Futbolun yaramaz çocuğu Balotelli

David Silva'nın harika pasında topla ceza sahasında müsait durumda buluşan Balotelli, zor yolu tercih ederek golü atmak için önce kendi etrafında döndü sonra topa topuğuyla vurdu. Dönemin Manchester City Menajeri Roberto Mancini bu hareket karşısında çılgına döndü.

MLS'in kurulucularından olan ve aynı zamanda LA Galaxy'nin sahibi Philip Anschutz'un yanında oturan Cook şaşırmış görünmüyordu. "Önce bana baktı ve doğru kelimeleri aradı" diyordu Cook. "Anschutz ardından 'Tam bir y**şak' dedi. Utanmıştım ama söyleyebildiğim tek şey, 'Mario bu. Bazen çılgınlaşabiliyor' oldu" Roberto ona bağırıyordu. Bu, bırakmak istediğimiz imajın tam tersiydi"

Cook bu hikayeyi Athletic'e anlatırken gülüyordu çünkü Balotelli'nin Anschutz'un dediği gibi biri olmadığını düşünüyordu. Manchester City'de kimse düşünmüyordu. Ki Balotellii zaman zaman tam da öyle davransa da. Haşarılık yaptığında City biraz kulağını çekiyordu o kadar.

Roberto Mancini, Mario Balotelli'ye 'Çılgın biri' olarak tanımlıyordu. Bu onun oyuncusuna verdiği değeri gösteriyordu. Pablo Zabaleta, İtalyan futbolcu için 'Beyni gitmiş' diyordu. Micah Richards, antrenmanlarda Balotelli'den en çok çeken oyunculardan olsa da onunla birlikte gülmeyi tercih ediyordu. "Bu çocuğu seviyordum" diyordu Richards. Manchcester City taraftarı da öyle!

Ancak dünyanın en iyi kulüplerinden biri olmaya çabalayan kulüpte bu denli ücret alıyorsanız, profesyonel olarak sorumluluklarınızın da bilincinde olmanız gerekir. Balotelli bunu 'Bazen' unutuyordu.

Robeto Mancini, gazetecilerle San Carlo Cicchetti'de yemek yerken Balotelli'yi Lionel Messi ve Cristiano Ronaldo'yla birlikte dünyanın en iyi üç futbolcusundan biri olarak gördüğünü söylemişti.

Balotelli gelişimini sürdürebilse belki de olabilirdi. Ancak o İtalyla'da ırkçılıkla karşılaşmış biriydi. Çizme'den ayrılarak Manchester'a gelme nedenlerinden biri de buydu. Ona inanan bir menajere sahipti. City de ona inanıyordu. Balotelli için gereken tüm şartlar vardı.

Balotelli, koronavirüs salgınından önce Serie A'nın dibine demir atmış Brescia'da forma giyiyordu ancak daha sonrasında Serie B ekiplerinden Monza'ya transfer oldu. Roberto Mancini bugünlerde İtalya Milli Takımı'nın teknik direktörlüğünü yapıyor. Tecrübeli çalıştırıcı, Balotelli'den ümidini kesmiş duruyor.

İngiltere futbolunun da yakından tecrübe ettiği gibi Mancini haklı olabilir. Jose Mourinho, İtalyan yıldızı 'yönetilemez' olarak tanımlamıştı. Inter'de onunla ilgili yaşadıklarından 200 sayfa yazabileceğini de belirterek.

2011'deki FA Cup finalinin ardından yaptığı röportaj, İngiltere'de gündeme oturmuştu. Golden sonra neden sevinmediğini 'Postacı, mektup ulaştırdıktan sonra seviniyor mu?' diyerek açıklayan İtalyan yıldız, maçın adamı seçilmesinden de etkilenmiş görünmüyordu.

Canlı yayınlanan röportajda "Manchester City'de çıkardığın en iyi maç buydu diyebilir miyiz?" sorusu yöneltilen Balotelli, "Tüm sezonum b*k gibiydi" dedi. Ardından "Bunu söyleyebiliyor muydum?" diye ekleyerek...

Manchester'da yaşayan gazeteciler için tam bir kraldı. Teyit edilmemiş ve başka kimsenin bilmediği şeyler yapabiliyordu. Örneğin Deansgate'ta otomobilini sürerken camını indirerek evsizlere 50 sterlinlik banknotlar dağıttı. Hakkında dönen rivayetlerin bazıları gerçek bazıları ise 'hayal ürünü'

Maserati'sine yakıt alırken petrol istasyonundaki herkesin aracının deposunu doldurduğu gerçek değil mesela... Ya da bir kütüphaneye girerek kitaplarını geç teslim eden öğrencilerin ceza bedellerini ödediği de...

Bu tür hikayelerin yaratılmasına aslında gerek yok çünkü Balotelli, biraz Balotelli'lik yaptığında yeterince malzeme var. Otomobil kazaları, park cezaları, kavgalar, 'Neden hep ben?' tişörtü, genç takım antrenmanını yukarıdan izlerken onlara dart okları atmak, sonrasında da bunu 'Sıkılmıştım' diyerek izah etmek...

