Rennes - Fenerbahçe maçının yazar yorumları

Tabii başka bir teknik ve hız seviyesi... İlk yarıda kurmaya çalıştıkları baskıyı hem de Arao ve Crespo sahada değilken kırabilmiş olmak önemli. Çünkü Fenerbahçe’nin bu sezon karşılaştığı en yüksek fizik seviye buydu.

2. yarının ilk 10 dakikası dışında her şey yolunda gitti denebilir. Sonra 4’lüye dönüş ve o dakikaya kadar Lincoln’le birlikte ayak uydurmakta zorlanan İrfan’ın şahane golü tribünleri söndürdü ve bizi ateşimizi de yeniden yaktı.

Doku oyuna girene kadar. 20 yaşındaki hücumbot bütün dengeyi anında değiştirdi. Bu dalgalanmaların altından kalkmak ve dramatik bir finalle 2-0’dan maçı 1 puana getirmek son yıllarda Fenerbahçe için hem de bu seviyede bir rakibe karşı hiç gördüğümüz bir durum değil. Sevapları günahlarının çok ötesinde bir oyun oldu. Yüreklenmek için yeterli sebep var.

UĞUR MELEKE: Beş yıldır bu seviyede yarışan Rennes, şu anda Avrupa Ligi’nin en değerli altıncı takımı. Roazhon’a bu turnuvanın en iyi takımları Arsenal veya ManU da gelse belki kolay çıkamayabilirlerdi.

Fenerbahçe’nin yüksek savunma hattının arkasına sarkıp şok iki gol bulmalarına rağmen temsilcimizin o noktadan dönebilmesi büyük iş. Jesus’tan önce dörtlü savunma hamlesi geldi, sonra ileri ikili Valencia-Pedro oldu. En son Rossi ile hücum üçlendi. Bir puanı sonuna kadar hak etti dün Jesus’un talebeleri.

Fenerbahçe adına maçın en iyileri Gustavo, İsmail ve Samuel’di. Fenerbahçe dün eğer Samuel’in gösterdiği süper performansın bir benzerini sol kanat bekten de alabilseydi, galibiyet dahi çıkarabilirdi oradan. 56’da dörtlü savunmaya dönülene kadar sol kanat bek oynayan Lincoln, takımın zayıf halkasıydı zira.

Bu sezon ilk kez en üst ligde oynayan İsmail Yüksek’in çıkışı ise peri masalı gibi. Eğer Avrupa Ligi’nde bu oyununu sürdürürse gelecek transfer penceresinde sürpriz talipleri olabilir İsmail’in.

ŞANSAL BÜYÜKA: İtiraf ediyorum; kalemi bilemiştim… Avrupa futbolunun yeni nesil, güçlü, atletik, hızlı, sprinter ve becerikli takımı karşısında, rakibi “timsah” gibi parçalayan Arao ve Crespo suz başlamak futbol cesaretinin ötesinde intihardan farksızdı… Hele böyle ele, avuca sığmayan bir takım karşısında; solda Perez’in önünde Alioski’yi kesip Lincoln Henrique ile başlamak “delilik mi-dahilik mi” açıkcası anlamadım…

Ama maç başladı şunu çok iyi anladım ve gördüm; Rennes futbol adına ne yaptıysa, ne yapmaya çalıştıysa Fenerbahçe bir fazlasını yaptı… Birşey daha anladım; Fenerbahçe “ben antrenör takımıyım“ diye bağırdı…

Osayi Samuel kariyer maçı oynadı… Szalai mükemmeldi… Açıkcası ikinci yarıda, ilk yarıdaki kadar kaleyi kapatamasak bile, 2-0‘ın altından kalkmayı başardık… Bu skorun altından kalkmak bir Türk takımı için kolay değil… Deplasmanda kolay değil… Hele Rennes gibi yeni nesil atletik takım önünde hiç kolay değil…

Bu Jorge Jesus deli mi, dahi mi karar veremiyorum… Biraz deliliği, çokça dahiliği var… Fenerbahçe uzun bir aradan sonra sanki aradığı hocayı buldu… Kabul edelim, elinde müthiş bir kadro yok, ama bu kadrodan maksimum yararlanmak konusunda inanılmaz adımlar atıyor… Rennes maçı da bu adımlardan biriydi...

İBRAHİM YILDIZ: İrfan Can golü takımı ateşledi. Jesus yaptığı hamlelerle takımını diri tutmayı başardı. Penaltı golü ve ardından gelen kırmızı kart oyunun gidişini de etkiledi. Sarı-Lacivertliler eksik kalan rakibi karşısında daha üstündü. Özgüvenlerini kazanan oyuncular son 15 dakika galibiyeti çok istediler. Zor bir maçı yenik durumdan beraberliğe taşımaları kolay değildi. Alınan bir puan grup liderliği için büyük avantaj oldu.

Karşılaşma da en dikkat çeken durum ise Fenerbahçe’nin hızlı ve seri oynayan rakibi karşısında aynı refleksi göstermesi oldu. Oyundan düşmediler. Sarı-Lacivertli oyuncuların istekli oluşu, kazanmayı içselleştirmeleri ve yardımlaşmayı iyi yapmaları takım olduklarının en önemli göstergesiydi. Oyuncular, Jesus’un felsefesini kabullenmiş. Performansları yüksekti. Kalitelerini inançla örerek, maçı yenilgiden beraberliğe taşıdılar.