Türkiye - Rusya maçının yazar yorumları

Oyun namına ne varsa Rusya'daydı. Nitekim 2. yarının başında Ruslara beraberlik fırsatını Mert'in kurtarışı vermedi. "Oyun Ruslarda. Böyle giderse gol yeriz" derken yine bireysel kalite ile Ozan topu getirdi Marciniak 'penaltı' dedi.

Normal şartlar altında 24. dakikadan itibaren 10 kişi oynayan bir takım 52'de 3-1 geri düşmüşse maç aslen bitmiş olmalıdır. Hocamız Şenol Güneş oyuna konsantre olsa oyuna Yusuf - İrfan gibi isimleri alıp pas oyununa döner, oyunu soğutur ve gel git bir maç oynanmasına müsaade etmezdi. Ama Şenol Güneş konsantre değil. 2020 yılında resmi maçlarda bir tek Andorra'yı yenebilmiştik.

Şimdi Uluslar Ligi'nde ilk galibiyetimizi alabildik. Ama oyunumuz geri gidiyor. Uluslar Ligi B klasmanından küme düşme ihtimalimiz kalmadı. Ama kaliteli oyunculardan kurulu takımımız bu kalitenin altında yönetiliyor. Aslında böyle değildi. Şenol Güneş 2019'da gayet iyiydi. 2020'de konsantresi mi azaldı tam anlayamadım. 2021'de çok daha konsantre bir Güneş görme dileğimizle...

GÜNTEKİN ONAY: 36 yıldır yenemediğimiz Rusya karşısında kazanmak her şeye rağmen güzel. Üstelik felaketler yılı 2020’de hiç galibiyetimiz yokken. Bir yıldır kazanamayan ay yıldızlı ekibimiz kollektif oyundan uzak bireysel beceriler ve her şeyden önce rakibin hatalarıyla kazandı.

Bu maçtan dersler çıkarmalıyız. Daha fazla topa sahip olmanın yollarını bulup, oyunu kontrol edecek bir ulusal takım bu kadrodan fazlasıyla çıkmalı. Kazanamadığımız ancak bundan çok daha iyi oynadığımız maçlarımız oldu. Cengiz Ünder dün yine pırıl pırıl parladı. Ozan Tufan, Zeki ve Merih de çok savaştılar. Alkışlar, iyi oynamadığımız maçta her şeye rağmen kazanan millilerimize.

İBRAHİM YILDIZ: UEFA Uluslar Ligi'nde ilk galibiyetimizi aldık. Yıllar sonra Rusya’yı yenmek önemliydi. Bunu başardık. 3 gün sonra Macaristan ile oynayacağız. Galibiyetin verdiği moralle bu karşılaşmaya çıkacağız.

1984’den bu yana alınan galibiyetin ayrı bir anlamı olduğu bir gerçek. Sonuca baktığımızda mutluluk veren bir skor olduğu ortada ancak galibiyete karşın oyuna baktığımızda, 3 gol atmamıza rağmen eksik yönlerimiz oldukça fazlaydı...

Açıkçası basit goller yemeyi sürdürdük. Son vuruşlarımız kötüydü. Savunmada Merih’in olağanüstü performansı vardı. 3-1’den sonra fişi çekmeliydik. Yapamadık. Telaş, topu oyunda tutmamıza engel oldu. Son yarım saat resmen ıstırap çektik. Pas trafiği, oyunu soğutma gibi çok rahat yapabileceğimiz işi bu kez sahaya yansıtamadık.

GÜRCAN BİLGİÇ: İki fark maçı bitirmeye yine yetmedi. Farkı bire indirdiler, biz fazla olmanın avantajını cebimize koyup riski en aza indirmeyi tercih ettik. Onlar bir kişi eksik, her şeyi denediler. Cengiz Ünder için kalkan tabela, zaten takıma verilen "skoru tutun" mesajıydı. Kenar yönetimin ruhunda "Kazanalım, daha iyi kazanalım" yoksa, bunları çok görürsünüz.

Ne önde top tuttuk ne de baskıyı artırıp, "rahatlayalım" dedik. Bıçak sırtında, oyunu kilitlemek en kolayı idi; yaptık. Bu sene hiç gal-i biyet alamamanın verdiği baskı da vardı "bizim çocuklar"ın üzerinde. Bunu bitirdik, grup liderini yendik, Macaristan maçı öncesinde de keyfimizi yerine getirdik.

ATİLLA GÖKÇE: Hücumda ürettikçe, savunmada açık veriyoruz.. Yine Kuzyaev. Fark 1’e iniyor… Bir kez daha anlıyoruz ki Rusya sert ve sağlam bir kaya… Fizik mücadelede diriler. Hepsi de atletik oyuncular. Onlar disiplinle bastırıyorlar. Bizimkiler aşkla, şevkle, heyecanla (biraz da telaşla) skoru tutmaya çalışıyorlar.

Şenol Hoca, Cengiz-Deniz hamlesinden sonra Zeki ile Ozan Kabak’ı, Cenk’le İrfan Can’ı, Ozan Tufan’la Mahmut Tekdemir’i değiştirip, takım savunmasına ağırlık veriyor. Son hamlesi Hakan’ı alıp Yusuf’u ileri sürmesi. Şenol Hoca, Cherchesov’a “Üstüme gelme yakarım” diyor adeta.

Off… Bu maç bitmeyecek mi? Ne kadar uzunmuş artı dört dakika! Nihayet bitti… Gözümüz aydın ola. Şenol Hocamız Şen ola! Rusya Federasyonu’nu ilk kez yeniyoruz. Uluslar Ligi’nde ilk galibiyet. Savaşarak, oynayarak… Ama zaman zaman savunmayı unutarak iyi bir maç çıkardık sonuçta. Haydi gülelim. İhtiyacımız var buna.

ÖMER ÜRÜNDÜL: 36 sene sonra Rusya'yı yenmemiz tabi ki çok önemli. Ama bana göre daha da önemli olan, bu tip önemli galibiyetleri abartmadan işe objektif bakarak gelecek için dersler çıkarmaktır. Dün gece 11'e 11 oyunda rakip bizden her yönüyle çok çok üstündü.

10 kişilik takıma 6 tane pozisyon verdik, bir de gol yedik. Buna iyimser bakmak mümkün değil. Bunun yanında 10 kişilik rakip risk alırken, son 35 dakikada karşı alandaki genişlikten bir gol bulamadık. Bu da çok önemli bir rahatsızlık...