Ya da bir kumarhanede 25 bin sterlin kazanıp bunu taşıtması için birine bin sterlin verdiği hikaye de uydurma ama Trafford Centre'ı gezerken gördüğü 'Sihirbaz'ı evine davet ederek ondan birkaç numara öğrenmeye çalıştığı doğru.

"Onu tarif edebilmenin en kolay yolu, 12 yaşında bir adam olduğuydu" diyor James Milner kitabında. "Ne yapmayı isterse onu deneyen biriydi. Kafasında inanılmaz bir yetenek seti vardı, harika fiziksel özelliklelri vardı ama düşünme şekli hala çocuklar gibiydi. Büyümemişti"

"Soyunma odasında bir grup olarak konuşuyorsak karşımızda gürültü yaparak dikkati çekerdi. Aslında yaptığı çoğu şey de ilgi çekmek içindi. Kendini güvende hissetmediği bir yerde büyüyen biri olarak yetişkin olmaması da normal"

Eski takım arkadaşı Zabaleta da ondan bahsederken "Tarihteki en iyi gollerrden birini atabilir beş dakika sonrasında da kırmızı kart görebilir. Emekli olduğumda bile Mario'yu asla unutmayacağım" diyor.

Balotelli, Manchester City formasının altında genenllikle altın bir kolye taşıdı. Bu da bir çeşit paradoks çünkü üzerinde "Profesyonellik, azim ve tevazu" yazılıydı. Bu kolye, üvey annesi Silvia'nın hediyesiydi.

Silvia, Manchester'dayken Manchester Katedrali'ne gitmeyi severdi. Financial Times'ta gazetecilik yapan kızı Cristina'yla birlikte bir seyahatlerinde etrafları bir grup futbol yazarı tarafından çevirildi. Silvia, bu kolyeyi neden aldığını o zaman anlattı: "Çünkü annesini dinlemeli"

Balotelli çalıştığı teknik direktörleri dinlemezd ama annesini dinlerdi. İki yaşındayken Ganalı ebeveynleri tarafından terk edilen Balotelli, Brescia'nın kuzeyindeki Concesio semtinde büyüdü ve mahallesindeki tek siyah çocuktu. Irkçılık onun hayatını şekillendirdi ve ölene kadar unutamayacağı bir şey haline gelişti.

"Çoğu davranışı benim hissettiklerimden farklı hissetmesinden belki de güvensiz hissetmesinden kaynaklı" diyordu Agüero 2015'te Arjantinli yazar Daniel Fresco'ya. "Antrenman sahasına çıkarken toplara sürekli vurur ya da saha dışına atarak yemekhaneye gönderir. Ona yardım edemedim ama zaman zaman tavsiyelerde bulundum. Mario'yu çok sevdim, herkes çok sevdi. Üzerimize fındıklar attığı zamanlarda bile!"

Mancini ile Balotelli arasındaki ilişkinin sıradan bir teknik direktör - futbolcu ilişkisi olmadığı da herkesin malumu. Bunu da en iyi "Bir anda kedi-köpek gibi kavga edip sonra kol kola girebiliyorlar" diyen Agüero açıklıyor. "Birbirlerine bağırıyorlar, küfür ediyorlar ardından baba ve oğul gibi oluyorlar"

Balotelli, Manchester City'deki 80 maçında 30 gol atsa da bu rakam, performansının parlak olduğu anlamına pek gelmiyor çünkü 9 golü penaltıdandı. "Muhtemelen gördüğüm en iyi penaltıcıydı" diyor Milner. "Antrenmanda sürekli penaltıları o atardı, Joe Hart deliye dönerdi"

Manchester City'de 90 dakika oynadığı maç sayısı 23. Üst üste 90 dakika oynadığı Premier Lig maçı ise sadece 3. 24 sarı kart, 4 kırmızı kart, Scott Parker'a yaptığı hareketten dolayı da ayrı bir 4 maçlık cezası var. Mancini büyük maçlarda onu oynatmanın riskli olduğunu kabul etti. Kötü anında Balotelli büyümeyi reddeden çocuk oluyordu!

Yine de onun hakkında kötü konuşan bir tane takım arkadaşı bulamıyorsunuz. "Çok gençti ve muhtemelen aptalca bazı şeyler yaptı" diyor Manchester City'nin eski kalecisi Costel Pantilimon. "Ancak onun kaç kişiyi etkileyebileceğinin farkına varabildiğini düşünmüyorum. Onun hakkında sadece güzel şeyler söyleyebilirim. Herkese karşı çok saygılı biriydi, çok yetenekliydi ve oynadığım en iyi santrforlardandı"

"Mario deli değildi" diyor Milner. "Kötü adam hiç değildi. Sadece ilgiye açtı. Çoğu insan gibi" "Mario'nun transferi üzerime yapışan şeylerden biri" diyor onu 22,5 milyon sterline transfer eden Cook.

"Sergio Agüero'nun golüyle şampiyon olduğumuz gün inanılmazdı. Manchcester City'de çalışmıyordum o dönem ama aşağı inerek Robeto Mancini'ye selam vermek istedim. İkimizin de Balotelli'ye karşı sempatisi vardı. Onun hikayesini bana Mancini anlatmıştı. Annesiyle birçok kez yemek yedik. O günü hatırlıyorum da Mancini bana 'Bize şampiyonluğu Mario kazandırdı' demişti"