Danilo Zanna: Babam için cenaze töreni bile yapamadık!

"İYİ BİR İNSAN OLMAYA ÇALIŞIYORUM"

İlk olarak kendisinden söz eden Danilo Zanna, kişiliğini şu sözlerle aktardı:

Ben bir insanım. Her şeyden önce kendimi böyle tanımlıyorum. Şanslı bir insanım... Geziyorum, yaşıyorum ve mutlu olmaya çalışıyorum. Bu benim en büyük hedefim. Zamanla kendi eksikliklerimi kapatıp iyi bir insan olmaya çalışıyorum.

Kendimi zor anlatırım, etrafımdaki zorlukları değiştiremiyorum. Baktım değişmiyor, kendimi değiştirmeye çalışıyorum. Pozitif şeyler için de geçerli bu söylediklerim... Böyle ilerliyorum.

"ANNEM HAYATINI BİZE ADADI"

Annesinin kendisine olan yaklaşımının hep çok değerli olduğunu söyleyen Zanna, çocukluktaki aile yaşantısını şu sözlerle anlattı:

Biz beş evde beş kişiydik. Anne, baba, abim ve ablam vardı. Evin son ve en küçük çocuğu bendim. Çocukluğumda abim ile tek odayı paylaşıyordum. Oradaki yaşadığım özgürlük derecesini oğlumun bana verdiği his dışında hiçbir yerde yaşamadım. Çok yakındık ailemle. Annem özellikle çok yakındı. Baba biraz daha mesafeliydi ama beni daha farklı sevdiğini gösterirdi. Hiç unutmam çocukluğumda babam bana futbol ayakkabısı almıştı, bu benim için çok değerliydi. Annem bizim için her şeyi yapıyordu. Mesleği öğretmendi. Ama hep evdeydi, bizim için çok şey yaptı. Onun bizim dışımızda da hayalleri vardı, özellikle bir kitap yazmak istiyordu ama yapamadı. Tamamen bize adadı hayatını. Bu benim için biraz buruk bir duygudur.

"BÜTÜN HİKAYE TEYZEMLE BAŞLADI"

Anne ve babasının tanışma hikayesini anlatan ünlü şef, "Bütün hikaye teyzem ile başlıyor. Bizde bir gelenektir evdeki erkeklerin genellikle orkestrası olur. Babam da kendi orkestrasında saksafon çalardı. Teyzem şarkıcı olduğu için annem ve babamın tanışmaları onun sayesinde olmuş. O dönem bir birbirlerini görmüşler, ardından babam anneme aşık olmuş. Sonra onlar evlenmeden önce babam askere gitmiş. Tabii orada ölümden döndüğü bir operasyon atlatıyor. Yaşadıkları bir çatışmada bulunduğu birlikte sadece babam sağ kalıyor. Askerden döndüğünde de annem daha henüz babamla evli değilken bile onunla ilgilenmiş. Babamın o olaydan sonra toparlanması zor olmuş, annenim onun için yaptıklarını bizlere hep gururla anlatırdı" dedi.

"BABAM İÇİN CENAZE TÖRENİ BİLE YAPAMADIK!"

Geçtiğimiz yıl pandemi nedeniyle babası Armando Zanna'yı kaybeden Danilo Zanna, yaşadığı zorlu süreci anlattı. İşte ünlü şefin açıklamaları:

"Salgından kaynaklı onları önceden korumaya aldığımızı düşünüyorduk ama bir anda ateşlenmelerle hastalığı başladı. İlk annem ateşlenmeye başlamış hatta. Testlerde annenim durumu pozitif çıkmıştı, annem bunu atlattı, babam ise giderek daha da ağırlaştı. Doktorlar en son nefes alırken çok zorlandığını söyledi ve babanızı hastaneye götürmemiz gerekli dediler. Ambulans geldi eve ve annem çok üzüldü o an. Babamı son gördüğüm an o zaman oldu. Annemi rahatlamaya çalışıyoruz derken babam hastaneye giderken "Facetime'dan beni arayın" dedi. Çok zordu, bunu ilk defa burada anlatıyorum. "Hiç korkmayın ben eve döneceğim" dedi. 24 saat içinde daha çok kötü oldu. Çok acayip bir duyguymuş... Cenaze bile yapamadık. Annemin 5 ay boyunca testi pozitif oldu. Kimse gidemedi cenazeye, bu süreden sonra ancak yapabildik cenazemizi. Üzülemiyorsun, gidip gelemiyorsun. Çok zor bir dönem oldu.

"HAYATTA SÜREKLİ MUTLU OLAMIYORSUN"

"Bizim oralarda adettendi, 14 yaşında gençliğe adım attığımızı göstermek için motor sürmeye başlıyorduk. Bu sebeple bir arkadaşımız kaza geçirip vefat etti. Pamuk dünyasından çıkmış gibi hissetmiştim. Çok yakın bir arkadaşım olduğu için çok değiştim. Bir anda Danilo oldum. Hayat düz bir çizgi değil, sürekli mutlu olmak diye bir şey yok hayatta."

"TABAĞA RUHUNU KATABİLİYORSAN YEMEK YAPIYORSUN"

"Ben normalde İtalyanca öğretmeniyim. Şeflik ile bağım gençlikte başladı. Bizim bir aile restoranımız vardı, esnaf lokantası gibi düşünebilirsiniz bunu. Amcam benden o dönem yardım istedi, yanına yardım etmek için gittim. O döneme kadar mutfakla bir ilişkim yoktu. Orada gördüm ki, yemek sadece dört beş malzemeyi birleştirmek değil. O tabağa ruhunu ve kendinden bir parçayı koyabilmektir. Açıkçası çok merak ettim. Oradan bu yana devam etti bu. Bunları görünce yemek tutkusu başladı."

"EŞİMLE İLK TANIŞMAMIZDA SEZEN AKSU ŞARKISI SÖYLEDİM"

"Bir gün "Seni fasıla götüreceğiz" dediler arkadaşlarım. Gittiğimiz mekanda da bir masada eşim olan kız var. Zaman ilerledikçe tanıştık biz. Yemek yiyoruz, dışarıda yağmur yağıyor, resmen film sahneleri gibi bir ortam vardı. Hatta o gece çat pat Türkçe ile Sezen Aksu’nun İstanbul şarkısının nakaratını söyleyip durdum. Orada bir iletişim doğdu aramızda. Uzun bir süre uzaktan uzağa görüşmeye başladık. Bir seferinde Fransa’da buluştuk, orada evlilik teklif ettim. Sonra evlendik."

"TÜRKİYE'DEKİ GELENEKLERİ ÇOK SEVİYORUM"

"Benim özellikle burada kız isteme merasimini çok sevdim. Eşim bile istemedi bunu, ben bizzat istedim. Çok sevdim kız isteme olayını, tuzlu kahve bile içtim. Efsane bir hikaye bu. Ayrıca aşure çok güzel bir gelenek. Aşure geleneğini çok ama çok seviyorum. O kadar meşakkatli bir şey yapıp bir de o güzelliği çevrene dağıtıyorsun. Bunun bir filminin bile yapılması gerekiyor o derece özel bir şey aşure."