İbrahim Yıldız yazdı: Değişim kaçınılmaz!

Avrupa Şampiyonası’na veda ettik. Hezimet, üzüntü, psikolojik çöküntü, son yılların en kötü sonucu gibi kelimeleri sıralamak mümkün. Duygusal olarak bir yıkım yaşıyoruz.

İtalya maçıyla birlikte, bu işin Roma’da bittiğini görmüştük.

Büyük hedeflerle yola çıkmıştık aslında. O yolda yürüyemedik. Hayal kırıklığının temel nedeni, oynadığımız 3 maçta hiç mi hiç oynayamadık.

Eleme maçlarında oynadığımız 8 maçta 3 gol yiyen Milliler, şampiyonada oynadıkları 3 maçta 8 gol yediler.

Neden sorusunun yanıtını arıyoruz.

Şampiyonanın en zayıf takımı olmamız bir yana, 24 takımın en kötüsüydük. Tutacak, savunulacak bir yanımız yok.

Daha önce de yazdığımız gibi gerçekle yüzleşmeliyiz.

Modern futbola ayak uyduramıyoruz. Fizik gücümüz eksik. Taktik, teknik gibi olması gerekenleri yapamadık. İnanç, hayal etme gibi kavramlar gerçeği değiştirmeye yetmiyor. Avrupa’nın averaj takımı durumuna düşmek büyük üzüntü verici elbette.

Oynadığımız 3 karşılaşmada gelecek adına bir ışık görememek en büyük sorun. Oyun olarak ne oynadığımızı sorgulamalıyız.

Futbol Federasyonu, teknik direktör ve ekibi değişime yenik düştüler bir anlamda. Değişime karşı direnmenin ne kadar anlamsız olduğunu sonuçlar gösteriyor.

En basitinden rakip analizi yapamadık. Karşımızdaki oyunculara karşı önlem almada beceriksizdik. Oynadığımız kötü oyunla ne denli küçüldüysek, rakiplerimizi de o kadar büyüttük.

Müthiş bir takım kurduk diye övünüyorduk. Müthiş kelimesine haksızlık ettiğimizi anladık.

Saha içi organizasyon bir yana bireysel beceri yoktu. Bir tek Mert. Sağ ayaklı olmasına rağmen sol bekte iyi işler yaptı.

“İleride iyi olacağız” gibi içi boş bir umuda sığınmak kimseye inandırıcı gelmiyor.

Genç bir ekip olduğumuz doğru. Ancak bu tür şampiyonalar da gençlik mi, yoksa usta isimler mi sorusunun yanıtı, aldığımız sonuçlarla kendini gösteriyor.

Teknik ekip, genç oyunculara iyi bir plan ve organizasyon düzeni sağlamalıydı. Yoksa belirsizlik ve kaosun hakim olduğu bir oyun içerisinde oyuncuları da kaybederiz. Kaybettik de.

Birçok yıldız oyuncumuza da yazık ettik açıkçası.

İsviçre karşısında yine diğer maçlarda olduğu gibi, çok pozisyon veren bir görüntümüz vardı. Ne oynadığımızı, nasıl oynayacağımızı bir türlü beceremedik.

Galler, İskoçya, İsviçre, Macaristan gibi üst düzey futbol oynamayan ülkelerin kendilerine özgü bir oyun planı olduğu gerçeği bizi fazlasıyla üzdü.

Teknik adamlarımızın daha donanımlı ve liyakat sahibi ekiplerle çalışmasının önemini bir kez daha anladık.

Rastlantısal sonuçlar, toplama takım görüntüsü ülke futboluna yakışmadı.

Futbolun en büyük vitrinlerinden biri olan Avrupa Şampiyonası’na bu şekilde veda etmeyi beklemiyorduk.

Her şeyin çok çabuk değişime uğradığı günümüzde eski alışkanlıklarımızdan kurtulma zamanı geldi de geçiyor.

Her alanda olduğu gibi futbol da değişiyor. Ya bu değişime ayak uyduracağız ya da umut satmaya devam edeceğiz…