Marco Rose'nin Borussia Dortmund'u nasıl oynuyor? Beşiktaş'ı bu akşam neler bekliyor?

"Oyun anlayışımın en basit hali tutkulu, açlık ve aktiflik" diyordu Marco Rose. "Topa karşı çok aktif olmalıyız. Topu kazandığımızda ise çok koşmalıyız. Topu önde kazanmalı ve gole giden yolu kısaltmalıyız. Hepsi kulağa harika geliyor ama bunu geliştirmek zaman alacak"

Salzburg'da genellikle 4-4-2 dizilimini kullanan Rose, "Şartlar oluştuğunda elmas oynadım ve iki santrfor tercih ettim. Dizilimimiz, üçlü oynadığımızda bile iki forvetli, elmas şeklinde oluyor" diyordu. Bu dizilimi Gladbach'ta da bolca kullandı, dışarıdan pek öyle görülmese de...

"Elmas 4-4-2'si oynadık genellikle ama farklı varyasyonlar kullandık" diyordu Rose'nin asistanı Rene Maric. "Bunu dışarıdan bir göz olarak görmeniz zor olabilir. Borussia'da çok esnek bir takımdık."

Marco Rose, Gladbach'ta elmas 4-4-2'den çok da farklı olmayan bir 4-3-3 dizilimi kullandı. Rose'yle ilk günlerde Gladbach'ın en büyük problemi, elmas diziliminde kenarların savunulmasıydı. Hücum ve orta saha oyuncuları merkezde konumlandığı için kanatlar genellikle Oscar Wendt ve Stefan Lainer'e bırakıldı. Bu sorunun çözümü için 4-2-3-1 de denendi. Bu onlara hücumda daha genişlik kazandırdı.

Saha içerisindeki dizilim ne olursa olsun Gladbach'ın savunma anlayışı, merkezi kapatarak rakibi kenardan oynamaya sürüklemek olmuştu. Rose, santrforları merkezde tutarak top hangi stoperdeyse ona baskı yaptırdı. Diğer hücumcular da rakibe önde baskıya katılıyordu.

Gladbach'ta Nico Elvedi, merkezden oynamaya çalışan rakipler karşısında çok etkili olmuştu. Topun atıldığı bölgeye ya da adama çıkan İsviçreli stoper genellikle baskıyla topu kazandı ve Gladbach'ı atağa kaldırarak rakibin de hazırlıksız yakalanmasını sağlamıştı.

YAYILIM

Rose'nin Gladbach'ında top kendilerindeyken geri dörtlüyü, öndeki oyuncuları ileri itmek için kullanırken gördük. İki stoper de kenarlara bek gibi açılırken bek oyuncuları ise orta saha çizgisine kadar çıktı. Bu da topu kaybetmeleri durumunda bekler ile stoperler arasında büyük boşluklar olabileceği anlamına geliyordu.

Ancak ön bölge oyuncuları çok hareketli ve stoperleri geriden top çıkarmaya yatkın isimler oldukları için bu senaryoyu pek görmedik. Diğer yandan rakip onları çaresiz bıraktığında ise kaleciye dönerek risk almadan her şeyi sıfırdan kurmaya çalıştılar.

Orta sahadaki seçimlerini ise maçtan maça, oynamak istedikleri oyundan oyuna, rakipten rakibe göre değiştirdiler. Bunu da en iyi Maric aktarıyor:

"Derinde oyun kurmak istiyorsak Tobi Strobl'ü, topu kazanmak ve 60 metre kullanmak istediğimizde ise Denis Zakaria'yı oynatıyorduk"

HÜCUM ANLAYIŞI

Rose, Gladbach'ta geriden oyun kurmayı tercih etse de takımın boyunu kısa değil uzun tuttu. Hücum oyuncuları atak olgunlaşmadan öne doğru çıktı. Kenardaki kanat oyuncuları çizgiye basarken öndeki ikili ise merkezde konumlandı. Topu derinde alan bir oyuncu olduğunda mutlaka boşa çıkan bir Gladbachlı gördü.

