Yeşim Ceren Bozoğlu: Vallahi beni alan yaşadı

Giriş: 27.05.2020 - 11:51 Güncelleme: 27.05.2020 - 11:58

Koronavirüs sebebiyle kendisini önlem amaçlı evde karantinaya alan oyuncu Yeşim Ceren Bozoğlu, hazırladığı yaprak sarmaların fotoğrafını takipçileriyle paylaştı. Bozoğlu, sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımda "Vallahi beni alan yaşadı!" ifadelerini kullandı

Oyuncu Yeşim Ceren Bozoğlu, koronavirüsten korunmak adına kendisini evde önlem amaçlı karantinaya aldı.
"VALLAHİ BENİ ALAN YAŞADI"

Karantina sürecinde sık sık mutfağa giren ve hazırladığı yaprak sarmaların fotoğrafını yayınlayan Bozoğlu, sosyal medya hesabından yaptığı paylaşıma şu notu düştü:

Vallahi beni alan yaşadı. Koronavirüs sen nelere kadirsin. Bir dolma sarmadığım kalmıştı. O da oldu mu, oldu.
Son dönemde verdiği kilolarla gündeme gelen Yeşim Ceren Bozoğlu, geçtiğimiz günlerde takipçilerinden gelen saygı sınırını aşan yorumlarla ilgili düşüncesini paylaşmıştı.
Oyuncu, sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımda şu ifadelere yer vermişti:
Ne tuhaf değil mi? Sokakta görsek 'Merhaba'mızın olmadığı insanlara, sadece 'Takip et' butonuna basmak kadar bir 'emek' (!) verdikten sonra, onların hayatlarına, fikirlerine, duygularına dair, paylaştıkları her şeyle alakalı otorite kesiliyoruz. Bu hakkı kendimizde görüyoruz.

Eleştirmek, yargılamak, saldırmak hatta hakaret etmek artık bize serbest. Neden? 'Takip et' butonuna basmışız çünkü bir kere... Aman ne emek, ne çaba... Buradaki sanal dünyanın iletişimini önemsiyorum.

Gerçek hayat cesaretinin ötesinde bir korkusuzluk veriyor insanlara. Bu özgürlük ve korkusuzluğun sınırlarını merak ettiğim için paylaştıklarımı yoruma açık tutuyorum.
Az da olsa, aleni hakaret veya nefret söylemi içerenler hariç, eleştirileri de silmiyorum. O tarz yorumların sahiplerine baktığımda ise genellikle profilleri ve iletişimleri kapalı. Cama taş atıp, üst mahalleye kaçan çocuklar gibiler.
Gözlemim şu; 'Klavye delikanlılığı' artık ciddiye almadığımız bir durum, evet. Gülüp, geçerken sadece üzülüyorum o insanlara. Bedelini ödemeden şiddet uygulamak, korkakça bir zavallılık hali malum. Samimiyetle üzülüyorum.
Buradan tek dileğim; buna ihtiyaç duyan insanların o öfkelerinin karşılarındakine değil, kendilerine yönelik olduğunu fark etmeleri.

Yargıladığımız her ne ise bizde fazlası ile var çünkü. Üzeri örtülü sadece. Korktuğun, kaçtığın, dayanamadığın her ne ise dön kalbine.
Bir daha bak, senin içinde ne var da tahammül edemiyorsun? Aksi takdirde en kötü, en yanlış, en kabul edilemez olana bile şefkat duyuyor olmalıydık.

'Yaratılanı severim, yaratandan ötürü' desem... 'Yargı sadece 'O'na mahsustur' desem... Anlar mısın belki? Kalbin yumuşar mı bir ihtimal, belki?