Aleksandar Pesic: Odak noktam her zaman futbol oldu
Fatih Karagümrük'ün golcü oyuncusu Aleksandar Pesic, Tam Saha dergisine verdiği röportajda futbola ve hayatına dair samimi açıklamalarda bulundu
ABONE OLYunanistan'dan Moldova'ya, Fransa'dan İtalya'ya, Suudi Arabistan'dan Güney Kore ve İsrail'e uzanan kariyerini Türkiye'de Karagümrük formasıyla sürdüren Aleksandar Pesic, Tam Saha dergisine verdiği röportajda futbola ve hayatına dair açıklamalarda bulundu. Profesyonel hayattaki başarısını şans ve büyük sakatlık yaşamamasının yanı sıra "Küçük yaşta insanları futboldan uzaklaştıran, odaklanmaktan ayıran bir takım dış faktörler devreye giriyor. Ben o konulara meyilli bir insan olmadığım için odak noktamı hep futbolda tutabilmeyi başardım" dedi.
Ailesinden ilk olarak 16 yaşındayken Yunanistan'a gittiğinde ayrılan Pesic, "Almanya'nın Münih şehrinde doğdum. Ama iki yaşındayken ailemle Sırbistan'a döndük ve Bulgaristan sınırına yakın bir şehir olan Niş'e yerleştik. İstanbul'a da karayoluyla yaklaşık 6-7 saat uzaklıkta bir şehir. Annem tipik bir ev hanımı ve anaç bir kişilik. Kız kardeşimin bakımından sorumlu, okula bizi hazırlayan ve gönderen, her konuda destek olan figür diyebilirim annem için. Babamı da daha çok serbest meslekle uğraşan ve evini geçindirmeye çalışan, bunu da başaran kişi olarak tanımlayabilirim. 16 yaşındayken Yunanistan'a gittiğim zaman ilk defa ailemden ayrı kalmıştım. Ama genel olarak ailemle ilişkim her zaman çok sıcaktır. Bu eğitim hayatıma da etki etti. Eğitim hayatımın başında gittiğim ilkokul, futbol branşına yoğunlaşmıştı ve bir okul takımı vardı. Bu okul takımından benimle birlikte profesyonel seviyede oynayan birçok futbolcu çıktı. Okulumuzun ismi Filip Filipoviç'ti. Daha sonra Dusko Radoviç olarak değiştirdiler. Çok fazla futbol temelli bir ilkokuldu ve çok iyi oyuncular vardı. Örnek vermek gerekirse, şu anda Verona'da, PAOK ve Sırbistan Millî Takımı'nda, Benfica'da ve halen Belçika Ligi'nde oynayan çok fazla oyuncu o okuldaki arkadaşlarımdı. Okulumuz futbol temelli olduğundan hatırladığım anılar da futbol oynamak üzerine oluyor. Derslere çok fazla vakit ayıramıyor, futbola yoğunlaşıyorduk. O dönemde öğretmenlerle de hep aramızda bunun şakası yapılırdı. "Derslerinize daha fazla yoğunlaşın" diyorlardı fakat biz de "Hayır, biz futbolcu olacağız" cevabını veriyorduk. Genel olarak okuldaki anılarımızın hep futbol ve futbolla ilgili kurduğumuz hayaller olduğunu söyleyebilirim. Çok fazla aynı yerde kalmayı seven biri değilim, futbolcu olmasaydım belki bir itfaiyeci olabilirdim. Çünkü onlar da çok fazla yer değiştiriyorlar, sürekli bir yerden bir yere koşturuyorlar" ifadelerini kullandı.