İnşirah Suresi okunuşu ve anlamı! İnşirah Suresi Arapça yazılışı, Türkçe anlamı, tefsiri ve okunuşu

Kur’an-ı Kerim’in 94. suresi olan İnşirah Suresi, Mekke döneminde inmiş ve iniş sırasına göre 12. suredir. Toplam 8 ayetten oluşan bu sure, “açılmak” veya “genişlemek” anlamına gelen “inşirah” kelimesini taşır. Halk arasında “Elemneşrahleke” olarak da bilinen bu sure, adını ilk ayetindeki “elem neşrah leke” ifadesinden almıştır. Ayrıca “Elem neşrah”, “Elem neşrah leke” ve “Şerh Suresi” gibi isimlerle de anılır. İnşirah Suresi, Hz. Peygamber’in tebliğin ilk yıllarında yaşadığı zorluklar karşısında teselli bulması amacıyla indirilmiştir. Sure, inananların sıkıntılar karşısında ümitsizliğe kapılmamalarını ve daima Allah’a güvenmelerini öğütler.

“Senin kalbini açıp genişletmedik mi?” diye çevirdiğimiz 1. ayetteki “şerh-i sadr” kavramını Ragıb el-İsfahanî, “kalbin ilahî bir nur ile Allah tarafından bir huzur ve sükunet, bir rahatlık ile genişletilmesi” şeklinde açıklamıştır (el-Müfredat, “şrh” md.). Hz. Peygamber’in kalbinin açılıp genişletilmesi ifadesini, Zümer suresinin 22. ayeti de dikkate alındığında, onun beşerî idrak kapasitesinin vahiy ile arttırıldığına ve azami seviyeye çıkarıldığına işaret olarak anlamak uygun olur. Müfessirler bunu, ona indirilen vahyi anlaması, koruması ve peygamberlik görevini yerine getirebilmesi için kendisine verilmiş olan zihin açıklığı, maneviyat yüksekliği gibi manalarla da açıklamışlardır. Bazı müfessirler ise Duha suresinin devamı mahiyetinde olan bu ayetlerde, bir süre ara verilmiş olan vahyin yeniden başlamasıyla Hz. Peygamber’in maneviyatının güçlendirildiğine değinildiği kanaatindedir.