Soner Sarıkabadayı ile Zaman Krallığı Masalı

ZAMAN KRALLIĞI

Diyarın birinde, zamanın bekçisi bir krallık varmış. Bu krallık öyle bir yermiş ki; bir tarafı geceyi, bir tarafı gündüzü yaşarmış. KralLığın kalbinde yaşayan kralın görevi; geceyi ve gündüzü korumakmış. Gece ve gündüz zamanın en önemli parçalarıymış.

Günlerden bir gün kralın üç kızı olmuş. Bir tanesinin saçları kömür karası, gözleri ise; gece kadar siyahmış. Diğerinin güneş gibi sapsarı saçları, çimenler kadar yeşil gözleri varmış. Ateş kızılı saçlarıyla doğan kız ise; buz mavisi gözlere sahipmiş. Yıllar yılLarı kovalamış. Krallıkta hep huzur ve mutluluk hüküm sürmüş. Üç prensesin de, onaltıncı doğum günleri gelmiş, çatmış. Kral babaları, sarı saçlı prensese krallığın aydınlık tarafını hediye etmiş. Siyah saçlı prensese krallığın karanlık tarafı senin olsun demiş. Kızıl saçlı prensese de, gecenin, yerini yavaş yavaş gündüze bıraktığı, şafak vaktini hediye etmiş. Kızıl saçlı prenses de şafak prensesi olmuş.

Gece ve gündüz zamanın içinde çok büyük bir yer kaplıyormuş. Günler geçtikçe şafak prensesi, zaman krallığında neden bu kadar az yer kapladığını düşünmeye başlamış. Günden güne krallıktaki görevini daha da önemsiz hissetmiş. Kalp kırıklığı giderek artıyormuş. En sonunda, krallıkta kimsenin yokluğunu fark etmeyeceğini düşünerek, krallığın en kuytu köşesine saklanmış.

Şafak prensesinin gitmesiyle birlikte gece biter bitmez, güneş tüm hızıyla doğmaya başlamış. O kadar hızlı ortaya çıkıyormuş ki; birden bire gündüz oluyormuş. Gece prensesi ve gündüz prensesi, birbirlerine yetişmekte zorlanıyorlarmış. Bu durumun farkına varan kral, hemen kızlarını huzuruna çağırmış. İşte o zaman, şafak prensesinin görevinin başında olmadığını fark etmişler.

Şafak prensesi ortada olmadığı için, güneş hızlıca doğuyormuş. Buna alışamayan bitkiler, kurumaya başlamışlar. Hayvanlar, ne zaman uyanacaklarını şaşırmışlar. Her şey o kadar hızlı oluyormuş ki; krallıktaki hiçbir canlı yeni güne hazırlanma fırsatı bulamıyormuş. Zaman, sanki daha hızlı akmaya başlamış. Bu sırada şafak prensesi saklandığı yerden, olan biten her şeyi izliyormuş. İzledikçe de krallıktaki görevinin doğa ve tüm canlılar için ne kadar önemli olduğunu anlıyormuş. Şafak Prensesi olarak, bir an önce görevinin başına dönmek istemiş. Saklandığı yerden, krallığın kalbine doğru yola çıkmış.

O günden sonra, zaman krallığında herkes yerini ve görevini bilmiş. Günler geceyi izlemiş. Gece biterken ve gün başlarken şafak prensesi hep oradaymış. Kardeşler arası birlik ve beraberlik hiç kopmadan devam etmiş. Hayvanlar zamanında uyanmış, çiçekler zamanında açmış. En önemlisi ay ve güneş zamanında gökyüzünde yerini almış.

Çünkü her şey yerinde ve zamanında güzelmiş...