Uğurcan Çakır, Galatasaray'ın kapısından nasıl döndü?

Kaleciliğe niyeti yoktu. Halı sahada seyrettim, büyüklerle oynuyordu. Anatomisi çok iyiydi, kalecilik için. Babasını çağırdım. 'Kaleye geçmek istemiyor, orta sahada oynamak istiyor' dedi.

Çekmeköy'de orta saha, libero oynuyordu. 'Sen onu getir, ben onu kaleci yaparım' dedim. En az 1-1,5 sene çalıştık, nasıl yatacağı kalkacağıyla ilgili. Sonra CD'ler verdim kalecilikle ilgili.

'Beni neden kalecilik için seçtin' diye sordu. 'Ellerin uzun, neredeyse dizlerine değiyor. Ellerin büyük, belin ince, ayak bileklerin ince, bunlar senin için avantaj. Belinin ince olması reflekslerin için iyi. Bir de ortada oynamışsın, çok tekniksin' dedim.

Bir kalecide daha ne olur? Velinimet... 'Seni kaleci yapacağım' dedim. İki sene çalıştırdım, babasını çağırdım. 'Bu çocuk artık beni aştı. Profesyonel kulüplere götür ama İstanbul kulüplerine götürme. Onların geleceği yok, oyuncuların hakkını vermiyorlar. Anadolu kulüplerine ver' dedim.

Sonra Kartal'a denemeye gitmişler, beğenilmiş ve çağrılmış. 'Vermem, Beylerbeyi'ne vs. de vermem' dedim. Sonra duydum, Galatasaray'a gitmişler. 'Boyu küçük' demişler. Ümraniye'de 'ondan kaleci olmaz' demişler.

Babası 'Trabzon'a götüreceğim' dedi. 'Tamam' dedim. Lisansını verdik, gönderdik. Süreç orada başladı. Top oynamaya başladı. 2016'da bana telefon etti. 'Hocam senin sayende kaleci oldum, Trabzonspor benimle 5 yıllık sözleşme yaptı' dedi.

Ben bunu yetiştirdim deyip, zırt pırt telefon eden biri değilim. Önemli olan o iyi yerlere gitsin, benim gururum o. Babası çalıştığı için en büyük desteği annesi verdi ona. Annesi her maça gelirdi onu izlemek için buraya.

Tek temennim Avrupa'ya gidip dünyaya kendini kabul ettirmesi.