk budur. Semih iki yıldır Galatasaray'da ve iki yıldır şampiyon. Daha ne isteyebilirim ki. Süper kupayı aldık nasipse bu yıl da alacağız. Yaşı gereği bana göre çok başarılıydı Şampiyonlar Ligi'nde. inşallah önümüzdeki sezon daha iyi duruma gelir."

"BABAM DA BENİ UYARIYOR"

Semih Kaya: "Babamın bana eleştirileri oluyor; babam Fatih Hoca'dan sonra en net gören kişidir. Benim de ara sıra performansımın düştüğü maçlar oluyor. Kötü oynadığım maçlardan sonra gelir bana konuşur, uyarılarda bulunur. Bir futbolcu kötü oynuyorsa kendine bakmadığındandır. Babam da bu yüzden beni uyarıyor. Babamla ağabey kardeş gibiyiz. Her söylediğini dinlerim. Her söylediğini yapmaya çalışırım. Bu yüzden babamın gelişimimde çok büyük payı var."

Onur Yüksel (Yakını): 2000'li yıllarda Aliağa Petkim stadında görevli olarak çalışıyordum. Benim de ilacım spor. Altyapıyla iç içe yaşıyordum. Altyapıda çalışan çocuklar beni çok severdi. Altyapı antrenörü bana ‘’1-2 çocuk bulabilir misin?’’ dedi. Ben de Semih'i söyledim ve babasıyla buluştuk. Orada başlayan bir macera sonra Galatasaray ve milli takım.Başarılar halkasına bir yenisini ekleyen Semih Kaya…

Memiş Kaya (Babası): "Zaten çiftçilik yapıyoruz biz. Onur ile gittik yeri görelim diye Semih ile Umut’u da aldık yanımıza. Onur, “Memiş ağabey neden Semihler’i buraya götürüyoruz?” dedi. Ben göreceksin dedim. Biz gittik. Tarlada Semihler koşmaya başladı. Onlar koşuyor, biz traktörle arkalarından gidiyoruz. Bizim idmanımız buydu. Bunu biliyorduk biz. Semih Galatasaray altyapısına gittiğinde ilk kez çim saha görmüştü. Hep toprak sahada oynuyordu. Zaten bana “baba mükemmel bir yere geldim” dedi. Onur’un Semih’te emeği çok. Beni Semih’i götürmem için ikna etti."

Onur Yüksel (Yakını): "Burada unutulmamak güzel bir olay. Bu da benim için mutluluk verici."

Sami Kaya(ağabeyi): "Kızım Mila 20 Kasım’daki Manchester United maçı günü doğdu. Bizim için gurur verici bir doğum günü oldu. O gün de maçı aldığımız için çok mutlu olduk. Semih’e de müjdeyi stada giderken verdim. O da çok sevindi. Takım arkadaşlarına da söylemiş. Bizim için uğur olacak diye. Çok gurur verici bir şey kardeşimizi izlemek. Semih’in nerelerden geldiğini görünce… Çok zor şartlar altında buraya geldi. Çok çalıştı ve sabretti. Biz elimizden geldiğince ona yardımcı olduk ama çok azimle çalıştı. Allah da yardım etti. İnşallah daha iyi şekilde ilerlemesini diliyoruz."

Anıl Kaya(ağabeyi): "Kardeşimle çok gurur duyuyoruz. Yorucu bir sezon geçirdi İstanbul’da. Sabırsızlıkla gelmeyi bekliyordu buraya."

Semih Kaya: "Sezonun yorgunluğunu ailemizin yanında atmaya çalışıyoruz. Dünyalar güzeli yeğene sahip olmak sevindirici bir şey. Böyle bir ailem olduğu için çok mutluyum. Takımda evde olduğu gibi aile havası var. Hepimiz ağabey – kardeş gibiyiz. Böyle olunca da başarı geliyor. Umarım bu şekilde arkadaşlığımız sürdükçe daha büyük başarılar yakalayacağız."

