Hibe ve eşinin desteğiyle hayalini gerçekleştirdi
Elazığ merkez Alpagut köyünde yaşayan 47 yaşındaki bedensel engelli Nihat Yıldırım, Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumu'ndan (TKDK) aldığı hibe desteği ile besi çiftliği kurdu. 307 bin lira proje bedelli işletmede 5 yıldır besicilik yapan Yıldırım, elde ettiği gelirle hem evini geçindiriyor hem de çocuklarının eğitim masraflarını karşılıyor. TKDK hibe desteği ile kurduğu işletmede 200'e yakın küçükbaş hayvan yetiştirdiğini, bu hayvanları satarak geçimini sağladığını belirten Nihat Yıldırım, "Bu süreçte eşim bana çok büyük destek oldu. Eşim olmasa ben hiçbir şey yapamam. 23 yıl eşimin sevgisiyle ayaktayız" dedi
Mustafa Uc'un haberine göre, kas hastalığı nedeniyle tekerlekli sandalyeye mahkûm olduğunu belirten Nihat Yıldırım, engelinin çalışmaya ve başarıya engel olmadığını söyledi.
'YAKIN AKRABADAN GELEN BİR HASTALIK'
Eşinin büyük desteği ile zorlukların üstesinden geldiğini ve hayalindeki işletmeyi kurduğunu ifade eden Nihat Yıldırım, "1996 yılında rahatsızlığım başladı. Doktora gittiğimde teşhis konulamadı. Isparta'ya gittim. Ankara'ya sevk ettiler. Nöroloji bölümündeki doktorlar kas hastalığı teşhisi koydu. Yakın akrabadan gelen bir hastalık. Kız kardeşim ve iki yeğenim de benim gibi rahatsız. 23 yıldır tekerlekli sandalye üzerindeyim" dedi.
"TKDK DESTEĞİ İLE İŞLETME KURDUM"
TKDK hibe desteği ile kurduğu işletmede 200'e yakın küçükbaş hayvan yetiştirdiğini, bu hayvanları satarak geçimini sağladığını belirten Nihat Yıldırım, "3 buçuk dönüm arsamız vardı. 500 metrekare üzerinde bu işletmeyi yaptık. 5 senedir işletmemizde besicilik yapıyoruz. Projemizin maliyeti o dönem 308 bin Liraydı. Yüzde 65 ile 180 bin TL hibe aldık. Devletin katkısıyla biz bu projemizi yaptık. Devletimize çok teşekkür ediyorum" diye konuştu.
"EŞİM OLMASA BEN HİÇBİR ŞEY YAPAMAM"
Eşiyle birlikte çalıştıklarını ve mutlu olduğunu belirten Nihat Yıldırım, şöyle devam etti: "Bu süreçte eşim bana çok büyük destek oldu. Eşim olmasa ben hiçbir şey yapamam. 23 yıl eşimin sevgisiyle ayaktayız. Eşim güç veriyor bana. Hayatımı böyle sürdürüyorum. Eşime teşekkür ediyorum. Engelli olmak hayata küsmek değildir. Hayata küsersen hiçbir şey yapamazsın. Ben şu an akülü arabanın üzerindeyim ama kendimi böyle kabullenmiyorum.
Sanki ben rahatsız değilim, fiziğim yerindedir diye hareket ediyorum. Üzülmüyorum. Bu bir engel değildir. Akülü arabanın üzerinde olmayıp bu işletmeyi yapmayan insanlar var. Çevremdekiler beni tebrik ediyorlar. 'Biz ayaktayken yapamıyoruz. Ama sen yapıyorsun' diyorlar. Engelli olmak çalışmaya engel değildir. Bu süreçte çocuklarımı okuttum. İki çocuğum var. Biri Diş Hekimliği Fakültesinde, diğeri de Türkçe Öğretmenliği bölümünde okuyor. çocuklarımla gurur duyuyorum. Onların her zaman yanındayım."
