Acil Servis'e gitmesi gereken hasta sayısında büyük düşüş var

Türkiye’de acil servislerle ilgili sık dile getirilen sorunlardan bir tanesi de bu servislerin gereğinden çok kullanılması ve acil olmayan hastalar tarafından gereksiz meşgul edilmesiydi. Tüm dünyayı etkisi altına alan Covid-19’un ortaya çıkışı bu durumu da değiştirdi. Habertürk’ten Ceyda Erenoğlu’nun haberine göre, bu süreçte acil olmayan hastaların acil servis başvuruları neredeyse bitme noktasına gelirken, gerçek acil hastalarının sayısında da ciddi oranda azalma var.

Türkiye Acil Tıp Derneği Başkanı Prof. Dr. Süleyman Türedi, acil servislere başvuru nedenleri arasında “acil” olarak kabul edilen; İnme, kalp krizi, apandisit, safrada taş vb. sorunlar yaşayan hastaların büyük kısmının, bu süreçte, “Evde kal!” çağrısına uydukları için, evlerinden çıkmadıklarını söylüyor.

Türedi; “Hastalar Covid-19 riskinden korktukları için bu servislere başvurma nedenini ağrı ya da çekilen sıkıntının büyüklüğü belirliyor” diyor. Acil servislere başvuruların önde gelen nedenlerinden olan ve “travma” olarak tanımlanan; trafik kazası, düşme, yaralanma gibi kazalara ise evde kalma oranı çok arttığı için rastlanmadığına dikkat çekiliyor.

GERÇEK ACİL HASTALARININ ACİL SERVİS BAŞVURULARI ÇOK AZALDI

Geçmişte en küçük bir sağlık sorununda, gerekmediği halde acil servise başvuran hastaların artık bunu yapamadıklarını belirten Türedi, Covid-19 tehlikesinin ağrı ya da acıya dayanma eğiliminde artışa yol açtığını söylüyor. Bu durumun gerçek acil hastaları için olumsuz yönleri de olduğunun altını çizen Türedi; “Örneğin felç geçiren bir hastayı hayata döndürmeniz için ilk 3 saat çok önemlidir. Oysa içinde bulunduğumuz olağanüstü dönemde hastalar hastanelerin acil servislerine başvurmamak için çok çaba harcıyorlar. Böyle olunca felç geçiren bir hasta kendisi için hayati olan süreyi hastane yerine evinde geçirince yaşam riski artıyor ve kaybedilebiliyor. Aynı şey kalp krizi geçiren bir hasta için de söz konusu oluyor” diyor.

COVID-19’LU GÜNLER FIRSATA ÇEVRİLMELİ

Covid-19 günlerinin fırsata çevrilmesi gerektiğini söyleyen Türedi, bu konuda da örnekler veriyor ve “Ülkemizde birinci basamak sağlık sistemi olan aile hekimliğinden bugüne kadar istenildiği şekilde yararlanılamamıştı. Oysa aile hekimliği sisteminin iyi işletilmesi halinde hastane başvurularının yarıdan fazlasının azaltılması mümkün” diyerek farklı bir konuyla devam ediyor; Raporlu bakım hastaları için (Diyabet, tansiyon vb kronik hastalıklar) kullanılan ilaçların reçete edilmesi konusu da problemliydi. Bu ilaçları yazanların uzman hekim olması gerekliliği hastanelerde gereksiz iş yüküne neden oluyordu. Oysa bu dönemde hastalar raporlarıyla eczaneye gidip ilaçlarını kolayca alabiliyorlar. Bu son derece doğru ve yararlı bir uygulamadır.”