Yüksel Kaya (Annesi): "Hep beraber yaşıyoruz. İstanbul’da da hiç yalnız bırakmıyoruz Semih’i. Ama burada bir arada olmak daha farklı."

Semih Kaya: "Annemin de büyük emeği var bende. Ailemiz gittikçe büyüyor. Ben de ileride evlendiğimizde daha da büyüteceğiz ailemizi. Semih sahadayken dualar ediyoruz."

Sami Kaya (Dedesi): "Semih’in sürekli yanındaydık. Altay’da oynarken ev tuttuk, yanında olduk. Şimdi de o bize destek oluyor."

Semih Kaya: "Dedem ve babaannemim inanılmaz emekleri var bende. 65 yıl köyde yaşamalarına rağmen sadece torunu için İzmir’e geliyor. Başarılı olabilmem için. O yüzden buralara gelebilmemde büyük emekleri var bende. Memleketime gelince İstanbul’da ki egzoz dumanından uzaklaşıyoruz . Burada araç sayısı az olduğu için, genelde traktör olduğu için buraları tercih ediyorum. Benim de hoşuma gidiyor traktör kullanmak olsun, çiftçilik ile uğraşmak olsun. Sonuçta çiftçi bir aileden geliyoruz. O yüzden çok hoşuma gidiyor buralarda tatilimi geçirmek. Böyle doğal yerlerde olmayı tercih ediyorum. Ben 6 yaşındayken saha şeklinde hazırlıyorduk buraları. Buradaki salıncak olsun, direkler olsun, kendimiz tahtadan üst direk yapıyorduk. O yüzden burada arkadaşlarımızla maçlar, turnuvalar yapardık ve çok eğlenceli oluyordu. Bir nevi futbolcu olduysak burada olduk. Alt yapımızı burada kendimiz hazırladık. Tabi ki üst takımlara, profesyonel takımlara gittikten sonra daha iyi altyapılara sahip olduk ama futbola başlamamızdaki temel nedenlerden bir tanesi şu gördüğünüz küçük parktır. Ben futbola burada başladım diyebilirim."

"Hiçbir çocuk o yaşlarda kafasında ben futbolcu olacağım diye düşünemez, ben öyle düşünüyorum açıkçası. Futbol tabi ki yetenek ve beceri isteyen bir şey. Allah’ımıza çok şükür bize bir yetenek vermiş, belli bir yerlere geldik. Böyle yerlerden çıkabilmek gerçekten çok kolay şeyler değil. Sonuçta futbolcuları biliyorsunuz çok çalışıp çabalayan, ailesi için oynayan, kendi parasını kendi kazanmak zorunda olan kişiler. Gerçekten de küçük bir köy yerinden, Galatasaray gibi büyük bir camiada oynadığım için çok mutluyum. Sonuçta kendi köyümün adını da duyuruyorum burada. Galatasaray camiası sayesinde köyümüzdeki insanları da temsil ediyorum."

"Galatasaraylıların sayısında ezici bir üstünlüğü var burada. Rakip takımı tutan iki üç aile var. Ben futbola başlamadan da böyleydi. Buraya Galatasaraylılar köyü diyebiliriz. Böyle bir köyde doğup büyüdüğüm, Galatasaray’ da oynadığım için gerçekten çok mutluyum. Benim doğup büyüdüğüm yerler burası, gizlemeye gerek yok. Ben burada büyüdüm, burada yetiştim bu program da da bunu göstermek istedim. Kendi köyümü, kendi köyümdeki vatandaşları, ağabeylerimi , büyüklerimi tanıtmak istedim."

"Scott Piri inanılmaz iyi bir kondisyoner. Amerika’da çok büyük takımları çalıştırmış bir kondisyoner. Onun gibi bir kondisyonerle çalışmak gerçekten gurur verici bir olay. Biz küçükken burada çalışıyorduk ki Scott Piri bizi daha iyi yerlere getirebilsin diye."