Esra Şaşmaz İle Masal Zamanı: Kar Tanesi

Kar Tanesi

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde bir kış günü şehirlerin birinde yer yüzüne kar yağıyormuş. Hava çok soğukmuş. İnsanlar hızlıca ısınacak yerler arıyormuş. Böyle bir havada kar taneleri yavaş yavaş süzülerek yer yüzüne iniyorlarmış.

Minik ama çok tatlı bir kar tanesi yer yüzüne düşerken bulut ona seslenmiş: "Hey Kar tanesi yolun açık olsun. Gideceğin diyarlara benden selam söyle. Güzel bir yere düşmeni diliyorum." demiş.

Kar tanesi ise cevap olarak "Elbette, en güzel yere düşmek için can atıyorum. Çok güzel bir yere düşeceğim. Selamını ileteceğim” demiş. Sonra kar tanesi yere düşüşe geçmiş. Etrafında birbirinde farklı kar taneleri farklı yerlere düşüyorlarmış.

Bazıları dağın tepelerine düşerek hep kar tanesi olarak kalıp etrafı gözetliyormuş. Bazı kar taneleri denize düşerek su damlasına dönüşüp gelen giden gemileri gözetliyormuş. Bazı kar taneleri ise şehre dökülerek içme sularına karışıyormuş.

Bizim minik kar tanesi nereye düşeceğine bir türlü karar veremiyormuş. Dağa düşersem hep orada kalırım canım sıkılır, demiş. Denize düşersem güzel olur ama daha güzel yerlere inebilirim, demiş. En son düşünüp taşınmış.

Evet, kararını vermiş bizim minik kar tanesi. Düşeceği yer belliymiş. Bir çocuğun avucuna düşecekmiş. Çocuğun avucuna düşerek onu sevindirmek, mutlu etmek istiyormuş. Düşüş yerini ona göre ayarlarmış.

Çocuk yolda kar tanelerinin süzülüşünü izliyormuş. Elleri ile yakalamaya çalışıyor ama başarısız oluyormuş. Bizim kar tanesi ise bile isteye çocuğun eline düşmüş. Çocuk sonunda elinde bir kar tanesi yakalamış. Hemen yanında annesine göstermiş. Anne bak kar tanesi yakaladım. Çok güzel gözüküyor demi, diyerek elini annesine doğru göstermiş.

Minik kar tanesi ise bu durumu görünce aşırı mutlu olmuş. En doğru yere indiğine kanaat getirmiş. "Belki dağa inip daha uzun süre kar tanesi olarak kalabilirdim ama bir çocuğu mutlu etmek benim için daha önemli." demiş.

Kar tanesi çocuğun o sevgi dolu davranışı ile beraber o sıcacık ve sevgi dolu ellerinde bir su damlasına dönüşüvermiş. Ama minik kar tanesi bundan hiç rahatsız değilmiş. Aksine çok mutluymuş. Çünkü bir çocuğun mutluluğu kendisine yetmiş.