Merkezden boşluk bulamamaları durumunda ise devreye bek oyuncuları girdi. Sol bek Wendt ve sağ bek Lainer, bir hücum oyuncusu gibi öne çıkarak dar alana sıkışmış rakip savunmanın bıraktığı boşluklarda topla buluşarak avantajı ele geçirdi.

İki bekini de aktif olarak kullanmak Gladbach'ın hücumdaki elini çok rahatlatmıştı. Böylece merkez orta sahalar ve kenar forvetler çapraz koşu ya da ceza sahası koşularıyla rakip savunmanın dengesini bozarak ve topla buluşabildiler.

Bu formasyonla bu kadar çok adamı önde kullanmak onları biraz hantal bıraksa da özellikle bek oyuncularının hücuma dahil olmasıyla Gladbach'ı genellikle dört ya da beşli savunma hattına karşı altı kişiyle hücum etme ve birçok varyasyonu deneme fırsatı tanıdı.

Genellikle arkadan bir oyuncuyu ceza sahasına sokarak hücum ettiler ve savunmaları da genelde dağınık yakaladılar.

DORTMUND NELER YAPABİLİR?

Gladbach'ın başına geçtiğinde oyun anlayışını özetlerken "Bunları yapmak için zamana ihtiyacımız var" diyen Rose, aynı anlayışı Dortmund'da oturtmaya çalışıyor. Beşiktaş'ın şansı, savunma kurgusunu henüz inşa edememiş olmaları.

Geride kalan dört maçta 13 gol atsalar da kalelerinde 9 gol gördüler ligin en çok gol yiyen üçüncü takımı oldular. Geçişlerde yani topu kaybettiklerinde kaymaları ve baskıyı Rose'nin istediği düzeyde yapamadıkları için savunmada büyük boşluklar verdiler.

Dört haftada da genellikle iki stoperi, en az üç çoğu zaman dört hücumcuyla baş etmeye çalışırken gördük.

DAHOUD VE BELLINGHAM BASKI KIRABİLEN İSİMLER

Gladbach'a göre elinde çok daha kaliteli ve alternatifli bir nüve bulan Rose'nin en büyük avantajı ise merkezde baskı kırabilecek yetenekteki Dahoud ve Bellingham'ın varlığı. Topa sahipken oyun kurulumunda geride Bellingham ve Dahoud, öndeki boşlukları bulabilen ve rakibi bir anda oyundan eksiltebilen pasları atabilen isimler.

Ancak ön bölgede stoper Akanji ve Witsel'e yapılacak baskılar sonuç verebiliyor. Bayern Münih ve Leverkusen bu zaafları iyi kullandı ve kolayca gol bulmuşlardı.

ÖNDE KİM OYNARSA OYNASIN BAŞ DÖNDÜREN BİR TRAFİK VAR

Gladbach'ta olduğu gibi Dortmund'da da iki beki yani Meunier ve Guerreiro'yu hücuma aktif olarak katan Rose'nin en büyük avantajı ön bölge oyuncuları. Reus ve Haaland demirbaş olmak üzere Malen, Reyna, Hazard, Brandt kim olursa olsun hem topla hem de topsuz çok hareketli olan ve savunmanın dengesini bozabilen oyuncular.

Dortmund, ceza sahası ya da altıpasa çıkarılan toplar, kenar ortaları, iç koridordan verkaçlarla gerçekleşen akınlar, dribling sonrası çekilen şutlar olmak üzere Beşiktaş savunmasını bir hayli zorlayabilecek çeşitlilikte hücum varyasyonları olan bir ekip.

EN ÇOK GERİDE RİSK ALMAMAYA DİKKAT ETMELİ

Dortmund'un boğucu ön alan presi kaleci ve stoperlerin kolayca hata yapmalarına neden olabilir. Welinton gibi hataya yatkın ve Ersin gibi genç bir kaleciyle oyun kurulumunda fazla risk almaması, Dortmund baskısıyla hataya davetiye çıkarmaması ve topu bu bögleden hızlıca çıkarması gerekiyor.