Tanzimat edebiyatı özellikleri ve sanatçıları: tanzimat 1. Ve 2. Dönem karşılaştırması
Tanzimat Edebiyatı, 19. yüzyılın ortalarında Osmanlı İmparatorluğu'nda köklü sosyal, siyasi ve kültürel değişimlerin yaşandığı bir dönemin ürünüdür. Tanzimat Fermanı'nın 1839'da ilan edilmesiyle başlayan bu edebi akım, Osmanlı toplumunun Batı kültüründen etkilenen bir yenilik sürecine girmesiyle şekillenmiştir.
ABONE OL
Bu dönemde, Batı'nın etkisiyle birlikte Osmanlı'da pek çok alanda modernleşme hareketleri başlamış, hukuk, eğitim, ekonomi gibi pek çok sistemde reformlar yapılmıştır. Edebiyat da bu değişimlerin yansıması olarak, eski geleneklerden ayrılmaya ve modern Batı edebiyatı anlayışına doğru evrilmeye başlamıştır.
TANZİMAT EDEBİYATI ÖZELLİKLERİ
Tanzimat Edebiyatı'nın temel özelliklerinden biri, toplumun aydınlatılması ve halkı bilinçlendirme amacıdır. Edebiyat, bireysel özgürlük, eşitlik, adalet gibi Batılı düşüncelerin halkla buluşturulması için bir araç olarak kullanılmıştır. Tanzimat dönemi yazarları, edebi eserlerinde toplumsal sorunlara yer vererek halkın anlayabileceği bir dilde yazmayı ilke edinmişlerdir. Bu, klasik Osmanlı edebiyatındaki ağır ve süslü dilin yerine, daha sade ve anlaşılır bir dilin kullanılmasına yol açmıştır. Dildeki bu sadeleşme, Tanzimat Edebiyatı'nın en belirgin özelliklerinden biridir. Şair ve yazarlar, Arapça ve Farsça kökenli kelimeler yerine Türkçeyi daha çok kullanmaya özen göstermişler, edebi dilin halkla daha yakın ve anlaşılır olmasını sağlamaya çalışmışlardır.