'Kabusun orta yerinde gibi...'
O anları yaşayan HABERTÜRK muhabirleri dehşeti anlattı!
Arif AKDOĞAN /Lütfi ERDOĞAN / GAZETE HABERTÜRK
“20 yıllık bir foto-muhabiri olarak ilk kez fotoğraf çekerken bacaklarımı hissetmediğim bir olaya tanık oldum. Olay yerinden insanlar can havliyle kaçıyor, çığlıklar yükseliyordu. Fotoğraf makinemin ayarlarına son kez baktım. İlk gördüğüm, kanlar içinde birbirine sarılmış bir çiftti. Ankara Garı’ndaki meydanda herkes ağlıyordu.
Yerdekilerin çoğu ölmüştü. Kanlar içinde uzanmış eller, başında bekleyen sevgililer... Kâbusun orta yerine bırakılmış gibiydim, başını hiç hatırlamadığım... Bacaklarım titriyordu. Adım atamıyordum. Her yerde genç- lerin cesetleri vardı. Üst üste, tertemiz yüzlü. Durdum, fotoğraf çekemiyordum artık. Kendime gelmek için saçlarımı çektim. Boğulacak gibiydim. Kız arkadaşlarının yeni ojelenmiş ellerini bırakmayan bir delikanlı vardı. Olduğu yerde donup kalmıştı. Mitinge katılan sağlık- çılara insanlar, ‘Ne olur bir de siz bakın’ diye gerçeği bile bile yalvarıyordu. Başın sağ olsun güzel ülkem...”
'ÖNCE İNSANIM SONRA GAZETECİ'
“Patlamanın kısa süre sonra olay yerine ulaş- tım. Henüz, olay yerine ambulanslar gelmemişti. İnsanlar sağa sola kaçışırken patlamanın olduğu bölgeye girdim. Ağır bir koku vardı. Önce burnum, sonra boğazım yanmaya başladı. Nefes almak bile zordu. Alandaki herkes öksürüyordu. İlk patlamanın olduğu alanda 25’e yakın ceset saydım. Üstleri açıktı.
‘BACAĞIMDA SICAKLIK HİSSETTİM’
Bacağımda bir sıcaklık hissettim. Baktığımda 60 yaşlarında bir yaralı, bacağımdan tutmuş yardım istiyordu. Çevreme bakıyordum ama kalabalık içinde kimseyi göremiyordum. Yaralının ayağı kopmuş gibiydi. 2 kişiyle bir bayraktan sedye yaptık ve ambulansların geleceği yola taşıdık. Korkunç bir manzaraydı. Söze dökemiyorum. İkinci patlamanın olduğu alana yöneldiğimde bir bayrağın altında yatan birini gördüm. Bayrak küçük olduğu için bebek cesedi olduğunu düşündüm ve bayrağı kaldırdım. Bayrağın altındaki bebek cesedi değil, bir bedenden ayrılan parçaydı. Mesleğimi yaparken yaralılara yardım etmeyi ihmal edemezdim. Ben önce insan, sonra gazeteciyim.”
