O madene 13 yıl önce inmiştik

Amasra'da 41 madencimizin kaybı yüreğimizi yaktı. Elbette olayı duyan bilen tüm insanlar çok üzüldü. Doğal olarak en çok da hayatını kaybedenlerin yakınları yıkıldı. Ateş düştüğü yeri yakarmış. Çemberin içinde bir de başta bölge halkı ve madenciler olmak üzere bu alanla yakından ilgililer veya madene bir şekilde yolu düşmüş olanlar var. Ben de o madene bir şeklide yolu düşmüş olanlardanım.

Habertürk gazetesi yayın hayatına yeni başladığında Habertürk Ekonomi başlı başına bir ekonomi gazetesi olarak yayınlanıyordu. Yayın hayatına yeni başlayan gazetede çalışanları daha iyi anlamak için 'Yerinize Geçtik' başlıklı yazı dizisi başlatmıştık. Biz gazeteciler çeşitli meslek dallarını bir gün deneyimleyip izlenimlerimizi yazıyorduk. Kimimiz ameliyathaneye gittik, kimimiz satış elamanı olduk, kimimiz temizlik işçisi. Ben de ilk gençlik yıllarından itibaren Madencinin Türküsü'nü söyleyerek büyümüş birisi olarak maden ocağını seçtim. Madenci benim gözümde emeği ve alın terini en iyi yansıtan meslek.

Grizu patlamalarını öğrencilik yıllarımda 263 madencinin hayatını kaybettiği Kozlu maden faciasından bu yana tıpkı sizler gibi hep çok yakından izlemiş ve ölenlerin yakınlarının acısını paylaşmaya çalışmışımdır. Öyle ya Soma faciasındaki fotoğraf karelerini nasıl unutabiliriz ki? Ancak bir de bu felaket bildiğimiz bir yerde yaşanıyorsa doğrusu insan biraz daha fazla etkileniyor.

AMASRA VE GRİZU PATLAMASI AYNI CÜMLE İÇİNDE

İşte grizu ve Amasra kelimelerini bir arada duyar duymaz ben de aynı duyguları yaşadım. Çünkü 2009'da gidip madencinin bir gününe dair izlenimlerimi yazdığım ocak Amasra'daydı. Hattat Holding'e bağlı Hema Enerji'nin madeniydi. 1 gün de olsa yaşadıklarım bende öyle izler bırakmış ki kazanın aynı ocakta olup olmadığını daha çok merak ettim. Televizyonlarda madenin Hattat Holding'e ait olduğu söyleniyordu. Gerçeği Hattat Holding Yönetim Kurulu Başkanı Mehmet Hattat'tan öğrendim. Patlamanın olduğu ocak benim 2009'da indiğim ocakla aynı saha içindeydi. Ancak aynı ocak değildi. Türkiye Taş Kömürü İşletmesi'ne bağlı sahada ilk 400 metreye kadar devletin madeni çıkarma hakkı bulunuyor. 400 metreden sonra ise Hattat Holding'in sorumluluk alanı başlıyor. Bu nedenle devletin açtığı ve yılladır işlettiği kazanın gerçekleştiği ocağın biraz ilerisine 400 metrenin altındaki kömürü çıkarmak için yeni bir ocak açılmıştı.

400 METRELİK ASANSÖR

İşte bu nedenle bu ocağa yerin merkezine doğru uzanan 400 metrelik bir tünel ile ulaşılıyordu. Daha sonra ise yeni açılan ocağın galerileri vardı. Biz bir 65 metre daha inmiştik. Yani yerin 465 metre altındaydık. O gün izlenimlerimi yazmıştım ve şimdi yeniden paylaşıyoruz ama hala hissettiğim o başka bir evrene seyahat, diri diri gömülmek ve metan gazı sarhoşluğu ve gün sonunda yukarı çıktığımızda ışığı görür görmez çocuk gibi sevinme duygusu hafızamda. Galeriye ulaşır ulaşmaz arzın merkezinden ait olduğumuz yeryüzüne geri dönme isteğini de çok iyi hatırlıyorum.

Bir de bir zamanlar türküsü söylediğim madenciliğin bir gün bile yapılmayacak kadar zor ve riskler içerden bir meslek olmasının beynime kazınması var hatıramda. Benim bir gün aldığım o riski 20-25 yıl alarak ekmek parasını kazanan madencilere bir kez daha minnet duymuştum. O duygumu tabii ki hala koruyorum. Hayatını kaybeden madencilerimize, bir günlük meslektaşlarıma Allah'tan rahmet diliyorum. Yeryüzünü sıcak kılmak için hayatlarını ortaya koyan tüm madencilerimize minnet duygumu bir kez daha ifade etmek isterim.

Madenden emeğimizle çıkardığımız iki parça kömür.

Yeryüzüne çıktığımda metan gazı sarhoşuydum.

Kazma sallamak çok kolay iş değil, hele yerin 465 metre altı olunca...

Yerli ve Türk mühendislerle maden hatırası...