Santa Harabeleri nedir? Santa Harabeleri nerededir? Santa Harabeleri tarihi nedir?

Santa (Dumanlı) köyü; Gümüşhane ili ile Trabzon’un Arsin ve Araklı ilçeleri sınırının kesişme noktasını oluşturan Yanbolu vadisinin 1000-2600m rakımları arasında bulunmaktadır.

Etrafı Ziyaret ve Karakaban Dağları, Zincirli, Kilisesırtı ve Uzunsırt gibi 2 bin metrenin üzerinde yükseltilerle kuşatılmış olan Dumanlı(Santa) bölgesinin yıl boyu geçit veren tek girişi kuzeyde, Karadeniz'e dökülen, Yanbolu Deresi vadisidir.

Havza, yılın en az 6 ayı ağır kış şartlarının hakim olduğu, bahar ve yaz ayları da sisli ve yağışlı geçen ve de yağışın bolluğuna bağlı çok sayıda su kaynağına sahip bir bölgedir.

Havzanın 1700–1800 m rakımına kadar olan vadi yamaçları geniş ve iğne yapraklı ormanlarla kaplıdır. Santa köy yerleşimlerinin bulunduğu 1500 m ve üzeri yamaçlar ise ağırlıklı olarak Ladin ormanları ile kaplı olup 1600-1800m den sonra ise alpin çayırlarla kaplıdır. Orman üstü bölgeler 19. yüzyıla kadar, hayvan yemi ve halkın tüketimi amacı ile tahıl (arpa, buğday, çavdar, yulaf vb) üretim amacı ile ekilen tarla alanları ile kaplı idi.

SANTA HARABELERİ TARİHİ

Bölge ile ilgili çalışmalarda, ilk yerleşmelerin Orta Çağda madenlerin işletilmesine dayalı olarak kurulduğu belirtilen Santa yerleşiminin daha eski yerleşim olması kuvvetle muhtemeldir. 1461 - 1476 yılları arası, Fatih Sultan Mehmet döneminde tüm Trabzon ve Doğu Karadeniz illeri ile birlikte yöre fethedilerek Osmanlı İmparatorluğu topraklarına katılmıştır. 1500-1800 döneminde önemli bir madenci yerleşimi olan bölge 1923 nüfus mübadelesi ile tamamı Ortodoks Hristiyan (Rum) olan halkın Yunanistan'a göç ettirilmesi sonrası boşalmıştır. Günümüzde sadece yaz aylarında yayla yerleşimi olarak kullanılmaktadır. Santa yerleşimi önemli bir madenen yerleşimi olmasının yanında Bayburt-Trabzon arasında mevcut tarihi ipek yolunun Taşköprü-Sümela-Maçka arasındaki güzergahını kontrol altında tutan stratejik bir konumda bulunmaktaydı.

1923 yılına kadar Santa yerleşimlerinde yaşayan halkın tamamı Ortodoks Hristiyan idi. Ancak halkın günlük konuşma dili, 1812 Yunan bağımsızlık hareketi ve 1828 Osmanlı Rus harbine kadar, Gorom bölgesi hariç Gümüşhane Rumlarının çoğunluğunda olduğu gibi Türkçe idi (Rumlar'a ait kaynaklara göre) Yunan milliyetçiliğinin gelişmesi ve Rum-Yunan kilisesinin baskısı ile öncelikle okullarda, sonraki dönemlerde ise tüm halkın Yunanca ya da yöresel lehçe olan Rumca konuşmaya başladığı Rum kaynaklarında mevcuttur. Yerleşim yeri ve coğrafik adlandırmaların da dini inançlara dayalı adlandırmalar hariç tamamına yakını Türkçe idi. Halkın ibadet dilinin 19. yüzyılda gelişen Yunan milliyetçiliği etkisi ile Yunancaya dönüştürülmesi (Kilisenin ve Yunanistan'da eğitim görmüş öğretmenlerin baskısı ile) ve okullarda Yunancanın öğretilmeye başlanması ile bölgede Yunanca konuşulmaya başlanmıştır. Ancak 1923 Nüfus nüfus mübadelesi ile göç eden Santa Rumlarının ana dillerinin hâlâ Türkçe olduğu ve Yunanistan'da dahi Türkçe konuştukları bilinmektedir. 1828 Rus harbinde bölgeden göç ederek Gürcistan'ın Tsalka bölgesi Santa köyüne göç eden Santalılar ve Gürcistan ve Rusya'nın Kafkasya ve Kırım bölgesinde yaşayan pek çok Ortodoks Hristiyan topluluk kendilerini Rum-Urum olarak adlandırmakta ve günümüzde de Türkçe konuşmaktadırlar.