Osmanlı İmparatorluğu duraklama dönemi antlaşmaları ve önemleri
Osmanlı Devleti duraklama dönemi; 1453 ile 1579 yılları arasında yaşanan tüm siyasi ve askeri gelişmeleri kapsayan dönemdir. Devletin, doğu ve batıda en geniş sınırlara ulaşmasıyla sonuçlanan Osmanlı İmparatorluğu duraklama dönemi antlaşmaları hangileridir? Yaşanan uzun savaşların ardından gelen Osmanlı Devleti duraklama dönemi antlaşmaları önemi nedir? Merak ettiğiniz tüm sorulara cevap vermeye çalıştığımız içeriğimizi siz değerli okuyucularımız için hazırladık.
İşte, Osmanlı Devleti duraklama dönemi antlaşmaları tarihi ile alakalı tüm detaylar.
Osmanlı İmparatorluğu Duraklama Dönemi Antlaşmaları
126 yıl süren bu dönemde öne çıkan 10 önemli antlaşma bulunmaktadır. Bu dönemde imzalanan, Osmanlı Devleti duraklama dönemi antlaşmaları ve tarafları ise şu şekilde sıralanabilir:
Ferhat Paşa Antlaşması (1590)
1578 ile 1590 yılları arasında süren Osmanlı – Safevi Savaşları’nı bitiren antlaşmadır. İmzalanan bu antlaşma ile Karadağ, Gürcistan, Tebriz ve Şirvan Osmanlı Devleti’ne bırakılmıştır. Osmanlıları doğudaki en geniş sınırına ulaştıran Ferhat Paşa Antlaşması bu özelliğiyle, Osmanlı İmparatorluğu duraklama dönemi antlaşmaları tarihi içinde önemli bir yere sahiptir.
Zitvatorok Antlaşması (1606)
1593 ile 1606 arasında gerçekleşen ve 13 yıl süren Osmanlı – Avusturya Savaşları, Zitvatorok Antlaşması ile sona ermiştir. İmzalanan bu antlaşmaya göre;
İmzalanan bu antlaşma ile 1533 İstanbul Antlaşması’ndaki ‘’Avusturya arşidükü Osmanlı sadrazamına denk sayılacaktır’’ hükmü ortadan kaldırılmıştır ve protokoldeki Osmanlı üstünlüğü sona ermiştir. Bu özelliğiyle Zitvatorok Antlaşması, Osmanlı İmparatorluğu duraklama dönemi antlaşmaları arasında dikkat çekmektedir.
Nasuh Paşa Antlaşması (1612)
1603-1618 Osmanlı – Safevi Savaşları’nın ilk aşamasını bitiren bir antlaşmadır. Bu antlaşma ile Osmanlı Devleti Ferhat Paşa Antlaşması ile kazandığı yerleri kaybetmiştir. Safeviler ise her yıl Osmanlılara, 200 yük ipek göndereceğini taahhüt etmiştir.
Serav Antlaşması (1620)
Nasuh Paşa Antlaşması’ndan yaklaşık üç yıl sonra, Safevilerin taahhüt ettiği ipeği göndermemesi üzerine iki devlet arasında yeniden bir savaş patlak vermiştir.
Yaşanan savaş 1620 yılında Serav Antlaşması ile sona ermiştir. Bu antlaşma ile Güney Azerbaycan coğrafyası Safevilere bırakıldı ve İran’ın göndereceği ipek miktarı, 100 deve yüküne düşürüldü.
Hotin Antlaşması (1621)
Osmanlı toprakları üzerinde gerçekleşen Kazak yağmacılık faaliyetleri ve Kazakların, Lehistan tarafından himaye edilmesi üzerine Osmanlı Devleti ile Lehistan arasında yaşanan savaş, 1621 Hotin Antlaşması ile sona ermiştir. Bu antlaşmaya göre;
Kasr-ı Şirin Antlaşması (1639)
4. Murad tarafından gerçekleştirilen Bağdat Seferi; Bağdat’ın, Osmanlıların eline geçmesiyle sonuçlanmış ve Osmanlılar ile Safeviler arasında Kasr-ı Şirin Antlaşması imzalanmıştır. Bu antlaşmaya göre Bağdat, Basra ve Şehrizor’un Osmanlı toprağı olduğu Safeviler tarafından kabul edilmiştir.
Ayrıca, günümüz Türkiye – İran sınırını da belirlemiş olan Kasr-ı Şirin Antlaşması; Osmanlı İmparatorluğu duraklama dönemi antlaşmaları tarihi içinde özel bir yere sahiptir.
Vasvar Antlaşması (1664)
1663 ile 1664 yılları arasında gerçekleşen Osmanlı – Avusturya Savaşı’nı sona erdiren Vasvar Antlaşması’nın öne çıkan maddeleri şunlardır:
Bucaş Antlaşması (1672)
Lehistan’ın, Osmanlı himayesinde bulunan Ukrayna Kazaklarına saldırması sonucu iki ülke arasında gerçekleşen savaş; 1672 Bucaş Antlaşması ile sona ermiştir. Bu antlaşma ile Podolya, Osmanlı Devleti’ne bırakılmış ve Osmanlılar batıdaki en geniş sınırlarına ulaşmıştır. Bu özelliği sebebiyle Bucaş Antlaşması; Osmanlı İmparatorluğu duraklama dönemi antlaşmaları arasında büyük bir öneme sahiptir.
Bahçesaray Antlaşması (1681)
1676 - 1681 Osmanlı – Rus Savaşı’nı bitiren Bahçesaray Antlaşması; Osmanlılar ile Rusya arasında imzalanan ilk resmi antlaşmadır. Bu antlaşmayla Dinyeper Nehri, iki ülke arasında sınır olarak kabul edilmiştir.