Günlük gelişmeleri takip edebilmek için habertürk uygulamasını indirin

Özdemir Asaf bu yıl da unutulmadı. Özdemir Asaf kimdir? Hangi şiirleri ve sözleri vardı? İşte Özdemir Asaf'a ait en güzel sözleri ve şiirleri sizler için derledik.

ÖZDEMİR ASAF KİMDİR?

Özdemir Asaf 11 Haziran 1923 tarihinde Ankara'da doğdu. 28 Ocak 1981 tarihinde ise  İstanbul'da vefat etti. Cumhuriyet dönemi Türk şairlerdendi.

11 Haziran 1923 tarihinde Ankara'da doğdu. Asıl adı Halit Özdemir Arun'dur. Babası Mehmet Asaf Şura-yı Devlet'in kurucularındandır. Babasının öldüğü yıl, 1930, Galatasaray Lisesi'nin ilk kısmına girdi. 1941 yılında 11. sınıfta, bir ek sınavla Kabataş Erkek Lisesi'ne geçip 1942 yılında mezun oldu. Hukuk Fakültesi'ne, İktisat Fakültesi'ne (3. sınıfa kadar) ve bir yıl Gazetecilik Fakültesi'ne devam etti. Bu arada Tanin ve Zaman gazetelerinde çalıştı ve çeviriler yaptı.

İlk yazısı Servet-i Fünun, Uyanış dergisinde çıktı. 1951 yılında Sanat Basımevi'ni kurdu ve kitaplarını Yuvarlak Masa Yayınları adı altında yayımladı. 1962'de Mehmet Ali Aybar öncülüğünde kurulan Temel Hakları Yaşatma Derneği'nin kurucularından oldu.

28 Ocak 1981'de hayata veda eden Özdemir Asaf'ın ilk eşi Sabahat Selma Tezakın'dan Seda isimli bir kızı; ikinci eşi Yıldız Moran'dan ise Gün, Olgun ve Etkin adında üç oğlu vardır.

Şiirleri

Dünya Kaçtı Gözüme - 1955
Sen Sen Sen - 1956
Bir Kapı Önünde - 1957
Yumuşaklıklar Değil - 1962
Nasılsın - 1970
Çiçekleri Yemeyin - 1975
Ben Değildim - 1978
Bugün ve Bugün (Yayımlanmamış şiirler) - 1984
Benden Sonra Mutluluk (Yayımlanmamış şiirler)
Çiçek Senfonisi (Toplu şiirler) - 2008
Sen Bana Bakma, Ben Senin Baktığın Yönde Olurum (Kendi sesinden şiirler) - 2012
Yalnızlığa Övgü (Yalnızlık Paylaşılmaz)
"Lavinia"

Etika

Yuvarlağın Köşeleri - 1961
Yuvarlağın Köşeleri-2 (Ölümünden sonra) - 1988

Öykü

Dün Yağmur Yağacak (Ölümünden sonra) - 1987

Otokopi, deneme

Özdemir Asaf'ça (Ölümünden sonra) - 1988

Çevirdiği Kitaplar

Reading Zindanı Baladı (Oscar Wilde) - 1968

Benim en sevdiğim söz, senden duyduğum bendir.

Sil ağzının kenarını, yine gülüşünden cennet akıyor.

Herkes fazlasıyla sevmiş, ben eksikleriyle de sevdim oysa.

İnsan parasını kaybedince fakir, özgürlüğünü kaybedince esir, aşkını kaybedince şair olurmuş.

Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz.

İnsanın büyüdükçe mi artıyor dertleri , yoksa insan büyüdükçe mi anlıyor gerçekleri?

Düşümde aşk ile karşılaştım. İnsanı arıyordu. Uyandım, insan ile karşılaştım. Aşkı arıyordu.

Bekle dedi, bekle dedi gitti ben beklemedim, o da gelmedi. Ölüm gibi bir şey oldu ama kimse ölmedi.

Haberi Hazırlayan : Mehmet Kılıç