Okul zili çalışan anneler için de çalıyor

Çocuğuma annemin bakabiliyor olmasından dolayı şanslı bir azınlığa mensup olduğumu biliyorum. Ama okul çıkışlarında oğlumla mutlu kavuşmaları sağlayamamak ya da onu tatil olmayan bir günde etkinliğe götürememek, çalışan anne olarak hep bir vicdan azabı kaynağı şeklinde göğsümde yatıyor.

Okuldan alıp arkadaşlarıyla parkta oynamasını sağlamak, diğer velilerle okul sohbeti yapmak, ebeveyn sosyalleşmelerine katılmak, yaşayamadıklarımın kısa bir listesi sadece...

Oğlumun "Anne, beni yarın okuldan sen alsan olmaz mııı?" diye bir kedi gibi mırıldanmalarının yarattığı duygusal hasardan bahsetsem abarttığımı düşünebilirsiniz. Ama değil!

Çalışan annelerin engellerle karşılaşması ya da insanüstü denecek duygusal güç gerektiren bir dizi zorlukla mücadele ediyor oluşu bir sır değil. Genelde konu, bebek bakarken çalışma konusu etrafında dönüyor daha fazla. Doğum izni, emziren annelerin iş yerindeki mahremiyeti veya bebek sahibi olduktan sonra işe dönme veya dönmeme kararı gibi konular daha ağırlıklı olarak konuşuluyor. Ama ebeveynlik burada bitmiyor aslında.